his twinsister {book 2}

3.1

25 december 2019

"Kom lovebug, papa komt terug en het is kerst" Zeg ik tegen Charlotte die vandaag moeilijk doet met alles. "mama nee" zegt ze als ik voor de derde keer vandaag haar omkleed. Ik zucht en stuur snel een berichtje naar Danique dat ik later ben. "Kom wees een grote meid en laat mij je aankleden. Dan mag je vanavond cadeautjes open maken en je papa knuffelen" zeg ik als laatste oplossing. Ze kijkt mij aan met een glinster in haar oog waardoor ik weet dat het lukt. "Papa" ze zegt het zacht waardoor ik vanbinnen smelt. Ze tilt haar armen op waardoor ik haar shirt kan aandoen. "Goedzo lovebug, Gaan we naar tante Danique, dan gaan we papa ophalen" zeg ik en til haar op. Ze slaat haar armpjes om mijn nek en drukt zich tegen mij aan. Ik glimlach en druk haar ook dicht tegen mij aan terwijl ik mijn spullen pak en die ik mijn tas doe. "Mama" mompelt ze. "Is mijn lovebug moe, ga maar slapen. Mama let op je" zeg ik zacht. Ze mompelt wat en gaat met haar hoofd in mijn nek liggen en ze valt snel inslaap. Ik kijk even naar haar voordat ik mijn tas en naar de auto ga. Voordat ik Charlotte in haar autostoeltje zet stuur ik een foto naar Daniel met erbij ' i don't want to let go of my baby as a sleeping angel ;( '. Nadat ik nog even van mijn slapende baby in mijn armen heb genoten zet ik haar in haar stoeltje en ga daarna ga ik voor het stuur zitten. 

Ik bel Danique op wanneer ik voor de deur sta. "Haii lovely, ben je er" vraagt Danique. "Yep, we kunnen met mijn auto gezien ik een slapend meisje bij mij heb die net mij is als iemand haar wakker maakt" zeg ik glimlachend. "We komen eraan, ik moet even een ruzie met Kayden hebben om hem vast te krijgen maar Selke komt alvast" zegt ze en ze hangt daarna op. Even later komt Selke in de bijrijders stoel zitten. "Je begrijpt dat als we niet samen met de jongens naar huis kunnen, we hebben twee auto's nodig" zegt ze. "Dat weet ik, Danique rijd achter mij. Ik wacht op haar zodat we samen kunnen rijden na haar ruzie met Kayden. Ik denk dat Char en Kay daar in op elkaar lijken. Had een groot probleem met haar voor ik weg ging" zeg ik. "Misschien komt het omdat hun ouders een tweeling zijn en kwa innerlijk zijn jullie 1. Het verbaasd mij niks dat Charlotte en Kayden met bepaalde eigenschappen op elkaar lijken. Ik denk dat je wel eens je moeder moet spreken van hoe je was als baby. Mijn moeder vertelde dat ik in tegenover stelling met mijn broer, lijk ik meer op mijn vader als baby" zegt ze.  Ik glimlach alleen maar.

Ik heb Charlotte op mijn arm terwijl we in het vliegveld wachten. "Papa" vraagt ze zacht aan mij. "We moeten wachten op papa" zeg ik en druk een kus op haar hoofd. Ze trekt een pruillipje naar mij en legt haar hoofd op mijn schouder. "Little angel" zegt Selke die naar ons kijkt. "Probeer dat nog eens te zeggen als ze om 3 uur s'nachts je nodig hebt" zeg ik lachend. Char wijst naar de groep die uit een gate komen. "Papa" zegt ze enthousiast. "Hoe ziet ze het eerder dan ons" lacht Danique lachend terwijl we wachten op hun dat ze dichtbij genoeg zijn. "Mama los" zegt Charlotte die los probeert te komen uit mijn grip. Ik pak haar beter vast en spreek haar toe. "Nee Charlotte, dat is gevaarlijk nu, wij wachten op papa" zeg ik streng. Haar ogen beginnen te tranen en ik probeer haar stil te krijgen voordat de hell uitbreekt. "Shh, papa is zo hier" zeg ik. Voordat haar tranen weg geknipperd zijn is Daniel bij ons. "Hi darling" hij pakt Charlotte van mij, en geeft mij een knuffel met zijn andere arm. Ik sla mijn armen om hem heen. "Ik heb jullie gemist" zegt Daniel. "Wij hebben je ook gemist, toch Char" ik laat Daniel los en kijk Charlotte aan die tevreden bij haar vader zit. Ze knikt en kruipt dichter tegen haar vader aan. "Gaan we naar huis" vraag ik aan de hele groep.