MATTHEW'S POV
The moment I saw her body dropped from the bicycle....I frozed.
Mabilis na nagflashback sa akin ang nakaraan.
"Kuya, slow down! Malakas ang ulan."
"Youre no fun, Michael!! I love this. Eto ang mga panahon na masarap magkarera. Right, Rica?"
Kita ko sa mga mata ni Rica ang hindi pagsang ayon pero hindi ito nagsalita.
"Guys? What happened to both you you? Nagkalove life lang kayo ayaw niyo na ng mga delikadong bagay."
That's why I hate being tied to anyone. I love control. Control to everything. Pero ang dalawang to, nainlove lang ang laki na ng pinagbago.
Mas lalo ko pang binilisan ang takbo. I love this. I know I can do this... I need something to distract me from the news I got from the hospital....
Shit! Naalala ko na naman...bigla akong nakaramdam ng lungkot at takot...
Mas binilisan ko pa ang takbo.
Yes! Yes! Yes!
"MATTHEW, SLOW DOWN! WALA KANG HINAHABOL!!!!" rinig ko sa boses ni Rica ang sobrang takot.
"Dont you trust me, guys? Siwsiw lang ito sa akin."
"Kuya, bagalan mo nalang ang takbo mo. I know youre upset about what the doctor said...pero Kuya...carrier ka lang naman. We can still work things out. Okay?"
Bigla naman akong natauhan sa sinabi ni Michael.
Im just a carrier...
A goddamn carrier!!!
Unti unting bumagal ang pagpapatakbo ko.
But it was too late....too late.
"Do you know her?"
Ito ang nagpabalik sa akin sa kasalukuyan.
Sobrang dami ng dugo sa ulo ni Kathy. Sigurado akong malakas ang pagkakauntog niya sa mga pad lock.
Hindi siya gumagalaw. Nakatingin lang siya sa akin. Wondering why in the hell Im still not moving.
Shit! I have to move.
Mabilis kong binuhat si Kathy. Hindi ko pinansin ang nanginginig kong kamay.
"Matt. Okay ba yung bata? Nadali ko ba siya? Im sorry...sorry Matt...nadala lang ako.." ramdam ko sa boses niya na malapit na siyang umiyak.
"Shhh...wag kang masyadong gumalaw."
That's why I like Kathy. Mas uunahin niya pa ang iba kaysa sa sarili niya.
"Okay lang ba yung bata Matt? Answer me!!" sabi ni Kathy sa pagitan ng pag iyak niya.
"Stop worrying Kathy! Ikaw lang ang nasaktan sa aksidenteng to. Please...wag ka masyadong gumalaw."
Wala pang limang minuto ng makarating kami sa hospital.
Lumabas ako ng maihatid ko si Kathy sa ER.
I cant stand seeing Kathy...full of blood.
Ang tanga mo kasi!!! Nagpadala ka na naman sa takot ng nakaraan!
Im sorry Michael. The moment I saw Kathy...nabali ko na ang pangako ko sayo.
--------------------------------------
a/n: akala nyo alam nyo na ang lahat pero hindi pa. wahahaha. marami pang twist ang story na to! :) hintayin nyo na magbalik sa Pilipinas si Kathy. Babalik din ang Matthew na masama..Opppps. Spoiler ako....
love love you readers! <3
