Sinir krizi.

249 4 0
                                    

Multimedya da Selen var.İyi okumalar :))

Göğüs kafesim sıkışmaya başladı.Nefes alamıyorum sanki.Duvaarlar üstüme üstüme geliyo.Mekanda çalan müzik kulağımda uğultu yapıyo ve ben buradan çıkmak istiyorum.Onun gülüşünü görmek.Helede bana yaptıklarından sonra o kadar koyuyor ki.

Beni farkettiğinde istemsizce bi kaç adım geriledim.Zaten o kadar yakında değildik birbirimize aramızdan sürekli insanlar geçiyordu ama ben gözlerimi ayırmadan ona bakıyordum.Gözleri benim gözlerimi bulunca o gülümsemesi solana kadar.

Hemen arkamı döndüm.Çıkışa doğru hızla yürümeye başladım.Aslında koşmak istiyordum ama dikkat çekmek istemiyordum.Gözümde biriken bi yaş sonunda dayanamayıp süzüldü yanağımdan.Elimin tersiyle hızlıca sildim.Bi daha onun için ağlamayacağıma söz vermiştim kendime.Ben hızlıca yürümeye devam ederken kolumdan tuttu biri.Dönüp baktım.Poyraz.

''Nereye gidiyosun böyle?Noldu sana?'' dedi yüzüme şaşkınca bakarak.

''Bırak kolumu.'' deyip kolumu kurtardım ondan.O sırada onun sesini duydum.Arkamdan koşmuş.''Selen biraz konuşabilir miyiz?Dur nolursun.''dedi nefes nefese.Yürümeye devam ettim.''Beni birazcık sevdiysen dur lütfen konuşmama izin ver.'' 

Durdum ve ve arkamı döndüm.Gözlerinin içine bakarak bi kahkaha patlattım.''Beni birazcık sevdiysen mi?Şaka mı yapıyorsun sen, ben sana seni sevmekten başka ne yaptım ha?Bu bile yetmedi sana.'' diye bağırdım.Bi kaç kişi dönüp bize baktı.Poyraz da şaşkınca bakıyordu.Yine bi kahkaha attım.Sinirlerim fena bozulmuştu.''Aramızda yaşanan onca şeyi heba edip bi mesajla ayrıldın benden be.Neyi dinliyim şimdi.Mesajın gayet açıktı.-Selen ben başka birine aşık oldum.Senle aramızda olan aşk değilmiş.Lütfen affet beni.Ayrılığımızı soranlara ben ayrıldım diyebilirsin sesimi çıkarmam.Hoşçakal- Gayet açık değil mi ? Ne anlatıkcaksın şimdi bana ?''diye bağırdım.

Evet attığı o mesajı ezbere biliyorum çünkü milyon kez okudum.Ne cevap verdim ne aradım.Hiçbir şey yapmadım.Sadece ağladım.Soranlarada açık açık başkasına aşık olmuş dedim.Hakkımda ne düşündüklerini umursamadım bile.Kızmadım ona başkasına aşık olduğu için belkide biraz kırıldım.Ama mesajla ayrılmak nedir? 2 yıllık sevgilimin benden mesajla ayrılması nedir? Onca yaşanan güzel anıların hatrına insan yüzyüze konuşurda ayrılır.İşte buydu Özgür.Tam bir korkaktı.Hep korktu yaşanacaaklardan bi daha karşıma çıkamadı.Onu nerdeyse 4 aydır görmüyordum.Farklı okullardaydık zaten.Dershaneden tanışıyorduk.Beni terkedince dershanesinide değiştirdi. Aslında işimi kolaylaştırdı.Daha çabuk unuttum onu ya  da ben unuttuğumu sanıyorum.Neden onu görünce bütün anılarım canladı ki.Neden duygularım su yüzüne çıktı ki? Sevgi, aşk, özlem, nefret ,üzüntü, iğrenme..Hepsi birbirine karıştı.

''Sadece özür dilerim.Ben yanılmışım.Seni kaybedince anladım.'' dedi.İnanamayarak ona baktım.Bu çocuk kafayı yemiş olmalıydı.Ne sanıyorduki boynuna atlayıp 'Ah tamam o zaman affettim' dememi mi.Bu sefer daha içten gülerek arkamı döndüm ve yürümeye başladım.Ama deli gibi gülüyordum.Nerden çıktı bu gülme şimdi.Kapıdan dışarı çıktım.Temiz hava yüzüme çarpınca gülmeyi kesip ağlamaya  başladım.Duvara yaslanıp yere çöktüm.Bu seferde deli gibi ağlıyordum.Yanımda 3 çift ayak gördüm.Kafamı kaldırdım.Poyraz, Okan ve Emre bana endişeli gözlerle bakıyordu.Doğru ya onlarda içerdeydi.Bütün konuştuklarımıza şahit oldular.Onların o şaşkın bakışlarını görünce bu seferde gülmeye başladım.Nasıl kahkaha atıyorum ama..Bakışları daha da bi garipleşti.Gülerken gözümden yaşta geliyodu.Sanırım sinir krizi geçiriyorum.Emre eğilip ''Canımın  içi iyi misin ?'' deyince ve elimi tutunca ağlamaya başladım.Emre'ye sarıldım.

Poyraz'ın  ''Sanırım sinir krizi geçiriyo'' dediğinii duydum ve yanımdan gitti Okan'da eğilip saçlarımı okşamaya başladı.Hıçkırıklarımın arasından ''Sizi çok seviyorum.Sakın beni bırakmayın eşek sıpaları.'' dedim.Gülmeye başladılar bu sefer bende gülmeye başladım.Az sonra Poyraz gelmişti.İçerinden kolonya ile su getirmiş.

''İyi misin?'' dedi elindekileri bana uzatırken.Gözyaşlarım dinmişti artık.Nefret ediyordum insanların benim zayıf yanımı görmelerinden.Elindekileri alırken cevap vermek yerine hafifçe tebessüm ettim.

HUZURUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin