Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια και δέκα μέρες από την ημέρα που ήρθα στην Αμερική. Όλα είναι τόσο ήρεμα στην ζωή μου και όπως ακριβώς τα θέλω. Λίγε μέρες αφού είχα φτάσει στην Αμερική έμαθα από την Ελίνα πως οι γονείς μου είχαν πάει σε αυτή για να με βρουν ενώ ο Στέφανος είχε προσλάβει άτομα για να με βρουν...
Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Έχω αλλάξει και όνομα και εμφάνιση. Το μαλλί μου έχει βαφτεί μαύρο και δεν είναι πλέον τόσο μακρύ όσο ήταν...ήθελα να τα κόψω τελείως κοντά όμως δεν μου πήγαινε η ψυχή. Δουλεύω τα βράδια σε ένα κλαμπ ενώ το πρωινά παρακολουθώ μαθήματα χορού και εδώ και 3 μήνες έχω σχέση με έναν υπέροχο άντρα-επίσης χορευτή.
Σήμερα ήταν Σάββατο οπότε δεν είχα να πάω κάπου το πρωί. Κάθισα στον καναπέ μου και άνοιξα την τηλεόραση. Είδα τον Στέφανο...δεν θύμιζε σε τίποτα τον άνθρωπο που είχα γνωρίσει τότε...το χαμόγελο του είχε χαθεί ενώ έδειχνε πιο σοβαρός από ότι συνήθιζε.. Έκλεισα αμέσως την τηλεόραση καθώς οι άσχημες αναμνήσεις του παρελθόντος άρχισαν να ξυπνούν μέσα μου κάνοντας την καρδιά μου να σφίγγεται ενώ δάκρυα άρχισαν να κυλάνε πάνω στα μάγουλα μου.
Άκουσα τον ήχο των κλειδιών στην πόρτα, σκούπισα αμέσως με την αποστροφή του χεριού μου το πρόσωπο μου από τα δάκρυα. Και χαμογέλασα στην όψη του ιδρωμένου Τζάξ.
«Έβελιν!» είπε και άρχισε να με πλησιάζει σιγά σιγά ενώ άρχισα να απομακρύνομαι, ήξερε πόσο απεχθάνομαι να με ακουμπάει όταν έρχεται από το γυμναστήριο.
«ΜΗΝ ΜΕ ΑΚΟΥΜΠΑΣ ΤΖΑΞ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟΟΟ.» άρχισα να του φωνάζω και να πρόσπαθω να τον αποφύγω. Δυστυχώς όμως το σπίτι μου είναι πολύ μικρό οπότε βρέθηκα...μέσα στην αγκαλιά του...
«Την άλλη εβδομάδα μην κανονίσεις κάτι...θα βγούμε για τα γενέθλια σου..» μου είπε αφήνοντας ένα φιλί στο μέτωπο μου, λίγο πριν φύγει να κάνει μπάνιο.
Έμεινα μόνη μου πάλι και το μυαλό μου έτρεχε με το έτσι θέλω στον Στέφανο...τι έγινε και είναι έτσι....γιατί είναι έτσι?
«Τι σκέφτεσαι mon chéri?» άκουσα τον Τζάξ να ψιθυρίζει δίπλα στο αυτί μου, υπο άλλες συνθήκες θα είχα γυρίσει προς το μέρος του και θα τον άφηνα να με κάνει δική του για άλλη μια φορά, όμως το μυαλό μου δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί.
«Ναι...το πως..θα διακοσμήσω το δωμάτιο μου...έλα λίγο να σου δείξω κάτι υπέροχα έπιπλα...» του είπα ενώ άρχισα να προχωράω προς το λάπτοπ μου.
KAMU SEDANG MEMBACA
✔|Χορεύοντας Το Ονειρό
ChickLit©2018 Απαγορεύεται η αντιγραφή της ιστορίας ή μέρος της. Ολά τα δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα Η Δάφνη είναι μια 20Χρόνη κοπελα που όνειρο της είναι να περάσει στην Σχολή χορού της Νεας Υόρκης. Ομως ο προκαθορισμένος γάμος δεν την αφήνει να κάνει πρ...