3 maanden en veel verandert. de Isabella Besson die we kende is er niet meer, nee die is totaal veranderd. en we kunnen niet zeggen dat alle veranderingen goed zijn.
Book 2 of twin series
#40 op 22/11/18(opeens van 275 naar 40. Dangg)
Ik wordt wakker van gezang. "Jingle bells jingle bells Jingle all the way Oh, what fun it is to ride In a one horse open sleigh" Ik open mijn ogen een beetje en zie mijn kinderen. "Merry Christmas mama" zegt Louis die op bed klimt. Daniel trekt Louis naar zich toe, ik had nog niet eens door dat hij al wakker was. "Niks tegen mij monkey" zegt hij tegen Louis. "Merry Christmas Papa" zegt hij. Charlotte, Elijah en Eleanor komen ook op bed zitten. "Gaan we beneden cadeautjes openen" vraagt Eleanor. "Je zegt dat echt als een baby, je bent twaalf en niet drie" zegt Charlotte. "Char" zeg ik waarschuwend. Ze rolt alleen haar ogen. "Anyway, Dylan kan toch vanavond komen, en onze familie komt niet. Ik wil niet voor schud staan wat familie meestal doet" zegt Charlotte. "Ja hij kan komen en nee we gaan morgen middag voor lunch naar Corbyn en Danique en in de avond naar mijn ouders" zegt Daniel. "Dus geen kerst met Oma Besson, Jordan and Ashley" vraagt Elijah. "Geen kerst maar wel nieuw jaar. Gaan we nu naar beneden of willen jullie geen cadeau's" zegt ik. Voordat ik mijn zin helemaal heb afgemaakt zijn ze allemaal uit onze slaapkamer. Ik geef Daniel een lange kus. "Merry Christmas love" zegt hij als hij weer weg trekt. "Merry Christmas" zeg ik terug en stap uit bed. Ik trek een trui van Daniel over mijn shirt aan en we lopen samen naar beneden. "Kom nu, we wachten al veel te lang met cadeaus" zegt Louis. We komen bij hun zitten en ze pakken de eerste cadeautjes.
Na de lunch gaan we douchen en aankleden. Ik ben bezig met Eleanor haar haar als mijn telefoon gaat die op de wastafel ligt. "Wie is het" vraagt ik aan Lea. "Corbyn" zegt ze en neemt op. "Hey Corbyn, mama is bezig met mijn haar" zegt ze. "Zet hem op speaker Lea, ik wil met je oom praten" zeg ik en ga weer verder met de vlecht. "Je staat nu op speaker" zegt Lea. "Hey Ies, Merry Christmas" zegt Corbyn. "Merry Christmas, hoe was jullie ochtend" vraag ik terwijl ik de schuifspelden in Eleanors haar doe om het af te maken. "Je bent klaar sweetie" zeg ik en ze gaat uit de bad kamer. Corbyn vertelt over zijn ochtend terwijl ik mijn haar kam en de krultang opwarm om te krullen. "En bij jullie, ik hoorde dat er iemand langs komt straks" zegt Corbyn. "Ja, het vriendje van Char. Ik heb haar al lang niet zo zenuwachtig gezien. Ik denk dat het voor haar echt serieus is. Ze is niet meer mijn kleine meisje" zeg ik en begin mijn haar te krullen. "Natuurlijk is dat nog wel. Ze wordt ouder maar als ze naar je kijkt zal je altijd haar moeder zijn waar ze terecht kan" zegt hij. "Sinds wanneer ben je zo wijs geworden" zeg ik lachend. Ik hoor hem zuchten "Problemen met Kayden, we hebben het gevoel dat we gewoon niet doordringen tot hem. We krijgen van school regelmatig mailtjes dat hij weer iets heeft gedaan wat niet kan. Tips, gezien jij ook een tijdje een slechte kant op ging" zegt hij. Kayden heeft sinds dit schooljaar een soort badguy attitude waar hij op de schoolgronden rookt en te veel spijbelt. "Onderzoek waardoor het komt, verkeerde vrienden, een meisje die hem anders slap vind? Bij mij kwam het door een slecht vriendje, als je die uit zijn leven verwijderd wordt hij weer de sweet boy die hij nu verborgen houdt. Als je wilt kan ik morgen even met hem praten, hij heeft waarschijnlijk minder druk op zich bij zijn tante dan bij zijn ouders" zeg ik. "Als je dat wilt, graag. Ik maak mij echt zorgen over hem en wil hem helpen" zegt Corbyn.
