hum-ega | Larry ✔

Deep

Yorum ve oylarınızla destek olursanız sevinirim. 💝

Medya *.*

Harry düşmenin etkisiyle buz kadar soğuk, bıçak kadar keskin suyla ani bir çarpışma yaşayıp derinlere gömüldü. Soğuğun etkisiyle gözlerini aralarken panikle çırpınmaya başladı. Babasının onu yüzme kurslarına gönderme teşvklerini dinlemediği için şu anda bile kendine kızarken, bir yandan yüzeye tırmanmak üzere kollarını çırpmaya devam etti. Fakat yaptığı her hareket onu daha çok dibe çektiğinde ağlama isteği gözlerine hücum etmiş, yaşları hızlıca tuzlu suya karışmıştı.

Nefes alamıyordu. Soğuk su bedenini yakıp uyuştururken yüzeydeki aydınlık olan kara bulutlar zihnindeki karabasanların uyanışını tetiklemişti.

Ciğerleri patlıyordu sanki. Daha fazla çırpınamayıp ellerini boğazına götürdü. Kendi nefesinde boğulmak üzereydi ve nefes almak için bir anlığına -tamamen refleks olarak- küçük bir nefes çekti. İçine dolan tuzlu suyla öksürüp koca kabarcıkları etrafa yayarken gözleri bilinçsizliğe kapanmak üzere bir sis bulutu tarafından esiri altına alınmıştı. Bacakları boşu boşuna çırpındı.

Acı içindeydi.

Zifiri karanlığa gömülmüş uçsuz dibe çöküyordu.

Bilinci hızla kapanıyordu.

Ve...

Oh, vay canına...

Bir meleğin suya hızla çarptığını, sıkıca bileğini tuttuğunu fark etti. Fakat gözleri yavaşça kapanıp karanlığına gömüldüğünde, yüzeye çıkarıldığını fark etse de meleğine teşekkür edememişti.

Güçlü kollar tarafından sarmalandı Harry. Yüzeye çıktığında boğulurcasına öksürüp, içindeki su parçalarını geldiği yere dökererek derin bir nefes aldı ve sonunda, halsizce gözlerini araladı. Arkasındaki beden sayesinde kıyıya çekiliyordu ve aralanmış buğulu gözlerinden uçsuz bucaksız deniz ve gökyüzü çizgisini görebiliyordu.

Bir de kulağına gaipten gelen boğuk sesler vardı ama o kadar halsiz ve mayışmış bir haldeydi ki sanki cevap verebilecekmiş gibi sessizce inlemiş, gözleri yeniden kapanmış ve başı öne doğru düşmüştü.

Güçlü beden kollarındaki çelimsiz bedeni sonunda denizden çıkardığında, onu dikkatlice kumların üzerine uzattı. Çocuğun gözleri kapalı, kıvırcık saçları koyulaşmış, bedeni bembeyaz, dudakları morarmıştı. Titrerken birbirine çarpan dişlerini görebiliyordu.

Hafif aralık dudaklarına eğilip iki parmağını dudaklarının önüne getirdi. Sıcak nefesi ritimsizce parmaklarında hissettiğinde derin bir nefes verdi, kıvırcık saçlı çocuk yaşıyordu.

Arkasındaki yamaç kayalıklarından inen endişeli adımları duysa da onları umursamadan çocuğun üzerindeki ıslak kıyafetleri çıkarmak üzere hırkasına yöneldi. Artık ağırlaşmış olan hırkayı çıkarıp kenara attı ve en sonunda da kazağını çıkardı. Çocuğu yarı sıcak olan kumlara yatırdığı anda bir anda güçsüz bir kuvvetle geriye doğru itildi, yerini kumral saçlı bir çocuk aldı.

"Harry! Harry uyan! Uyan lütfen!"

Çocuk, Harry'nin yanağını hafifçe tokatlarken beta üyelerinden ikisi yanlarına gelmiş, geriye düşen adamın arkasında dikilmişlerdi. Adam yerinden kalkarken gözleri hâlâ baygın çocuğun üzerindeydi ama beta üyeleri, Alfa'yı itmeye cürret eden çocuğa öfkeli bakışlar atıyordu.

"Eğer durumu kötüyse buraya yakın olan bir şifacıya gidebiliriz."

Alfa Louis önerdi, Chad gözlerini ona çevirip burnundan soludu. "Senin arkadaşların yüzünden bu halde zaten, neden onları da alıp gitmiyorsun?"