HUZURUM

Şizofren Yarim

Arkadaşlar çok özür dileyerek tekrar yazmaya dönüyorum.Çok uzun ara verdiğimin farkındayım ama bi ara hikayede baya tıkandığımı hissettim.Ayrıca üniversite hazırlık öğrencisi olduğumdan baya meşguldüm.Neyse ki dönem bitti şuan gayet boşum.Hala okuyan birileri varsa iyi okumalar.

İlk bakıştığım şey dolap oldu.Acaba sığar mıydım içine?

Allahım şuan burdan buharlaşıp kaybolmak istiyordum.Poyraz öküzü ise hala horul horul uyuyordu.Hayır yani beni buraya getirirken ne düşünmüştü acaba?

Bütün sinirimle Poyraz'ı dürtüklemeye başladım.
"Ah nabıyon ya?Öperek uyandırırsın sanıyordum." dedi uyku sersemi.

"Annen kapıda Poyraz Allah aşkına bişey yap." dedim sessizce.

"Poyrazz!"
Kadın öyle bi bağırdıki olduğum yerde sıçradım.Hayır yani alt tarafı kapıyı kitledik intihar etcek hali yok ya çocuğun.

"Tamam kapıyı kilitmemden her zaman panik olmuştur annem eski olaylarla ilgili şeyler işte.Neyse sorun yok şimdi ben dışarı çıkıp annemi oyalıyorum.Bizi böyle görmesin.Yanlış anlar.Sen bi yere ayrılma."

Kafamı salladım.Ama kendimi çok kötü hissettim.Sığıntı gibi.Saklanılmaya çalışılan bi kusur gibi.

Buradan bir an önce gitmem gerekiyordu.

-----

Emre'den

Kanepede oturmuş Buse'den gelen mesajı gülerek okuyordum ki kafama birinin vurmasıyla telefon elimden fırladı.

''Salak salak saf aşıklar gibi sırıtma lan.'' dedi Okan yanıma atlarken.

Yerden telefonu aldım.''Yavaş ol lan hayvan.Iphone bu ıphone senin samsunguna benzemez.''

Hızlıca Buse'ye cevap yazdıktan sonra Okan'a döndüm.Bok gibi görünüyordu.Gerçekten bok gibi.Dün akşam sarhoş olduğunda eve gidememişti.Ailesinin zaten sorunları vardı onlarla uğraşmak istemiyordu anlaşılan.

Tavana diktiği gözleri benim üzerime dikti.''Ne bakıyon lan.''

''Bok gibi gözüküyosun oğlum.Sanki ilk defa içmişte sarhoş olmuş gibisin.''

''Başım çatlıyo oğlum.Kızların gazına geldimde diktim bardakları.''.

Okan'a gülerken telefonum çalmaya başladı.Ekranda Selen'in ismini görünce gülerek açtım.
"Vay sarhoşumuz anca uyanmışş "
"Emre sus ve beni dinle.Şu an çok kötü bi durumdayım beni kurtarman lazım burdan." dedi telaşlı sesiyle.Oturduğum yerden hızlıca kalktım.
"Ne diyon kızım sen.Pavyona falan mı düştün lan?. Ya dur dün Poyraz almamış mıydı seni.Bişey mi yaptı lan sana yoksa!"
"Saçmalama ve beni dinle.Şuan Poyraz'ın evindeyiz ve odasında kaldım annesinin beni görmemesi lazım.Hemen gelip al beni burdan."
"Allah senin cezanı emi Selen kalbime iniyodu.Geliyorum hemen." dedim ve kapattım. Okan korkak gözlerle bana bakarken "Hadi çabuk yolda anlatırım" dedim.

***
Odanın içinde mahsur kalmıştım resmen.Bu duyguyla kendimi bi alanda sıkışmış gibi hissediyordum.Koskoca odada sıkışmışım gibi.Bi daha içersem Allah belamı versin yani. Emre'den mesaj gelince hızlıca kalktım yataktan Poyraz hala ortalıklarda yoktu. Kahvaltıyla oyalıyodur diye düşünerek onu beklememeye karar verdim.Camdan dışarı baktım.Şansıma yola bakıyordu oda.Az ilerde Emre'nin arabasını gördüm.Tam bağırıyordum ki son anda durdum.Zaten kaçıyorum bide dikkat mi çekiyim allah aşkına.
Kıyafetlerime bakındım bulamadım.Poyraz makineye atmış olmalıydı.Aman arabaya binicem nasıl olsa diyip Emre 'ye mesaj attım biraz daha yaklaşmaları için.
O değilde ben burdan nasıl atlıycaktım acaba? Girişin bi üstüydü ama fazla yüksek görünmüştü gözüme. Emre ile Okan bana şapşal şapşal bakarlarken "Nasıl incem ben burdan? " dedim sessizce.Allahtan sokaktan kimse geçmiyordu.
"Nasıl çıktıysan öyle in." dedi Okan keyifle beni seyretmek için  kollarını önünde bağlarken.
"Aha aha çok komik.Ya Emre şu arabayı tam camın altına doğu çeksende üzerine mi atlasam."
"Yok ebesininki.Kızım manyak mısın sen yepyeni arabayı mı çökertcen.Atla işte çok yüksek değil."
Panikle ne yapıcağımı düşünürken kadın seslerinin yaklaştığını duydum.Hızlıca telefonumu Poyroz'ın bol pijamasının cebine tıkıştırıp harekete geçtim.
Hemen camın dışına çıkıp içeri son bi kez baktım.
"Hakkınızı helal edin çocuklar.Poyrazın anasından kaçarken öldü dersiniz." dedim ve atladım.Gözlerimi açtığımda sapasağlamdım.Dönüp yukarı baktığımda aslında çokta yüksek olmadığını farkettim.Okan ile Emre ise gülmekten yıkılcaklardı.
"Bu halin ne lan kıyafete bak." dedi Emre gülerek.
" Ya siktir git sen kendi kıyafetine bak. "dedim gülerek.Tweety desenli pijaması ve ev terlikleriyle  duruyordu karşımda.
Emre bi kendine bakıp "Laaaağğn ben nasıl böyle çıktım.Allahım kaç kız beni böyle gördü acaba bütün karizmam gitti."dedi telaşla arabaya binerken.