MARC'S POV
I will take anything or anyone away from Matthew.
Katulad ng pagkuha niya ng kung anong dapat ay sa akin.
Kumatok ako sa pinto ng condo niya. At hindi ako nagulat ng makita kong si Kathy ang nagbukas nito.
Ang babaeng kinababaliwan ng kapatid ko. I cant deny that she's really pretty. Hindi nakakapagtaka kung bakit baliw na baliw dito ang kapatid ko.
And she must really be so special na pinatira siya ni Matt sa penthouse nito. Never Ive seen Matt bought home any of his "girls". Kaya mas nagpalakas ito ng loob ko na ito na ang tamang panahon para gumanti sa kanya.
Nakita ko agad ang takot sa mga ni Kathy. Hindi siya dapat matakot sa akin, dapat niya akong pagkatiwalaan dahil siya ang gagamitin ko sa pagsira ng buhay ng kapatid ko.
"Hey! Dont worry. Di kita sasaktan. Im here to say sorry sa nagawa ko last time." I said at ngumiti dito ng sobrang tamis.
Nag dalawang isip ba ito kung papasukin ako pero sa huli ay pinatuloy niya din ako.
"Pasok ka. Alam ba ni Matt na pupunta ka? Kanina pa siya umalis eh."
No. Hindi dapat malaman ni Matt na nagpupunta ako sa condo niya.
"Yes. I called him earlier." pagsisinungaling ko.
"Uhm...okay. Drinks?"
"Sure. You and Matt huh? So youre the first lady of the Mariano family." pag uumpisa ko.
She went to the kitchen.
"What? Hindi naman kami ni Matt."
"No. No. No. Ang showbiz nyo ng kapatid ko. Ikaw lang ang babaeng dinala niya at pinatulog pa sa penthouse niya. So kailan ang kasal?" nakuha ko na ang buong atensyon niya sa sinabi ko.
Mahina itong tumawa na parang kinikilig.
"Really? Marami ka bang alam tungkol kay Matt?" she said as she gave the water of glass to me.
Ang dali palang makuha ng atensyon ng babaeng ito. Mukhang hindi ako mahihirapan.
"Well. He is a certified playboy. Back in our college days, lagi kaming magkasama magbar at maghanap ng babae."
Bigla naman itong sumimangot. Halatang hindi natuwa sa sinabi ko.
"Oh, dont give me that look. Sinasabi ko yun sayo para makita mo kung gaano ka iba itrato ni Matt. Ikaw palang ang babaeng pinag aksayahan niya ng oras na ganito"
"So may alam ka din tungkol kay Michael Mariano? Yung isa nyo pang kapatid?"
Nagulat ako sa tanong niya kaya nag iwas ako ng tingin.
Michael....it was a long time ago....
"Im adopted. Hindi ko na nakilala si Michael." I answered.
"Oh. Sorry. But do you know why he died?"
Makulit din ang isang to eh.
"No. Hindi ko alam."
Mukhang may itatanong pa ito pero hindi na niya tinuloy kaya ako nalang ulit ang nagsalita.
"So tell me, paano kayo nagkakilala ni Matt?"
And after that question. Hindi na siya tumigil sa pagkwento. Parang sabik siya na may masabihan ng nararamdaman niya. Ngayon palang tuloy naguguilty na ako sa gagawin ko sa kanya. Mukha naman siyang mabait.
Im so sorry, Kathy. Babawi ako sayo pagtapos ng lahat ng to.
Natapos kami sa pagkwekwentuhan ng makaramdam ito ng gutom.
"Gutom ka na ba? Ill just cook. Dito ka na kumain."
"Sige. Can I help you?"
"Wag na. Ay...sige. Ikaw nalang pumili ng drinks natin."
Pumunta ako sa kitchen at nag umpisang magtimpla ng juice. I looked at Kathy. Busy na siya sa pagluluto.
Pikit matang inilagay ko ang gamot sa inumin niya.
Im sorry Kath. Im sorry...
Tahimik lang kaming kumain ng lunch.
"Ang sarap mo palang magluto. Pwede ng maging Mrs. Mariano."
"Binola mo pa ako!"
Pagtapos naming kumain umepekto na ata ang gamot at naghikab ito.
"You seemed tired. Pinagod ka ni Matt noh?" sabi ko sa pilyong boses. Hinampas ako nito sa braso.
"Ano ka ba! Walang ganun. Bakit kaya bigla akong inantok?"
"Maybe youre pregnant?! Ang bilis naman!"
"What? Shut up Marc!" sabi nito at tumawa.
"Do you mind if I stay? Aalis din ako mamaya kasi may meeting pa ako. Sige na matulog ka na."
Hindi na ito nakasagot dahil pag upo palang nito sa couch ay nakatulog na ito.
Mabilis kong kinuha ang camera sa bag ko. Hinubad ko ang pang itaas na damit ko at tsaka lumapit kay Kathy. Hinubad ko ang suot niyang tshirt at ibinalot sa kanya ang puting comforter upang magmukhang nakahubad ito.
Then I start to click the camera.
