Kore'ye Düşüş(✔)

23😭Jin Mi Suho Mu?

Bizi affet demeye yüzümüz yok küçüğüm. Sadece... Sadece unut bizi ve Exo üyelerinin yanına git. Geçmişini hatırla. Bundan sonra iyi yaşa.

Seni gerçekten samimi duygularla seven küçük ailen...

💚

"Mina... Mina..."

Sayıklamaya başlayan Jin'i işiten üyeler hemen abilerinin başına koşarak yanına üşüştüler.

Sadece Jungkook... Her ne kadar uzaktan abisine endişe saçarak bakarsa baksın hiçbirini affedemediğinden orada duruyor ve yanlarına yaklaşmıyordu.

Mina'nın ismini sayıklıyordu abileri.

Alnında boncuk boncuk ter birikmiş, genç kızın ismini ağlamaklı bir yüz ifadesiyle sayıklıyordu. En sonunda yüksek bir sesle;

"Mina!"diye bağırdı ve sıçrayarak uyandı. Gözleri çevresinde sıralanan kardeşlerinin üzerinde geziyordu şimdi. Derin nefes alıp verirken inip kalkıyordu göğsü. Yutkundu genç adam. Ve çevresine bakınmaya başladı.

"Hyung, iyi misin?"

Endişe içerisinde sorusunu yönelten J-Hope gözünden süzülen gözyaşları eşliğinde abisine bakmaya devam etti. Ardından Jimin araya girdi.

"Çok canın yanıyor mu hyung? Ağrın var mı?"

Jin duyuyor olmasına rağmen hiçbir soruya cevap vermiyor ve gözüyle çevresine bakınmaya devam ediyordu. Bir eksikleri vardı. Tabii bu eksik Jin'in her daim kalbinde olduğu için eksikliğini hissetmesi zor olmadı. Hızla kuruyan dudaklarını yalayarak;

"Mina nerede?!" diye sordu.

"Mina... Çok korkmuştur şimdi o. Mina iyi mi? Yemek yedirdiniz mi? Çok ağladı mı?"

Lâkin bu sefer de kimse ona cevap vermiyordu. Hepsinin başı yere eğilmişti.

Bir şeyler olduğunu hissetti genç adam hissetmesine ama bunu kabullenmek istemediğinden dolayı bilmiyormuş gibi sormaya devam etti.
Göz kapakları hiç kapanmamasına rağmen şırıl şırıl akıyordu gözyaşları çekik gözlerinden.

"Mektup... Mektubu verdiniz değil mi? Her şeyi öğrendi değil mi?"

Acıklı bir şekilde söylediği bu sözlerden sonra Suga kendisini tutamadı ve;

"Verdim."dedi. "O artık her şeyi öğrendi."

Jin başını bir sağa bir de sola sallamaya başladı. Aynı zamanda kendinden geçmiş bir şekilde yüksek sesle bağırıyordu.

Yattığı yerde yırtınıyor ve her ne kadar canı yanarsa yansın umursamayarak, yüreğindeki acıyı dışa vurmak istercesine haykırıyordu.

"Mina... Minaaaaa!!! Mina,hayır Minaaaa!!!"

Tüm herkesin ciğerlerini dağlamaya yeten bu haykırışlar giderek artmaya devam ediyor ve gözyaşı dinmek bilmiyordu.