HUZURUM

Tatil planları

Medyada Yağmur var :)

Eve girdiğimde abim bana bakıyordu.Biraz sinirli gibiydi.

''Yine ne oldu?'' dedim yorgunlukla.

''Seni Okan'a emanet ettim.O çocuk kimdi?'' dedi sinirle.

''Eğlence 4'e kadar sürecekmiş.O saate kadar beklesemiydim.Ayrıca bırakan kişide Poyraz.Bi arkadaş yani aramızda bişey yok''

''Emin misin?''

''Evet abi çok yorgunum.Çekil önümden de odama geçeyim.''

Önümden çekildi.Bende odama geçtim.Hemen üstümdekilerden kurtulup banyoya geçtim.Kısa bir duş aldıktan sonra pijamalarımı giyip yatağa attım kendimi.

Aslında çok yorgundum.Hemen uyumam lazımdı.Yani genelde böyle olurdu.Ama bu gece bi tuhaftı halim.Kendimi rahatlamış hissediyordum.Artık Özgür meselesi kapanmıştı ama yinede bi tuhaftım işte.Nedense gözlerimi kapattığımda Poyraz ile dans ettiğimiz an geliyordu gözlerimin önüne.Hemen gözlerimi açtım.Neden onu düşünüyordumki.Poyraz'ın söylediği cümleyi düşünmeye başladım.''Nefret sevgiden daha güçlü bi duygudur.''  Acaba kendimi mi kandırıyordum Özgür meselesi kapandı diye?

Nasıl uykuya daldığımı anlamamıştım.Üstümden tır geçmiş gibiydi uyandığımda başımda garip bi ağrı vardı.Dün içtiklerim bugün etkisini gösteriyordu sanırım.

Aşağı inip kahvaltı ettim.Yine evde bi tek Sema teyze vardı.Kahvaltının ardından ağrı kesici içip televizyonun karşısına geçtim.Taitil olduğundan iyice tarihleri unutmuştum.Telefonuma baktım bugün ağustosun 10 uydu.Aslında üniversite başlamadan güzel bi tatile ihtiyacım vardı.Daha sonra bu konuyu Okanlarla konuşmaya karar verdim ve televizyon izlemeye devam ettim.

Telefonum çalmaya başladığında bi an irkildim.Fena dalmıştım çünkü.Arayanın Okan olduğunu gördüğümde direk açtım.

''Ben seni akşama uyanırsın sanıyordum.'' dedim alayla.

''Eh 2 de çok erken sayılmaz.'' dedi.

''Ee ne oldu bakalım.Sesin kötü geliyor.''

''Ah başım çatlıyor ondandır.''

''Eh o kadar içmeseydin sende.'' 

''Neyse ne ya boşver.Ben seni tatil planım için aradım.'' dedi bi an canlanmıştı sesi.

''Neymiş bakalım planın.'' dedim meraklı sesimle.

''Bizim Tekirdağ'da ki yazlığa gidebiliriz mesela.Yağmur ve Emreyle konuştum.Onlara uyuyormuş.'' 

''Ha yani en sona beni bıraktın'' dedim imalı bi sesle.

''Dün gece erkenden kaçmasaydın seninde haberin olurdu.Neyse uyuyor mu sanada?''dedi

''Uyar.Ne zaman gidiyoruz peki?'' dedim.

''Ya çok geçmeden başlayalım diyorum.Mesela yarın çıkalım yola.'' 

''Ne yarın mı?İnsan biraz fırsat bırakır be.Alışveriş falan yapardık.''

''Yağmurla çıkın işte bugün.O da aynısını söyledi zaten.''

''Neyse tamam ben bi babamla konuşayım.Sonuçta adam iskele babası değil.'' dedim

Güldü.''Haklısın konuş bakalım.''

Okandan sonra hemen babaamı aradım.İş yoğunluğundan hemen kabul etti zaten.Geriye bi tek abim kalmıştı.Onu da hallederdim.

***

Yağmur ile alışveriş merkezindeydik.Doğum günü için tekrar tekrar teşekkür edip duruyordu.

''Keşke Anılda olsaydı.'' dedi.Ah ben onu tamamen unutmuştum.Sevgilisi olduğunu söylememiştim hala.''Gerçi nasıl gelicek ki ne kadar tanıyo beni?'' dedi umutsuzca.

''Yağmur aslında nasıl söylesem'' dedim devamını getiremedim.Yağmur elindeki eteği beğenmediğinden askı asıp bana baktı.

''Poyraz ile konuştum yani ağzını aradım.Anıl'ın sevgilisi varmış.'' dedim bi anda söyleyivermiştim.Dondu kaldı.Söylemeseydim keşke.Niye karışıyorumki ben lanet olsun.

