Bir hafta olmuştu. O bir hafta boyunca Minho farkettirmemeye çalışsa da çok hastaydı. (Belki de değildi?)
Sürekli midesine kramplar giriyor, bazen midesi bulanıyor, bazen de başı dönüyordu. (Acaba neden? Muhtemelen bu bölüme bir çok kez böyle denüşük şeyler yazcam. Beni takmayabilirsiniz.)
O sabah başı o kadar dönüyordu ki bayılacağını düşünmüştü. Chan'ı uyandırmak için hafifçe sarsmaya başladı.
Mh: Chan... Chan uyan.
Ch: Hmmm.
Chan Minho'ya biraz daha sıkı sarıldığında midesine baskı uyguladığı için Minho dayanamayıp tuvalete koştu ve midesinde ne var ne yoksa çıkarttı. (Ehuehu tahmin edin nesi var?)
Chan Minho'nun yanına koşup gözlerinin önüne düşen saçını geriye çekti ve sırtını sıvazladı.
Ch: Bebeğim iyi misin?
Mh: Hayır Chan iyi değilim. Bunu söylediğime inanamıyorum ama beni hastaneye götürür müsün?
Ch: Tamam bebeğim hazırlanıp çıkalım.
İkili hazırlandıktan sonra arabaya binip hastaneye gitmek için yola çıktılar.
Chan birden gülmeye başladığında Minho merakla Chan'a baktı.
Mh: Ne oldu?
Ch: Düşündüm de hamile falan olabilir misin? (Olabilir mi?)
Mh: Hadi be! Diyelim öyle. O zaman bebeğime bakmak zorundasın.
Ch: Senden iyi bir anne olurdu aslında.
Mh: Dalga geçme! İyi değilim zaten.
Ch: Tamam bebeğim geldik.
Chan eğilip dizinde yatan Minho'nun yanağını öptü ve arabadan çıkmasına yardım edip hastaneye götürdü. Yine aynı doktora görünecekti. Odaya girdiler.
Dktr: Hastanın şikayeti nedir?
Ch: Bir haftadır midesi bulanıyor ve başı dönüyor.
Dktr: Pekala muayene edelim bakalım.
Doktor Minho'yu iyice muayene edince masasına geçip bir kağıda birkaç şey yazıp Chan'a uzattı.
Dktr: Kan vermesi gerek. Bunu kan odasındaki doktora verin.
Chan kağıdı alıp Minho'nun elini tutarak odadan çıktı.
Mh: Kan vermesem olmaz mı?
Ch: Olmaz bebeğim. Bu senin iyiliğin için.
Minho oflayınca Chan kıkırdadı ve Minho'nun belinden tutup kendine yaklaştırdı.
Ch: Bak bunlar hep hamile kaprisleri. İnkar etme artık.
Mh: Erkekler hamile kalamaz Chan. (Ya kalırlarsa?)
Ch: Sen kalırsın ben beklerim senden.
Mh: Ne demeye çalışıyorsun? Erkek değil miyim?
Ch: Hayır öyle değil.
Mh: Doğru. Eğer kalırsam da suç sende. Azimle sikiyorsun resmen.
Ch: Konu sen olunca ister istemez azimli oluyor.
Mh: Bari burada utandırma!
Ch: Utandırırsam ne yaparsın?
Mh: Öperim.
Ch: Öyle mi? Burada mı?
Mh: Evet öyle. Ayrıca nerede olduğumuzun benim için önemi olduğunu söyleyemem.
