HUZURUM

Yan Yana

Tam iki gün.

48 saat.

Üşenmesem saniyesinide hesaplardımda neyse.Tamı tamına 2 gün boyunca Poyrazla doğru düzgün konuşmuyorduk.Evet aynı evi paylaşıyorduk aynı ortamda bulunuyorduk ama biraz soğuktu.Belki bende öyleydim.Kısacası birbirimizle uğraşmıyorduk.Bu durum oldukça garip ve saçmaydı.O gece birbirimizin yaralarını görmüştük ben daha iyi anlaşabileceğimizi düşünürken tam tersi olmuştu.

Aramızdaki soğukluğu tabiki farketmişlerdi.Hatta öyleki Okan bana gelip ''Bilmeden öyle konuşmuş gerçekten çocuğun bi suçu yok böyle davranmayı kesin.'' bile demişti.Tabiki sorun o gece üztüme gelmesi değildi.Okan'ı bi şekilde sorun olmadığına ikna ettim ama bi sorun vardı.

Poyraz'ın gitmesine bi iki gün kalmışken olan işlere bak.Oysaki o gece söylediği cümleyi o kadarda düşünmüştüm.Ama bu duruma bi el atmalıydım artık.Gurur gurur nereye kadar?

Bahçede tek başına oturuyor telefonla uğraşıyordu.Yanına oturdum.''Sorun ne Poyraz?'' 

Hiç bi anlam belirtmeyen ifadeyle bana baktı.''Ne sorunu?''

Allahım sen bana sabır ver.Azcıkta şu çocuğa akıl ver.

''Tamam sorun yokmuş iyi o zaman!'' dedim ve hızla kalktım yanından.Arkamdan seslendi.

''Seleen!''

Dönüp yüzüne baktım.''Efendim?''

''Yarın gidiyorum biliyosun.Artık şu iddia işini halledelim diyorum.Sonra kafama kakma.''dedi gayet rahat bi tavırla.

''Yarın mı?'' dedim şaşkınlıkla.Ben daha bi kaç günümüz var sanıyordum.

''Evet yarın.''

Yanına gidip oturdum.''Ve sen bana bunu şimdi söylüyorsun.''

''Ne zaman söylemeliydim?'' dedi.Sende haklısın tabi ben kimim ki?

''Poyraz derdin ne senin gerçekten artık sinirleniyorum.'' dedim sakince.

Uzunca bi sessizlikten sonra cevap vermeyeceğini düşünüp kalkıcaktım ki ''Yoruldum.'' dedi.

Yorulmuş o yorulmuş.!

''Sen yoruldun ha!Ne yaptında yoruldun acaba Poyraz .Asıl ben yoruldum asıl ben bıktım senin bu belirsiz durumlarından.Aklımı karıştırıp kaçmalarından.Her cümlenin her bakışının altında bi mana aramaktan!'' diye bağırdım.

''Güvenemiyorum artık hiç bişeye ondan böyle tedbirle yaklaşıyorum herşeye.Bıkmışsın ya işte gidiyorum rahat bi tatil yaparsın.'' dedi sakince.

Onu bu sakinliği beni delirtirken tırnaklarımı suratına geçirme isteği daha çok doluyodu içime.Derin bi nefes alıp içimden 10'a kadar saydıktan sonra sakince konuşmaya başladım.

''Tamam kolay şeyler geçirmemişsin.Etrafındakilere güvenememen gayet normal ama herkes aynı değil bi kişi yüzünden herkesi aynı göremezsin.Zaten bu kadar sürede bizi tanıyamadıysan sen kaybedersin ve kaybettiğinle kalırsın.'' dedim.Ayağa kalkıp eve doğru yürümeye başladım.

İçeri girdiğimde herşey üstüme üstüme gelmeye başladı.Nefes almam gerekiyordu.Hemen telefonu alıp kendimi dışarı attım.

***

''Gidicekmiş..'' dedim.

''Biraz zamana ihtiyacı varmış.'' dedi.

''Benim aklımı karıştırıp gidicekmiş.''

''Bu duygulardan yorulmuş biraz dinlenmesi gerekiyormuş ama deneyecekmiş.'' dedi.