One Direction One Shots (Dutch) #Wattys2019

Mishandeling - Niall

Gepubliceerd: eind 2018

Herschreven: ..

-

Niall
Vandaag moeten we weer repeteren. En ik heb daar zo geen zin in. Ik zing het altijd verkeerd. Dan moet ik langer blijven en schreeuwt onze nieuwe choreograaf, George, naar me. Hij scheld me uit, slaat en schopt me en probeert me aan te randen. De jongens weten het niet, en ik mag het ook niet vertellen. Dan ga ik problemen krijgen, en dat wil ik niet.

"Niall! We moeten gaan!" Roept Louis van beneden. Ik kreun en loop naar beneden. Gelukkig heb ik een shirt met lange mouwen aan en een lange broek, zodat ze al mijn blauwe plekken verbergen.

Ik trek mijn jas en mijn schoenen aan en even later loop ik samen met de jongens naar de auto's. We rijden met 2 auto's, omdat ik meestal moet blijven.

Na 7 minuten komen we aan. We stappen uit en lopen het gebouw binnen. Mentaal bereid ik me voor. Op het geschreeuw. Op de klappen die ik, als de jongens naar huis zijn, krijg.

Een voor een lopen we de studio in. Ik haal nog diep adem voordat ik ook naar binnen stap. "Daar zijn jullie! We gaan meteen beginnen met Midnight Memories!" Zegt George geïrriteerd. We knikken en lopen de hokjes in. Let the hell begin.

Zayn
We hebben sinds kort een nieuwe choreograaf en zangcoach, genaamd George. Iedereen van ons haat hem. Hij heeft altijd tegenopmerkingen en hij haat ons ook. Maar vooral Niall. Niall moet altijd langer blijven en komt altijd veel later thuis. Dan loopt hij meteen naar boven.

Eigenlijk maken we ons een beetje zorgen om Niall. Hij is stiller, en krimpt in elkaar als George schreeuwt tegen ons.

"Zayn! Je stem sloeg weer over!" Roept George boos. "Niall! Concentreer je eens!" Gaat hij verder. Niall krimpt weer in elkaar. "Kunnen we even pauzeren?" Vraagt Harry. Je hoort aan zijn stem dat hij moe is. "Nee! We maken dit nummer af! We stoppen als hij goed is!" Roept George. We zuchten en gaan weer verder.

Aan het einde van deze vermoeiende dag, moet Niall zoals gewoonlijk weer blijven. "Bel als er iets is he?" Zegt Liam tegen hem. Hij knikt, en dan lopen Louis, Harry, Liam en ik naar de auto.

Niall
"Bel als er iets is he?" Zegt Liam tegen mij. Ik knik. Dan lopen de jongens naar buiten. "Waarom zei Liam dat?!" Roept George. Ik krimp ineen. "Ik weet het niet." Piep ik. "Heb je het ze vertelt?!" "Nee."

Hij pakt me vast en duwt me de opnamestudio in. Ik val op de grond. "Je hebt het ze vertelt he?!" Schreeuwt hij kwaad, terwijl hij de deur op slot draait. Dan loopt hij naar me toe en schopt me in mijn buik.

Ik krimp ineen. "Je verdient deze pijn. Nietsnut." Schop tegen mijn been. "Klootzak." Klap in mijn gezicht. "Sukkel." Schop tegen mijn hoofd. Het begint te bloeden.

George stopt eindelijk met schoppen en slaan. Hij opent de deur weer en loopt weg. Ik probeer op te staan, maar de pijn zorgt ervoor dat ik moet blijven liggen. Druppels bloed vallen op de grond.

Ik kan niks. Ik moet bellen. Ik pak met moeite mijn telefoon uit mijn zak. Ik bel degene die als eerste in me opkomt. Liam.

"Met Liam." Hoor ik de stem van Liam zeggen. "Liam.." zeg ik zwak. "Nialler? Wat is er?" Vraagt hij bezorgd. "Kom, alsjeblieft." Krijg ik er moeilijk uit. Ik hoor hem zijn jas aantrekken en de deur uitrennen. "Ben je nog in de studio, buddy?" "Ja.." "Ik kom er nu aan, blijf aan de lijn." Zegt hij. "Zo'n pijn." Kreun ik.

Ik voel me steeds zwakker worden, en wanneer eindelijk de deur opengaat, verlies ik het bewustzijn.

Liam
We zijn net 10 minuten thuis, als ik gebeld word. "Met Liam." Zeg ik. "Liam.." Hoor ik Niall zwak zeggen. Meteen zit ik overeind. Ik zet hem snel op de luidspreker. De jongens kijken me aan. "Nialler? Wat is er?" Vraag ik bezorgd.