Uyandığımda kafamı yastıktan kaldıramadım.Başım çatlıyordu.Duvardaki saate baktım.Öğlen 3'e geliyordu.Oha kimse beni uyandırmadı mı yani.Hızla yataktan kalktım.Kıyafetlerimi hazırlayıp hemen duşa girdim.
Soğuk su ben kendime getirirken dün olanları düşünmeye başladım.Normalde sarhoş olduktan sonra olanları hatırlamamam gerekirdi ama ben aksine her şeyi çok net hatırlıyordum.Gökhan'ı söyledikleri, benim Gökhan'a anlattıklarım, Poyraz'a ele sallamam...Ah deli gibi el sallamıştım.Sonrasında kusmuştum.Yanımda durmuştu ve ona söylediğim cümle.Ah gerçekten deli cesaretliydim dün gece.
Banyodan çıktıktan sonra kıyafetlerimi üzerime geçirdim.Saçlarımı kuruttuktan sonra tepeden toplayıp aşağı indim.
Oturma odasında bizimkileri tam kadro görünce ''Ee insaf yani bi Allah'ın kuluda gelip uyandırmadı mı beni.Kahvaltıyı kaçırmışım.'' dedim.
''Asıl sana insaf.İlk önce ben geldim kaldırmaya ama işe yaramayınca Yağmur'u gönderdim o da başaramayınca Poyraz denedi ama sen yine uyanmadın.Okanda seni tekrar uyandırmayı göze alamayınca en iyisi uyuman diye düşündük.'' dedi Emre.
''Of nasıl hissetmemişim bile.Kafam davul gibi.'' dedim Emre'nin yanına otururken.
''O kadar içersen olucağı bu.'' dedi Poyraz okuduğu gazetenin sayfasını çevirdikten sonra.
Poyraz'ı umursamayıp Emre'ye döndüm.''Ee kankicim ne oldu dün Buseyle.''
''Valla iyi gibi numarasını verdi bana.Şuan whatsapptan konuşuyoruz bakalım.''
''Uhuu hayırlı olsun.Hadi bunu kutlayalım!'' diye bağırdım alayla.Emre yanındaki yastığı sinirle bana fırlatırken ''Dalga geçme lan.'' dedi.
''Aman bee sizinle mi uğraşıcam ben dışarı hava almaya çıkıcam biraz.'' dedim ve yastığı tekrar Emre'ye fırlattım.
Odama çıkıp kulaklıklarımı ve telefonumu aldım.Cebimede biraz para tıkıştırdıktan sonra aşağı indim.Spor ayakkabılarımı ayağıma geçirirken mutfaktan çıkan Poyraz başımda dikildi.Kafamı kaldırıp ona baktım.
''İyi misin?'' dedi.
''İyiyim sağol.''
''Dün akşam pek iyi gibi değildinde.''
Ayakkabı bağlama işini bitirdikten sonra ayağa kalktım.Gözlerinin içine bakarak ''Tam tersine dün akşam hiç olmadığım kadar iyiydim.'' dedim ve yanından geçerek dışarı çıktım.
Kulaklıklarımı takarak en yüksek seste şarkı açtım ve insanların arasına karıştım.Nereye gittiğimi bende bilmiyordum.Kalabalık nereye giderse oraya gidiyordum.Bi süre öylece yürüdükten sonra bi fırına girdim.Kahvaltı etmemiştim ve karnım fazlasıyla açtı.Simit almayı planlıyordum ama malesef bu saate simit falan kalmamıştı.Fırından çıkıp sahile doğru yürümeye başladım.Sahil kenarında gördüğüm simitçiden bi simit aldım.Kocaman bi ısırık aldıktan sonra banka oturdum.
Ben simitimi bitirmek üzereyken önümden hızla bisikletli bi çocuk geçti.Allah allah sanki tanıyordum ben onu diye düşünerek arkasından baktım.Hızlı geçtiği için tam görememiştim.Çok fazla uzaklaşmadan durdu geri geri gelmeye başladı.Bana yaklaştığında tanıdım onu.
Gökhan.Ah dün gece söylediklerim..Resmen içimi dökmüştüm ona.Bir tek o biliyordu duygularımı.
Önümde durduktan sonra ''Vaay ayılmışız Selen Hanım.'' dedi gülerek.
Hadi canım dalga geçmez dimi?Yada Poyraz'a söylemek ile tehdit etmez ?
Hemen elimle yüzümü kapattım.Kısık bir sesle ''Ahhe evet ayıldım.Dün akşam tam bi rezaletti.'' dedim.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
HUZURUM
HumorBir kazanın tüm hayatını değiştireceğini nereden bilebilirdi ki Selen? Hayır hayır sandığınız gibi kazada birini kaybetmemişti Selen. Aksine hayatına yeni kişiler girmişti.Zaten karmaşık olan hayatını dahada karıştıracak kişiler, yaralarını sarabil...