''Hadi ya.'' dedi sonunda.

''Unutma kaderinse elbet karşına çıkar.'' dedim.

''Tabi.'' dedi.Günün geri kalanında hep mutsuzdu.Ben niye karışmıştımki.Belki o böyle bişey Anıl hakkında bişey bilmediğinde daha mutluydu.En azından umudu vardı ve ben parçalamıştım o umudu.

Aynı taksiye binmiştik.Zaten evlerimiz yakın olduğu için Yağmurların evin önünde indim.Vedalaştıktan sonra Yağmur içeri giriyordu ki durdurdum.

''Yağmur!'' Bana döndü.

''Ben özür dilerim.Keşke karışmasaydım.Sen öğrenmeden önce daha mutluydun.'' dedim üzgünce.

Yanıma geldi ellerimi tuttu.''Özür dileme.Böyle daha iyi oldu.Daha fazla bağlanmadan öğrendim.Bi kaç gün üzülürüm ama geçer.Beni biliyorsun şıpsevdiğim ben.'' dedi burukca gülümseyerek.

''Öyle diyorsan.'' dedim bende gülümserken.Yağmur'un gözlerinin dolduğunu farkettim.Hemen arkamı dönüp yürümeye başladım.Kaçmak istedim belkide.

Eve girdiğimde abim televizyon izliyordu.Poşetleri bir kenara bıraktım ve abimin yanına oturdum.

''Nerelerdeydin sen?'' dedi bana dönerek.

''Alışverişe çıktık Yağmurla.'' dedim.İzlediği spor programına dikkatimi verdim.

Birçok kızın aksine futbol ilgimi çekiyordu.Hatta  fanatik bile sayılabilirdim.Genelde arkadaşlarıma futboldan anladığımı söylediğimde hemen ''Ofsayt ne söyle bakalım'' diyorlar.Ofsaytın nesi zorsa artık.Bıktım bu sorudan diyip açıklıyorum bende.Futboldan baya anlıyordum yani.Belkide iki erkekle birlikte büyümeninde buna etkisi olabilirdi.

''Bu arada yarın akşam evde olma.Şu dediğim kıza yemek yapıcaam yarın.'' dedi abim.

''Uhuuuu .Romantik erkek seniii..''dedim gülerek.''Zaten ben yokum üniversite kayıt zamanına kadar Okanların yazlıkta olucaz sanırım.'' 

''Ne ne neee?'' ben tepkisine gülerken o devam etti.''Bunu nasıl böyle rahat söylüyorsun ufaklık.Bi izin almak yok mu?'' 

''Babamdan izin aldım ben.'' 

''Babam şımartıyo zaten seni böyle.'' dedi sesini yükselterek.Bu tepkiyi beklemiyordum.

''Ne şımarıklığımı gördün.Bütün bi yıl sınava çalıştım.Köpekler gibi çalıştım.Sevgilim benden ayrıldığında bile etkilemedim derslerimi.Doğru düzgün depresyona bile giremedim.Hep çalıştım.Sonunda İstanbul'u kazandım.Sırf şımarık çocuk gibi davranıp özel üniversiteye gitmemek için.Sırf sen bana şımarık deme diye.Şimdi karşıma geçip  babam seni şımartıyo diyosun.Benim hiç bir şeye hakkım yok değil mi?''dedim bağırarak.Gözlerim dolmuştu.Bir şey söylemesine fırsat vermeden odama koştum.Kapıyı sertçe çarparak yatağa attım kendimi.

Bana şımarık demeye hakkı yoktu.Çünkü ben hiç bir zaman yaşıtlarım gibi olamadım.Daha olgundum.Çocukluğumu yaşayamadım ki ben.

Biraz sonra kapı açıldı.Abim yatağın kenarına oturdu.Hafifçe gözyaşlarım süzülyordu yanağımdan.Yanıma yaklaşıp gözyaşlarımı sildi.''Özür dilerim.Öyle söylememeliydim.Sadece seni kıskandığımdan.Ne kadar güzel bi kızsın farkında mısın?Seni korumak istiyorum sadece.'' dedi.

Ben ses çıkarmadığımda ''Peki.Okanla Emreden sana zarar gelmiyceğini bildiğim için sesimi çıkartmıyorum.'' dedi ve yanağımı öptü.Odadan çıkarken '' Sadece bana güvensen yeter.'' dedim.

Kapıyı kapatırken ''Sana güveniyorum.'' dedi ve çıktı.

O çıkınca bavulumu hazırlamaya başladım.Büyük bi bavul hazırlamıştım.Ve birde ufak bi ayakkabı çantası.Okan bunlara kim bilir nasıl söylenecekti.