One Direction One Shots (Dutch) #Wattys2019

Pijn (2) - Liam/Niam

*3 dagen later, 5 uur 's middags*

Liam
'Hey Liam, goed nieuws!' roept Louis vrolijk als hij komt binnengestormd. Dat gebeurd wel vaker de laatste tijd. 'Straks mag je al naar huis!'

Mijn maag krimpt ineen bij de gedachte dat ik weer naar school moet, dus dat ik weer in elkaar word geslagen. En mijn vader.. Maar ik tover een neppe glimlach tevoorschijn.

'Dat klopt Liam. Je bent heel erg vooruit gegaan en alles is bijna helemaal genezen, behalve je been dan. Daar over gesproken. Je zal 6 weken op krukken moeten lopen, daarna mag het gips eraf,' zegt de dokter, die samen met Zayn en Harry binnen komt lopen. Hij heeft krukken in zijn handen.

Ik ga overeind zitten. 'Kijk maar of je kan staan. Wij helpen je als het je teveel wordt,' zegt Niall.

Niall is zo lief.

Hij is de hele tijd bij mij gebleven, in het ziekenhuis. Hij stelde me op mijn gemak en troostte me als ik verdrietig was.

En hij is schattig.

Dat heb ik niet gezegd.

Maar goed, hij is echt heel aardig. De andere jongens ook, maar ik weet niet, Niall is anders.

Ik ga voorzichtig op de rand van het bed zitten en ga staan. Er verschijnen zwarte vlekjes voor mijn ogen, maar die verdwijnen al snel weer.

Niall geeft me de krukken aan. Ik oefen weer een beetje ermee.

Ik had al een keer mijn voet gebroken, en toen moest ik ook op krukken lopen.

'Liam, ik denk dat je weg mag. De wond op je hoofd en op je buik zijn dicht. Je moet wel voorzichtig doen, want die kunnen makkelijk weer openspringen,' zegt de dokter met een glimlach. Ik knik.

'Dan wens ik je nog veel beterschap, en dan kan je je nu gaan omkleden.' Hij geeft me een hand en verlaat de kamer.

'Hier, we hebben een outfit van Harry gepakt. Jullie zijn bijna even groot. Het kan wel zijn dat het een beetje klein is,' zegt Zayn. Ik knik en pak het setje kleding aan.

Ik trek het hemd van het ziekenhuis uit en doe het shirt van Harry aan. Hij zit juist best los.

Niall helpt me met de joggingbroek. Ik had het nooit in mijn eentje gekund, vanwege het gips.

En dan mag ik weg.

•

'Zo, waar moeten we je heen brengen Li? Naar huis?' vraagt Zayn. 'Ne- uh ja doe maar,' mompel ik, terwijl ik naar beneden kijk en met mijn vingers begin te spelen.

'Liam? Are you okay?' vraagt Niall. Ik knik.

'Ja. Breng me maar naar huis,' zeg ik. Ik glimlach naar ze. Louis knikt begint te rijden.

Ik wijs hem de weg, terwijl ik tegen Niall aan leun. Het zit comfortabel.

Ik ga deze jongens missen.

Ik heb dan wel nummers geruild met Niall, maar ik denk niet dat ik ze veel zal zien als ze het druk hebben met hun muziekcarrière.