Kore'ye Düşüş(✔)

10😘Minik Öpücük

Multimedya: Suho😢

Ancak tam da şirketin kapılarının açılma sesini işitmişken hiç beklemediğimiz bir şey daha oldu!

Geri geri giderken Jin oppanın ayağının takılmasıyla sırt üstü yere çakılması ve benim de onun üzerine yığılmam bir oldu.

Şirkette görevli olanlardan biri hızla elindeki hırkayı ikimizin başına örttü. Üstelik bu da yetmezmiş gibi bir de hırkayı sıkıca sararak;

"Muhabirler gidene kadar böyle kalın. Sakın çıkmayın, şu an tam kadrajdasınız." demesi yok muydu?

Allah'ım ben ölürüm böyle. Ne olur çabuk gitsinler?

Şu an nefes nefeseydik.

Jin oppayla yüzlerimiz o kadar yakındı ki...

Birbirimizin nefesleri yüzümüze değiyor, gözlerimiz her ne kadar karanlık olsa da birbirine bakıyordu.

Ya benim 2.sefer onun üzerinde oluşum? Ya inanmıyorum. Gerçekten şaka gibi. Üstelik bir de kameraya alınan görüntüler vardır. İnşAllah yüzüm hiçbirinde görünmemiştir.

"Mina?"

"Hmm."

"Nefesini tutmayı bırak, öleceksin."

Nefesimi mi tutuyormuşum?

Ah,evet.

Utana utana yavaş yavaş içimde biriktirdiğim tüm nefesi dışarı verdim.

Kırkırdıyordu... Rezilliğin bu kadarı işte!

"Gülme oppa, hiç...hiç gülünecek bir durumda değiliz şu an."

"Neden?"

"Ne demek neden?"

"Seni bilmem ama ben şu anki hâlimden gayet memnunum açıkçası."

"Oh?! Na-na-nasıl?"

Kendisi iyi miydi acaba? Şu anki hâlimizden nasıl memnun olabilirdi?

"Bir dakika içerisinde bizi bu pozisyondan çıkarmazsalar aylarca kendimi zor tuttuğum şeyi bana bu kadar yakınken yapabilirim. Ve bunu yaptıktan sonra da asla pişmanlık duymam."

"Ne? Ne diyorsun oppa?"

"Son 45 saniye diyorum."

Yemin ediyorum hiçbir şey anlamıyorum. Bana bu kadar yakınken falan diyor.

Yoksa... Yoksa düşündüğüm şey mi? Hayır hayır, olamaz. O şeyi yapamaz değil mi? Yapmaz!

"Ne?!"diye sordum yeniden şaşkınlıkla. Bu sefer de gülümseyerek;

"Son 15 saniye..." dedi.

Cidden sayıyordu. Eğer aklımdan geçen şeyi yapmayı planlıyorsa onu da gerçekten yapardı.

"5...4...3..."

Açın şunu artık. Çekin şu hırkayı üzerimizden lütfen!

"2...1..."

Süre dolar dolmaz Jin oppa çok azıcık yükseldi ve bir saniye bile sürmeden dudağıma minik bir öpücük kondurup geri çekildi.

Titredim... Dondum...

Maalesef hırkayı çekme konusunda 1-2 saniyeyle başarısız olmuşlardı. Olan olduktan sonra;

"Atlattık, kalkın." sesini işittik ve kafamızdaki hırka çekildi. Kendimi hızla Jin oppanın üzerinden attım. Hâlâ yerde oturuyor ve az önce olmaması gereken şeyi düşünüyordum.