Noryuko City (world of special abilities)

Dinner

*knock knock*

agad namang pinagbuksan nang pinto ni ezekiel yung kumakatok at nakatayo mula roon si desmond na may hawak na bouquet

"hi!!" masayang pagbati willow na lumabas galing sa likuran ni desmond

pinapasok naman namin sila at pinaupo sa couch dahil naliligo pa si Taki

tinabihan naman ako ni willow dito sa kusina

"Hi.. did you missed me?hahahaa" paningit ni willow at ilang saglit lang ay tinapat niya ang mukha niya sakin na may halong pagtataka "is there something wrong?"

"ahh wala may iniisip lang"

lumabas si Taki sa kwarto at agad namang tumayo at inabot ni desmond yung bulaklak sakanya

"sorry kanina kung di kita natulungan, may competition kasi kami nung nangyari yun" pagpapaliwanag ni desmond at binigyan lang siya ni Taki nang ngiti "anyways, ayos ka lang ba? yung mga sugat mo?" pagaalala ni desmond kay taki habang tinitignan ang mga kamay at braso ni Taki

"ayos lang wala naman ako masyadong galos, medyo nahilo lang siguro ako"

hinanda na namin ni Amythest ang mga pagkain ngunit nagpaalam na rin and dalawa

"dito na kayo kumain" pag-aalok ni ezekiel sakanila

"ahhmmm okay lang, dumaan lang talaga ko para kamustahin si Taki"

"wait, is it too rude to decline their offer?" sabay tingin ni willow kay desmond "sorry if my colleague show some disrespectful manners.... can we?" tugon ni willow na may malaking ngiti pa sa mukha

sabay-sabay na kaming tumungo sa kitchen area at nag-umpisa na ring kumain

"ahhhmmm what if magdinner tayo minsan nang sabay-sabay kasama ang buong omega 337?"

"thats great! how about......" sagot ni willow kay Ezekiel na tila nag-iisip na nang araw kung kailan gaganapin ang dinner "tomorrow?"

"Game" panandaliang sagot ni Ezekiel kaya wala na rin kaming nagawa

pagkatapos namin kumain ay nagpaalam na rin ang dalawa, isa-isa pang nakipagbeso si willow saamin na para bang nangangampanya

*********

its already 8:35 AM at sakto rin namang pumasok si ms.lopez sa room

"our topic for today is all about life & death... is anyone here afraid to die" pagtatanong ni maam habang naglalakad sa pagitan nang mga upuan

halos kalahati nang room ang nagtaas nang kamay

"mr. Zero Chase, can you please tell us why you're not afraid to die"

tumayo naman si Zero pero nanatiling nakatingin sa malawak na lupain

"why do i need to be afraid?" isang panandaliang katahimikan ang bumalot sa kwarto at pati akoy naghihintay sa isasagot niya

"as Martin Heidegger said, people are thrown in this world to suffer.... to live is to suffer, and death...is the only answer to cease the pain, as long as your living there is always pain that you need to endure, if you die.... you will feel no pain, no more tears, no more struggles.... death is the only exit of this sufferring"

"eh bat hindi ka na lang magpakamatay hahaha" pang-aasar nang isa naming kaklase sakanya

"mr.havoc!!" pambabadya ni ms.lopez sakanya

"ang boring kasi kung ako ang gagawa.. can you do it for me?" tugon ni zero bago tumingin sa kaklase namin

"no problem" tugon niya habang suot-suot ang ngiting tila nakakaalipusta at nag-anyong patulis ang kamay niya

"MR.HAVOC!! sit down, you too mr.chase" sigaw ni ms.lopez at umupo naman si havoc pagkaupo ni Zero

ilang saglit lang ay nagpatuloy ang discussion ni maam

napatingin ako kay zero na muling bumalik ang tingin sa malayo

ano kaya ang kwento sa likod nang misteryosong lalaki na to

********
"garlsssss matagal pa ba yan" sigaw ni ezekiel kila amythest at taki

7:04 na at ngayon yung araw nang dinner namin kasama ang omega 337

lumabas naman na si Taki na nakasuot nang pulang off shoulder na dress at si Amythest ay nakasuot nang dress na puti, dala ang handbag

"Ganda ko noh?" pagpapacute ni Taki samin

Though ang cute naman talaga niya tignan suot ang dress na yan

Bumaba na kami nang building at lumipat sa kabila sa kung nasaan ang dorm nang omega 337

Pag katapat namin sa dorm nila ahy kailangan naming kumatok dahil tanging mga family member lang ang narerecognize nang system nang mga dorm

Pinagbuksan kami ni drexel at pinaupo saglit sa sofa

And Tulad nang mga dorm eh
Halos parehas lang din ang ayos nang dorm nila sa dorm namin, mas simple nga lang tignan yung disensyo dito sakanila at may mga ilang painting na nakasabit

Lumabas naman sa kwarto si willow na nakasuot nang maroon na off shoulder dress katulad nang kay Taki, nakaheels at may Maliit na bag na ring yung hawakan kung saan nakahawak ang pareho niyang mga kamay

"let's go?" tanong ni desmond na kakalabas lang nang kwarto

"huh? Di ba tayo dito kakain?" pagtatakong tanong ni ezekiel

"nope, sa Mansyon nila willow tayo magdidinner, Tsaka isa pa wala ni isa samin ang marunong magluto hahaha" sambit ni drexel bago tuluyang lumabas sa dorm at Sumunod naman na kami

Habang papalabas kami sa academy ahy natumba si willow, hindi dahil sa 5 inches na heels kundi may grupo nang mga lalaki na nagtatakbuhan, Buti naman at may isa sakanila na nagpulot nang bag at humingi nang paumanhin kay willow at saakin na rin

Pagdating namin sa Labas ahy may dumating na dalawang kotse Tulad nung sinakyan namin ni ms. Thana para pumunta kay lolo president

Sumakay ang omega 337 sa unang kotse, at kami namang delta 252 ang pumuno nung isa pa

Halos dalawampung minuto rin ang aming biyahe, bumaba na kami sa kotse at tumapat sa malaking Gate nang mansyon nila willow

Ilang saglit lang ahy bumukas na rin yun at nag umpisa na kaming maglakad papunta sa kanilang pinto na halos dalawampung metro ang layo

Pagdating namin sa pinto ay kumatok si willow nang tatlong beses at ilang segundo lang ay bumukas na rin yung pinto

And guess what

Isang labrador retriever lang naman ang nagbukas nung pinto

Pagkakita nang aso kay willow ay mukhang nabuhayan pa eto lalo at ilang beses pang umikot ikot sa pwesto

Naglakad kami sa isang mahabang pasilyo hanggang sa makarating kami sa kanilang dining room