One Direction One Shots (Dutch) #Wattys2019

Sick - Larry

Harry
Ik word wakker door een kloppend gevoel in mijn hoofd. Ik kreun zacht en verberg mijn gezicht in mijn kussen.

Ik open langzaam mijn ogen weer, en zelfs met mijn gezicht in mijn kussen, word ik super misselijk. Ik draai me weer om en alles draait voor mijn ogen. Het lijkt wel alsof ik honderden rondjes heb gedraaid.

Terwijl ik nog lig.

Ik sla de dekens langzaam van me af, en meteen ril ik van de kou. Langzaam en voorzichtig ga ik overeind zitten, en meteen wou ik dat ik dat niet had gedaan.

Ik begin te kokhalzen, dus zo snel als ik kan sta ik op. Ik ben heel erg duizelig en mijn benen trillen heel erg. Ik ren naar de badkamer, maar ik val in de gang. Het lukt me niet om nog bij de badkamer te komen en dan komt al mijn voedsel van de vorige dag eruit.

Tranen prikken in mijn ogen, die ik uiteindelijk laat stromen. Trillend van de kou en door de misselijkheid blijf ik liggen op de grond. Ik heb niet genoeg energie om op te staan.

Niall komt toevallig net de badkamer uit met een natte washand. Hij zucht als hij mij ziet liggen.

'Oh nee, niet jij ook al.'

Ik ben dus niet de enige die ziek is.

Ik probeer weer overeind te komen en Niall helpt me snel, terwijl hij zwak naar me glimlacht. Hij brengt me naar de badkamer. Ik zak neer voor de wc en dan begin ik weer met overgeven.

Niall wrijft heel even over mijn rug, voordat hij nog een washand nat maakt en 2 emmers pakt. Ik blijf maar overgeven, en tranen stromen over mijn wangen.

'Het is goed, Hazza. Laat het er maar uit,' fluistert Niall. Ik knik.

Wanneer ik na een paar minuten eindelijk klaar ben, laat ik me zakken tegen de muur. Ik laat mijn hoofd naar achteren vallen en adem diep in en uit.

Die vieze, zure smaak in mijn mond zorgt er bijna voor dat ik weer begin met overgeven. Gelukkig geeft Niall me een glas met water. Ik zet het glas aan mijn lippen en neem een grote slok.

'Ik zal straks wel even flesjes water brengen, nu ga jij naar bed.'

Hij helpt me overeind. Ik leg mijn arm achter zijn nek en zo lopen we de badkamer weer uit.

Niall blijft heel even stil staan, maar dan loopt hij naar de kamer van Louis. Ik frons.

Niall opent de deur. 'Hey Lou, kijk eens wie er nog meer ziek is.'

Mijn ogen worden groot als ik mijn beste vriend in zijn bed zie liggen, bleek en even ziek als dat ik er waarschijnlijk uit zie.

Hij is de andere zieke.

Louis opent langzaam zijn ogen en glimlacht zwak als hij mij ziet, wat al snel weer van zijn gezicht verdwijnt. Niall helpt me het bed in en meteen slaat Louis zijn armen om me heen.

'Sorry, ik heb je denk ik ziek gemaakt,' fluistert hij. Ik begin licht te blozen.

'Maakt niet uit.'

Ik kan mijn zin niet eens afmaken wanneer ik begin te kokhalzen. Niall geeft me snel de ene emmer en meteen spuug ik weer alles uit. Louis begint ook te kokhalzen en ook hij krijgt een emmer.

Daar zit ik dan, met mijn zieke beste vriend, over te geven in een emmer.

Ik haat ziek zijn. Ik voel me zo beroerd, zo slecht. Ik kan gewoon helemaal niks doen, en dat is echt niet fijn.

Wanneer we weer klaar zijn met overgeven, gaan we goed liggen en nemen we weer een slok water uit de glazen. Niall had die van mij gehaald en Louis had er al een. Niall legt de natte washand op mijn voorhoofd. Ik zucht opgelucht. Dan doet hij hetzelfde bij Louis.