you can't ignore the magic when it's there
မိုးစက်များမှာ သူတို့အနားသို့ မိုးပြေးလေးသဖွယ် တစ်ခဏ ခိုဝင်ပြီးနောက် နွေးထွေးသော နေရောင်ခြည်သည် လောကကိုတစ်ဖန် ပြန်လည် စိုးမိုးလာ၏။
ထို့အတူ မိုးရွာပြီးနောက် ချန်ရစ်ခဲ့သော မိုးစက်တို့၏ ချစ်မေတ္တာမှာ ခုနစ်ရောင်ခြယ်သက်တံအား ဖန်တီးပေးသည်။ ဂျောင်းဂု အနှစ်သက်ဆုံးဖြစ်သော မြေသင်းရနံ့သည် လေညင်းထဲမှ ပန်းရနံ့များနှင့် ရောယှက်ပြီး အနူးညံ့ဆုံးဂီတတစ်ခုကို မွေးဖွားလာစေ၏။
ဂျောင်းဂု၏ နံဘေးတွင် ရပ်နေ၍ ကောင်းကင်ဆီသို့ မော်ကြည့်လျက် တွေဝေနေသော ထယ်ဟျောင်းသည် အလှပဆုံးသော ပုံရိပ်များထဲ မည်သည့်ပုံရိပ်မှ ယှဉ်နိုင်ဖွယ်ရာ မရှိသည့် ပုံရိပ်စစ်တစ်ခုပင်။ ထိုသူ၏ကိုယ်ဟန်နှင့် လွှမ်းခြုံထားသော အငွေ့အသက်မှာ လှပလွန်းသောကြောင့် ဂျောင်းဂုသည် မျက်စိမလွှဲနိုင်ဘဲ စိုက်ကြည့်နေမိ၏။
ထိုအချိန်၌ ရင်ဘတ်ထဲမှ တဒိတ်ဒတ် ခုန်လှုပ်သံသည် ကမ္ဘာကြီး၏ နောက်ဆုံးနေ့သို့ ကျော်လွန်ရောက်ရှိသွားသကဲ့သို့ ခံစားချက် မြင့်လွန်းနေသည်။ ထိုအချိန်၌ ထယ်ဟျောင်းသည် စတင် စကားပြောလာ၏။
"သက်တံရဲ့ နောက်ဆုံးအရောင်က ခရမ်းရောင် ဘယ်တော့မှ မထားရစ်ခဲ့ဘဲ ထာဝရ ချစ်သွားမယ်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကလည်း ခရမ်းရောင်ပဲ၊ မင်းသိလား…တိုက်ဆိုင်စွာနဲ့ ဘဲလ်လာဒေါနာကလည်း ခရမ်းရောင်ပဲ"
ထိုစကားသည် ဂျောင်းဂုအား ပို၍ ရင်ခုန်လာစေသည်။ ဂျောင်းဂုသည် မိုးကောင်းကင်ထက်သို့ ငေးကြည့်လျက်ရှိသော ထယ်ဟျောင်းအား ပြင်းပြစွာ စိုက်ကြည့်လိုက်၏။ ထို့နောက် သူ ရည်ရွယ်ထားခြင်း မရှိသော၊ ထိန်းချုပ်ထားသည့် နှလုံးသားထဲမှ တိုးထွက်လာသော စကားအား ပြောထွက်မိသွားသည်။
"တိုက်ဆိုင်မှုဆိုရင် ကျွန်တော်ကရော အစ်ကို အဲ့ဒီအမည်ကို ခေါ်တဲ့အခါတိုင်း ထာဝရချစ်တယ်လို့ ယူဆလိုက်ရမလား"
ကောင်းကင်ကို မော်ကြည့်နေသော ထယ်ဟျောင်း၏ မျက်ဝန်းများသည် နေရာရွေ့သွား၍ ဂျောင်းဂုဆီသို့ ကြည့်လာသည်။ မခန့်မှန်းနိုင်သော မျက်ဝန်းထဲမှ ပဟေဠိများသည် ဆက်လက်၍ ရှုပ်ထွေးလာသည်ကို သိလျက်နှင့် ဝင်္ကပါကဲ့သို့ ပဟေဠိများကို အဖြေရှာချင်သည်။ ထယ်ဟျောင်း ကိုယ်တိုင် မဖွင့်ပြောလာသရွေ့ ဆက်တိုက် မသိချင်ယောင်ဆောင်ခဲ့ချင်ပေမယ့် ဆက်ပြီး မျက်ကွယ်ပြုနေဖို့ မသေချာတော့ဘူး။
