Κεφαλαιο 29

50 14 18
                                    

Κοίταζα ξανά και ξανά το ρολόι στον τοίχο περιμένοντας ενα τηλεφώνημα της. Για να μου ζητήσει λίτρα έστω κάτι! Ομως τίποτα.

Ο Βίκτωρ μέχρι να βρεθεί η μητέρα του θα μείνει σπίτι της Μαρίας...εδώ δεν είναι ασφαλείς.

Πήρα στα χέρια μου το κινητό και πληκτρολιγησα τον αριθμο του κολλητου μου.

Καθώς περίμενα να το σηκώσει το βλέμμα μου έπεσε πανω σε ενα μικρό έντομο κάτω απο το τραπέζι, πλησιασα και το έπιασα στα χέρια μου...δεν ηταν έντομο ήτανε κοριός. ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ! Βγηκα εξω απο το σπίτι και πέταξα το κινητό μου θα πηγαινα να βρω τον Δημητρη μόνος μου!

Ετρεξα στο σπίτι και αρπαξα τα κλειδιά του αυτοκινήτου!

Οι κλειδώσεις στα χέρια μου είχαν ασπρισει δεν το πιστεύω αυτό που γίνεται! ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΗΡΕΜΑ! Ελπίζω ο Δημήτρης να μπορέσει να με βοηθήσει!

Αφού παρκαρα το αυτοκίνητο με γοργά βήματα έτρεξα στο σπίτι του.

«Τι βαρας έτσι το κουδούνι ρε?» άκουσα την εκνευρισμένη φωνή του Δημήτρη.

«Που ήσουν?»

«Κοιμωμουν? Οπώς κάθε φυσιολογικος άνθρωπος στις τρεις το χάραμα?» απάντησε ειρωνικά.

«Εχω να σου πω!» ηταν το μόνο που είπα μπαίνοντας στο σπίτι του. «Αρχικα δώσε μου κάποια ρούχα σου να πετάξω αυτά π έχω!» του έγραψα σε ενα χαρτάκι. Μετά τον κοριό που βρήκα στο σπίτι φοβάμαι πως εχω παντού πανω μου κοριους και δεν ξέρω και εγώ τι αλλά μαραφετια!

Ο Δημήτρης δεν απάντησε απλα πήγε και μου έφερε μια φόρμα και ένα μπλουζάκι του. Τέλεια! Αφού αλλαξα και πεταξα στο μπαλκόνι τα ρούχα μου, του διηγηθηκα τι έγινε. Αυτός απλα με κοιτούσε ασαλεφτος χωρις να λέει κάτι...απλα με άκουγε με προσοχή.

«Λοιπον...θα την βρούμε...αρχικα εσύ θα βάλεις παλι τα ρούχα σου και θα σκηνοθετισουμε μια συζήτηση...ελπίζοντας να πεισθεί. Νομιζω πως δεν έπρεπε να είχες βγάλει εξ αρχής τα ρούχα σου...δεν νομιζω να έχει φτασει σε αυτό το σημείο...είναι άρρωστο!»

Αφού έβαλα παλι τα ρούχα μου πήγαμε μαζί με τον Δημητρη στο σπίτι μου. Οπου...ξεκίνησε το σόου!

«Δεν το πιστεύω ρε φιλέ. Η Ειρήνη όλα αυτά?»

«Ναι σου λέω!»

«Θα πρέπει να σε θέλει πολύ!» μόλις είπε αυτές τις λέξεις μου έβγαλε την γλώσσα! Είναι απιστευτος σαν παιδι κάνει ώρες ώρες!

✔|Χορεύοντας Το ΟνειρόDonde viven las historias. Descúbrelo ahora