Te gjithe ishin mbledhur ne shtepine e Deas dhe ishin shume te shqetesuar. E ema qante me denese, na ndjente zemra se ajo nuk ishte mire. Edi dhe Besniku kishin dale ta kerkonin por me kot, ajo nuk ishte askund.
-Sec kam nje parandjenje te keqe Besnik. E ndjej se motra ime eshte ne rrezik-po I thoshte Edi atij. Por edhe ai sishte me mire, mendimi se Fitimi ndoshta I ka bere ndonje gje po e cmendte. Nga ana tjeter ishin fotot, pa asnje dhune ose force. Edhe besnikun e kishin kapluar dyshimet dhe spo e degjonte aspak Besnikun. Oret kaluan me veshtiresi dhe mengjesi kishte kapluar qytetin. Dea u zgjua si mos me keq. E ndjente trupin e mpire, sikur ta kishte shkelur ndonje vetur. Pasi u kthjellua pak, iu kujtua cdo gje. Skishte me force as te bertiste, kishte mbetur si gjysme e vdekur. Skishte ngel asgje nga Dea e meparshme. Vetem mendimi se Fitimi ia kishte mare gjene me me vlere, I vinte ta vriste veten. Heren e saj te pare e kishte paramenduar me Besnikun, ne nje menyre romantike, ja qe jeta ndonjehere na suprizon tejmase.
-Mirmengjesi bukuroshe? U zgjove?-e pershendeti Fitimi me nje buzeqeshje prej fitimtari.
-Mos me thuaj se dita e djeshme te ka pelqyer shume dhe deshiron ta perserisim? Vazhdonte ta ngacmonte ai. Por kot, ajo spo fliste aspak dhe kjo gje ate e acarroi. E kapi per flokesh dhe e puthi forte ne buze. Serish asnje reagim nga ana e saj. Mezi arriti te thoshte nje fjale, edhe ate me veshtiresi.
-Pse?-pyeti ajo.
-Pse cka moj e cmendur? Fol qarte.
-Pse...pse...ma bere..gjithe kete? Cte...kam bere?
-Sepse ju...ju jeni fajtor per vdekjen e motres sime dhe burgosjen e babit tim. Ja pse. Desha te hakmerrem, ta ndjeni edhe ju ne lekuren e juaj se cdo te thote te vuash. Te te digjet shpirti teksa e sheh dike te afert duke lenguar nga semundja-perfundoi fjalite me urrejtje e ajo u shtang, per nje moment spo ju besonte fjaleve te atij.
-Dmth.dmth..babi yt e ka shkelur me veture...te dashuren e Besnikut?
-Pooooo, pooo por jo me qellim bushter. Shpejtonte sepse motra ime rona, ishte shume e semure dhe kishte nevoje urgjentisht te dergohej ne spital. Ndaj babai im shpejtoi ate dite.
-I cmendur. Perfundimisht ti je I cmendur.
-Mbylle lavire-dhe e goditi fort me shuplake por asaj spo I dhimte. Me shume po I digjej shpirti.
-Dashje. Padashje...babai yt e vrau nje vajze. .aryeja nuk e justifikon ate-dhe e peshtyu ne fytyre. Serish edhe nje goditje, serish kercenim sy me sy. Serish e zhveshi, me dhune, serish e beri te njejtin veprim sikur dje. E ajo skishte me force as te kundershtonte. Vetem lotet ia mbuluan fytyren dhe disa goditje te vogla ne trupin e tij, si per ti thene te ndalonte. Force per ta gjuajtur me forte skishte, e ato goditje per Fitimin ishin ledhatime.
*********************
-He, cte tha policia? E gjetem vajzen tone?-e pyeti Besa te shoqin.
-Akoma ska asnje lajm moj grua, po te kete dicka do te informoj.-u pergjigj Dritani I merzitur per te bijen. E kishte kerkuar gjithandej por kot, ajo nuk ishte askund.
-Zot, na ndihmo ta gjejme . te pergjerohem zot, mbroje vajzen tone-lutej ajo nene e shkrete.
**********************
-Vishu tani, do kthehemi ne shtepi-I bertiti Fitimi Deas dhe ia hodhi rrobat ne fytyre. Ajo rrinte si e ngrire, si nje statuje. Cdo fjale e tij I ngjallte neveri.
-Moj ti, do vishesh apo si e ke hallin? Vishu shpejt, ose e perseris ate qe e bera qe pare. Dhe serish ia perplazi bluzen ne fytyre. U vesh me veshtiresi dhe pse deshire per tu kthyer ne shtepi nuk kishte. Si do ju dilte perpara prinderve? Si do e shikonte Besnikun ne fytyre? Ndihej e piste, edhe pse cdo gje kishte ndodhur kundra vullnetit te saj. Pasi u vesh, ai e uli ne krevat dhe ia dha lajmin shokues.
-Kur te kthehemi, mos guxo te thuash se te kam bere dicka me force une. Mos guxo te me denoncosh. E ajo e shikoi me inat, me kercenim.
-Hiqe ate shikim, perndryshe Lides do I ndodh e njejta si ty, ose edhe me keq. Tanime ti me njeh, e di se cka jam I afte te bej.
-Motren time mos guxo ta prekesh se te vras me duart e mia-I bertiti ajo.
-Mbylle ate dreq goje dhe beje ate qe te them une. Perndryshe pasojat I vuan Lida.a u kuptuam?-dhe e kapi per flokesh dhe po e shtrengonte.
-A u kuptuam apo tju them shokeve ta sjellin Liden, te te beje shoqeri?-e ajo atehere pohoi me koke.
-Ketu ke ardhe me vet deshire, me deshiren tende dole me mua dhe beme ate qe beme u kuptuam? Besoj se po, vajze e mbare je ti-e puthi forte ne buze dhe e kafshoi. E kapi me force per krahu dhe dolen jashte ku e priste shoqeria ne makine.
-Nisemi djema, festa tani do filloje-qeshi ai dhe shikonte Dean duke qare.
-Fshiji lotet, ose e ndryshova planin. –bertiti forte saqe edhe shoket e tij u tremben. Deshi sdeshi, ajo iu bind urdherave te tij.
************************
-Do cmendem, per zotin do cmendem. Mysafiret kane ardhe per fejesen, ndersa nusja nuk eshte askund. O zot te pergjerohem, ma kthe bijen time.-lutej Besa me ze te larte. Te gjithe ishin te mbledhur ne ate dhome, kur nje kersitje e lehte ne dere I beri te gjithe te brofin ne kembe. Edi shpejtoi ta hapte deren, kur cte sheh Dea aty me nje fytyre tjeter.
-Shpirti vellaut, sa na merakose-e perqafoi ai me mall por ishte nje perqafim I njeanshem. Duart e saja nuk e preken supin e tij. Skishte force ta perqafonte askend, e lere me ti shihte ne fytyre.
-Zot, me ndihmo te dal nga kjo veshtiresi. Zot te lutem mos me braktis-mendoi me vete dhe gjeti forcen per tu futur brenda dhe per tu perballuar me stuhine e radhes.
