his twinsister {book 2}

0.7

Ik wordt langzaam wakker van bekende stemmen. Ik hoor niet alleen de stem van Corbyn maar ook de stemmen van Jonah, Zach, Jack en als laatste Daniel, al hoor ik zijn stem weinig. "Hoe slaapt ze door al het gepraat heen" vraagt Jonah, waarschijnlijk mij bedoelend. "Weet ik niet, waarschijnlijk diepe slaper. En ik denk dat ze gewoon moe is, ze reist de laatste dagen veel" antwoordt Corbyn. Ik glimlach klein maar zo klein zodat ze niet weten dat ik wakker ben. "Waarschijnlijk allebei, ze is altijd al een diepe slaper geweest" zegt Daniel. Hij weet dat als de beste, sinds ik meer bij hem heb geslapen dan bij wie dan ook. "Ja want je kent haar zo goed" zegt Corbyn sarcastisch. Waarschijnlijk doelend op hoe we uit elkaar zijn gegaan. "Je weet dat het mij spijt, mijn jaloezie en het gemis hebben het uitgemaakt. Niet mijn hart of hoofd en je weet dat ik meer om haar geef dan wie dan ook" na die zin moet ik echt mijn glimlach binnen houden, het is niet dat ik echt over hem heen ben. "Corbyn, Isabella" roept Ashley die niet zo zacht binnenkomt. Van schrik en ook omdat ik iets te gecentreerd naar het gesprek luisterde schiet ik omhoog, waarbij ik tegen Corbyn zijn kin stoot. "Kon het iets zachter" zegt Corbyn die Ashley geïrriteerd aankijkt. "Sorry, jij ook Ies sinds je lag te slapen. Maar mama wilde ons spreken. Geen idee waarom" zegt ze. "We komen zo" antwoord Corbyn Kort en ze doet de deur dicht. "Het spijt me Bean" zeg ik. "Maakt niet uit, Ash moest niet mijn kamer instormen. Het je goed geslapen" zegt Corbyn. "Ja hoor, je bent een goed kussen" zeg ik glimlachend, daarna laat ik mijn blik richting de laptop van Corbyn gaan waar hij met de jongens aan het praten was. Vreemd of misschien normaal is dat mijn ogen gelijk in de ogen van Daniel kijken. Corbyn die het eigenlijk gelijk door heeft kijkt mij schattend aan. "Nou, jullie snappen wel dat we moeten gaan. Ik spreek jullie later" zegt Corbyn beetje ongemakkelijk als niemand iets zegt. "Okayy bye" zeggen ze. "Bye en Daniel dit onderwerp is nog niet klaar" zegt Corbyn daarna hangt hij op en klapt zijn laptop dicht.

Hij trekt me overeind en we lopen naar beneden. Voordat hij de trap afgaat pak ik zijn arm vast. "Waar ging het onderwerp over met Daniel" ik wil nu weten of hij de waarheid spreekt of iets verzint. "Gewoon iets simpels,laten we gaan voordat..." Ik onderbreek hem. "Ze kunnen wel even wachten, als het iets simpels was waarom zou je nog over het onderwerp later willen doorgaan. Zeg op" ik zeg het dwingend. " Je bent niet leuk met die stem en dat gezicht, dan kunnen je niet liegen of wat dan ook. Maar het ging over jou, dat ik vond dat hij je niet goed kende, terwijl hij vond dat hij dat wel deed. En toen ging hij zijn excuus aan bieden en uitleggen. Ik heb geen zin in leugens over jou die hij zegt. Als hij je echt had vertrouwd en echt van je had gehouden, Had hij gewoon naar de uitleg geluisterd"zegt Corbyn. "Ik ben het niet met je eens, jaloezie kan veel doen. Bedenk die eerste keer toen ik hem met een meisje zag, daar trok ik ook hele verkeerde conclusies uit. En ik weet zeker dat hij van mij hield, anders was onze relatie anders geweest. Je kunt zeggen wat je wil, maar onze relatie was anders als we met vrienden dan als we alleen waren. Dus je kan niks zeggen" ik schiet in de verdediging. "Maar eh" "niks maar, wij hadden iets bijzonders samen, we zijn uit elkaar gegaan door afstand en niet 100% vertrouwen. Jij en Danique kunnen elkaar vaker zien want Danique heeft geen baan waar ze zeker 5 of 6 dagen minstens 12 uur niet thuis is, dus ga niet zeggen dat je weet hoe dat voelt. En hoe zou jij voelen als je Danique met een jongen zag die je niet kent op social. Jij zou ook je gaan afvragen wat dat betekend, zeker als ze verliefd lijken. Dus hou op met die belachelijke smoezen waarom je boos bent op Daniel en maak het goed. Het komt wel goed met mij, het duurt even maar het komt. En je bent samen met hem en de andere een band. Je moet dat goed maken en het vergeten, ik wil jullie vriendschap niet verpesten, want jullie zijn samen zo leuk" ik reageer heel fel merk ik maar het boeit mij nu even niet. Ik zie een lampje in Corbyn zijn ogen gaan branden. "Oh ehm ja, laten we maar gewoon naar beneden gaan" mompelt hij en hij ontwijkt oogcontact en loopt de trap af. Heerlijk awkward tussen ons. Ik zucht en volg hem naar beneden.

Hij gaat op een grote stoel waar je makkelijk met z'n tweeën op kan zitten maar ik ga op de grond zitten. Ik voel de blikken op ons, sinds we normaal een soort Siamese tweeling zijn die dus altijd bij elkaar in de buurt zijn. "Vertel mam waarom je ons wilde spreken" zegt Jordan om de stilte te verbreken. "Oh ja, ik zit hier al een tijdje over na te denken maar ik wil weten wat jullie er over denken" zegt mam. "Spill the tea" zeg ik grinnikend. "Ik heb dit met de ouders van de band overlegt. En omdat we de band maar nu ook Isa zo weinig zien. Dachten we om naar LA te verhuizen" "mijn antwoord is 1000% ja, ik zie jullie niet veel dus als jullie in LA wonen zie ik jullie vaker" zeg ik. "Same answer" zegt Corbyn. " Ik vind het leuk. Maar gaan we hier nog wel terug komen" vraagt Ashley. "Natuurlijk, het houden dit huis nog steeds. Zodat we in lange vakanties terug komen. Maar we zullen voor het grootste deel in Los Angeles wonen" zegt mijn moeder. "Dan ben ik het eens, ik wil wel dichter bij mijn grote zus en broer wonen" zegt Ashley en Jordan knikt instemmend. "Dan mogen we binnenkort gaan inpakken voor LA" zegt mijn moeder. En ik glimlach, eindelijk kan ik hun meer zien.