One Direction One Shots (Dutch) #Wattys2019

Merman - Larry

Harry
Langzaam loop ik over het zand van het strand. Hier ga ik altijd heen als ik wil nadenken of verdrietig ben. Hier hebben Niall, Zayn, Liam en ik ook de muziekvideo van What Makes You Beautiful op laten nemen.

Ik geniet van de wind die door mijn bruine krullen waait en het zachte geruis van de golven.

Dan zucht ik zacht. Ik blijf maar denken aan het management. Ik heb ze vertelt dat ik gay ben, en misschien al verliefd ben geworden op iemand, maar dat accepteerden ze niet.

"Dat is niet goed voor de band!" Roepen ze de hele tijd.

Wat kan ik er aan doen dat ik verliefd word op een jongen.

De afspraak was na het avondeten, om half 8. We hebben 10 minuten alleen maar geschreeuwd naar elkaar, maar ik ben uiteindelijk weggegaan, naar het strand.

Ik loop richting een hoger stuk land, met een ingang in de muur. Nieuwsgierig loop ik naar binnen. Het is een grot met een klein strand erin.

'Ik ga zwemmen. Misschien kan ik dan mijn aandacht op iets anders richten.' Denk ik. Ik trek mijn schoenen, mijn sokken en mijn shirt uit, leg mijn telefoon en sleutels neer en dan duik ik het zeewater in.

Het is nog best wel warm water, ook al is het 8 uur 's avonds en een beetje koud buiten. Ik wil een zucht van verlichting laten, maar anders verdrink ik, en dat wil ik dan weer niet. Genietend badder ik in het water.

Ik duik een keer wat dieper onder water. Bewonderend kijk ik naar het kleine beetje koraal wat er is. Ook zie ik in de wand van de grot een gat waar de zee verder gaat. En wanneer ik die richting op kijk, staat mijn hart stil.

Daar, verstopt achter rotsen, zie ik een hoofd. Het is een jongen, en hij is zo super knap.

Ik staar zolang naar de jongen dat ik vergeet adem te halen. Proestend kom ik boven water en zwem ik terug naar de kust. Alleen dit heeft me zo uitgeput, dat wanneer ik me naast mijn spullen laat zakken, ik meteen het bewustzijn verlies.

•

Na een lange tijd word ik wakker met een zere keel. Ook tril ik van de kou. Ik hoest en er komt een beetje water uit mijn mond.

Verbaasd kijk ik om me heen en zie dat ik in de grot lig, naast mijn spullen. Het is heel donker.

Ik moet meteen denken aan de betoverende jongen achter de rotsen.

Zonder erover na te denken, duik ik het water weer in en zwem naar de uitgang. Ik kijk naar de rotsen, wat best moeilijk gaat als het donker is, maar tot mijn verdriet is hij er niet. Ik kom weer boven water en zwem naar de kust.

Misschien heb ik het me verbeeld? Misschien bestaat die jongen niet eens.

En fuck. Toen ik nog wakker was, was het nog licht buiten. Het is nu pikkedonker, en je ziet al een rode gloed in de lucht van de zon die al bijna opkomt.

Heb ik hier zo lang gelegen? Iedereen zal vast bezorgd zijn.

Ik trek mijn sokken, schoenen en shirt weer aan, waardoor ik het iets warmer heb, pak mijn telefoon en sleutels en race trillend van de kou over het strand terug naar de plek waar mijn auto staat.

Voordat ik instap, kijk ik nog even naar het strand.

"Ik zal uitvinden wie je bent, prachtige jongen. Wat er ook gebeurd."

•

Thuis aangekomen zet ik snel mijn auto weg en ren ik naar binnen.

"Hij is al de hele nacht vermist, jongens!" Hoor ik Niall meteen roepen. Ik hoor dat hij huilt en meteen breekt mijn hart.