-Sme besoi Alda, nuk ju besoi fjaleve te mia. Me quajti lavire-qau dhe u shemb ne krahet e shoqes se saj.
-Shshshsh qetesohu shpirt, jepi pak kohe. Do te besoje, por I duhet kohe.
-Jo jo, sdo me besoje e di. Pash zhgenjim ne syte e tij. E di qe sdo me besoje me kurr.
-Do e provosh serish neser, derisa te bindet se ti ske asnje faj.
**********************
-Me godit, me godit sa te duash. Por smund ta mohosh faktin se ajo u be e imja sepse ashtu deshti. Me godit, me vrit, por une isha I pari ne jeten e saj-po I thoshte Fitimi Besnikut me hunden e gjakosur.
-Thuaje te verteten, ose te betohem se te vrava ketu, para syve te babit tend-iu kercenua Besniku. Kishte shkuar te shtepia e tij ta kerkonte, kur e ema I kishte treguar se Fitimi eshte ne spital, kishte shkuar atje te kerkonte llogari.
-Aspak seshte e vertet ajo qe thua, ajo doli me mua me vet deshire. Ajo mu dorezua me vet deshire. Dhe sa embel e thoshte emrin tim gjersa benim dashuri-fliste I mallkuari pa pike meshire.
-Mos genjej, por pranoje te verteten. Fol o I mallkuar-dhe e goditi serish. Nderhyri sigurimi I spitalit dhe e largoi Besnikun qe aty.
Ditet kalonin pa u ndjere, Dea kishte tentuar disa here te fliste me Besnikun por kot. Ai si besonte. Derisa nje dite...e pa ate ne nje local me nje femer tjeter, duke biseduar e here here duke qeshur. Aty kuptoi se kishte humbur cdo gje.
-Alda, me duhet te largohem qe ketu. Me duhet ta bej. Por sdi ku te shkoj.-I tha mikes se saj. Pasi Alda u mendua per pak, ne mendje I shkrepi nje ide.
-Deshiron te shkosh te halla ime ne Gjermani?
-Si? Jo jo, sdua ti bej telashe. Pastaj ju nuk keni shume mardhenie te mira me te.
-Ajo jeton me djalin e saj, pasi burri I ka vdekur. Mjafton ti ndihmosh me punet e shtepise, me pastertine dhe per te do jesh njesh fare. Adriani eshte shume djal I mire per zotin dhe do te ndihmoje shume. Pastaj eshte edhe mjek. Kshuqe sdo te bente keq po te shkoje per ca dite.
-Ne rregull, por pyete njehere se a deshiron mysafire?-dhe Alda pohoi me koke.
***********************
Serish, serish kishte shkuar te shtepia e tij te fliste. Te sqarohej per te fundit here, pastaj prej atij muabeti varej fati I tyre. Por befasia me e madhe, deren ia hapi nje vajze e re, ne moshe me te. Nje vajze shume e bukur. U pertyp disa here deri sa arriti te thoshte nje fjale.
-Mmmm. Pershendetje.
-Pershendetje, urdheroni.-foli vajza me miresjellje.
-Une...po kerkoja Besnikun..me duhet te flasim per..
-Zana shpirt, kush eshte?-pyeti ai nga kuzhina. Doli me perparesen ne trup, dhe u habit kur e pa ate.
-Serish ti ketu? Ckerkon?-e pyeti ai me mosperfillje.
-Erdha te flasim. Por e shoh qe qenke shume I zene dhe ne nje shoqeri mjaft te mire.-dhe nje lot e tradhtoi.
-Po erdhe ti thuash fjalet e njejta me mire largohu, me jane bere si keng. Dhe po, ne fakt jam ne nje shoqeri mjaft te mire.
-Besnik per here te fundit, te lutem, te pergjerohem me beso. Besoju fjaleve te mia. Une, une asnjehere ste kam tradhtuar. E gjitha ka qene nje loje e tij.
-Mjaft me mjaft Dea, fola dhe me te. E godita per vdekje, e kercenova se do e vras nese sma thote verteten. Por ai...ai e pranoi se ti ke shkuar me deshiren tende me te.
-Nuk eshte e vertet te betohem, ai te genjen. Te genjen sepse e di qe ti smund ta vrasesh. Me beso te lutem, te kam dashur dhe te dua akoma me gjithe shpirt. Mos mi humb shpresat. Heshtje, asnjeri spo fliste. Deshironte ti besonte me gjithe zemer, po faktet e thonin te kunderten.
-Gjej ndonje viktime tjeter tani Dea, mua me humbe pergjithmone.
-Domethene...me shume I beson atij se sa mua? Mua qe me njeh qe moti.
-Ty...ne fakt ty ste paskam njohur kurr. Je komplet ndryshe nga se dukesh, engjell dhe djall. Tani largohu nga ketu njehere e pergjithmone. Me ler te qete. Dhe durimit te saj I erdhi fundi, e kishte lutur disa here ti besonte por kot. I ishte pergjeruar disa here, por jo, fjalet e saj me nuk ngjallnin besim. Ndaj mblodhi forcat per te fundit here dhe beri te largohej.
-Mbaje mend Besnik, do pendohesh nje dite. Do pendohesh qe sme besove. Do pendohesh qe me debove nga jeta jote pa e vertetuar pafajsine time. Do pendohesh, por do jete shume vone. Lamtumire nga une, ste bezdis me.-dhe u largua qe aty duke vrapuar. Vetem kur doli ne rruge, u shemb pertoke. Fuqia I ishte shteruar, skishte me force as te ngrihej ne kembe. Tani, tani e kuptoi se ate e kishte humbur pergjithmone.
****************
-Bileta eshte gati mike,neser nisesh per ne Gjermani.-I tha Alda kur e mori nga rruga pasiqe ajo e kishte telefonuar. E perqafoi fort miken e saj, ishte e vetmja qe I besonte.
-Te falemnderit per cdo gje Alda, qe me qendrove prane, qe me besove. Shpresoj nje dite te paguaj borxhin-I foli ajo me ngasherima.
-Ti per mua ke qene me shume se nje moter, me ke ndihmuar gjithmone. Kjo eshte me e pakta qe mund te bej per ty zemer. E meriton lumturine e botes, dhe jam e bindur se nje dite do jesh shume e lumtur. Ndoshta kur te kthehesh, Besniku...
-Besniku iku, ska me Besnik ne jeten time. Ai ka vdekur per mua. Tani ngrihemi te lutem. Shkojme ne shtepine tende, te bej gati valixhen. Edhe ty te jam bere barre-dhe u nisen te dyja per ne shtepi.
*****************
-Nuk e di se kur do shihemi serish zemer, por uroj me shpirt qe nje dit te te shoh serish te lumtur. Si Dean e dikurshme-po e perqafonte Alda miken e saj ne aeroport. Kishte ardhur koha te pershendeteshin.
-Nje dite, shpresoj te ta paguaj gjithe kete te mire mike. Je me shume se moter per mua. Te lutem vetem nje gje, mos I trego askujt se ku po shkoj. Sdua qe askush ta dije.-dhe Alda pohoi me koke. Pasi u pershendeten, ajo u nis per nje jete te re. kishte nevoje per ndryshime ne jeten e saj. Asgje me nuk e lidhte me kete vend. Tentoi disa here te fliste me te atin por ai e debonte cdohere nga shtepia . edi ishte larguar per ne Itali, as me ate nuk arriti te pershendetej. Hypi ne aeroplan me shpresen se nje dite, jetes se saj do I kthehej gjysma e lumturise se dikurshme.
