Kulağımda uyanmamı söyleyen tanıdık sesle gözlerimi araladım. Karşımdaki Berk'i görmemle dolan gözlerim görüşümü bulanıklaştırmıştı.
Gözlerimi kırpıp sarıldım Berk'e.
" Sen ölmedin." Berk'te kollarını bana sardı.
" Ölmedim." Dedi.
Berk'ten ayrıldığım da akan göz yaşlarımı sildi Berk.
Berk'in yüzüne dokundum.
Gerçekti...
" Sen iyi misin ?" Diye sordu.
Başımı olumsuz anlamda salladım.
" Kabus gördüm." Dedim ağlamaya devam ederken. Berk elini yanağıma koydu ve o güzel sesiyle konuşmaya başladı.
" Güzel kardeşim benim. Ben burdayım. Hadi aşağıya gel, Kenan kahvaltı hazırlıyor." Dedi.
Yanımdan kalktı arkasını döndü ve odamdan çıkmak için kapıya ilerledi.
" Bekle." Diye seslendim Berk'e.
" Çok açım hiç bekleyemem." Dedi ve odadan çıktı.
Mutlulukla ağlamaya başladım
Berk yaşıyordu...
" Dolunay" diye bana seslenen Miraz'ın sesini duydum.
Etrafıma baktım, Miraz'ın kahvaltı da ne işi vardı ?
Birden etraf karardı ve gözümü ağırtan ışıkla gözlerimi aralayıp karşımdaki Miraz'a baktım.
"Berk nerede ?" Dedim.
Miraz bana boş boş baktı, etrafıma baktığımda hafızamı kurcaladım ve gerçekler bir kez daha yüzüme tokat attı.
Gözlerimi kapattım.
" Kahvaltı hazır." Dedi. Başımı salladım ve Miraz'ın odadan çıkmasını bekledim.
Kapı sesini duymamla akmak için biriken göz yaşlarımı serbest bıraktım.
Özür dilerim Berk...
Özür dilerim kardeşim...
Banyoya gidip işimi hallettim ve tekrar kaldığım odaya girdim.
Saçlarımı bileğimdeki lastik tokayla at kuyruğu yapıp çantamda ki siyah renkli kalın kazağı giyindim.
Altıma giyindiğim siyah pantolonumla her zamanki gibi sıradandım.
Hafif kızarmış gözlerimi umursamadan odadan çıktım ve mutfağa geçtim.
Savaş ve Miraz yan yana oturmuş kahvaltı yapıyordu.
Bende masaya ilerlerken
" Günaydın." Diyip Uzay'ın yanına oturdum.
Aleyna ortalıkta gözükmüyordu, pekte umurumda olan bir detay değildi.
Hiçbir şey yemiyordum, iştahla yemek yiyen koca adamları izliyordum.
Uzay o kadar hızlı yiyordu ki bana Berk'i hatırlatmıştı.
Buruk bir gülümseme...
Miraz'ın bana uzattığı çaydan bir yudum aldım.
" Birşeyler yesene." Dedi Miraz.
" Aç değilim." Dedim.
Uzay bana bakıp ağzındaki lokmayı yuttu ve,
" Her zaman böyle mutsuz musun ?" Diye sordu. Miraz Uzay'a ters bir bakış attı.
Yanımdaki Uzay'a başımı çevirdim.
" Beni mutlu edecek bir şey yok ." Dedim soğuk sesimle.
Uzay sandalyesine yaslanıp ortaya konuştu,
" Akşam bizim mekana mı gitsek ?" Diye sordu. Savaş çayını masaya bırakıp,
" Güzel fikir aslında, uzun zamandır toplanmadık." Dedi.
Miraz bana baktı ve,
" Gidelim akşam, Dolunay içinde değişiklik olur." Dedi.
"Size afiyet olsun." Dedim ve masadan kalktım. Mutfaktan çıktığımda elinde anahtarla eve yeni giren Aleyna bana tip tip baktı. Gözümü devirip kaldığım odaya geçtim ve kendimi yatağa attım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntikam ~~Tamamlandı~~
Jugendliteratur"Bakışların değişmiş." Dedi. Sinirle yumduğum gözlerimi geri açtım. " Eserini beğenmeni beklerdim." Dedim. Kahverengi gözleri mavilerime baktı ve ardından konuşmaya başladı. " Özür dilemem birşey değiştirmeyecek biliyorum. Ama nedenlerim vardı...