Ik ben in de keuken met Daniel voor het avond eten. Louis zit een game op de playstation te spelen in de woonkamer, Charlotte en de twins zijn boven op hun kamers. Ik ben de groente aan het fijn snijden als de bel gaat. "Ik doe wel open" roept Charlotte van boven maar Louis luistert niet en doet de deur open. "Ik ben Louis wie ben jij" vraagt hij en probeert stoer te zijn door zijn armen over elkaar heen te slaan, maar niemand vind een achtjarige eng. "Lou, ik zei dat ik open deed" zegt Charlotte die ook bij de deur komt staan. "Ik mag nooit de leuke dingen doen" zegt Louis en ik zie dat hij boos naar de grond kijkt. Ik gebaar stilletjes naar Daniel dat hij moet komen kijken. Charlotte tilt hem op zodat hij een beetje op de zelfde hoogte is als hun. Nu zien we Dylan, hij lijkt mij gelijk aardig door zijn zelfverzekerde maar ook open houding. "Lou dit is Dylan, de jongen over wie ik je had vertelt. Dyl dit is mijn jongste broertje Louis" stelt Charlotte hun voor. Charlotte en Louis hebben altijd een goede band gehad omdat de twins natuurlijk bij elkaar blijven. "Dus jij bent de jongen die mijn zus blij maakt, ik vind je lief" zegt Louis. Ik glimlach bij die uitspraak en als ze de deur dicht doen, ga ik weer verder met de groente snijden, doen we of niet luisterden. Ik zie Louis in mijn ooghoek weer naar de bank rennen om verder te gaan met zijn spelletje. Ik weet niet eens welk spel het is maar omdat ik weet welke games hier beneden liggen maakt het mij niet uit. Ik kijk op als Charlotte weer binnen komt met Dylan. Ik was mijn handen om een hand te kunnen geven. "Ik ben Isabella, en dit is Daniel" zeg ik. Hij schud ook Daniels hand. "Ik ben Dylan Wilson" zegt hij. "Leuk om je te ontmoeten" zegt Daniel. "Insgelijks Mr Seavey" zegt hij. Hij is netjes, wat erg fijn is. "Kom Dyl, laten we mijn ouders niet storen met het eten en lekker op de bank zitten" zegt Charlotte en trekt hem naar de bank. Ik schud mijn hoofd maar zeg niks.
We zitten met zijn alle aan tafel. "Dus Dylan, zit je bij Charlotte in de klas" vraagt Elijah. "Ja. al sinds we het begin van highschool. Maar ik ben haar pas dit jaar goed leren kennen" vraagt hij. Hij lijkt ongemakkelijk te voelen, bij iedereen die hem vragen stelt. "Geen grote familie gewend" vraag ik aan hem, proberend om het beetje gerust te stellen door geen vraag over hem en Charlotte te vragen. "Nee, thuis is het mijn moeder, broer en ik" zegt hij. "Waar is je vader" vraagt Eleanor Brutaal. Daniel kijkt haar gelijk waarschuwend aan. "Het is geen vervelende vraag hoor. Mijn vader vertrok nog uit ons leven voor ik 6 maanden was. Dus het is altijd ik, mijn moeder en mijn broer Evan geweest. Zeker geen familie zoals deze" zegt hij. "Als je denkt dat ons gezin groot is, moet je onze families zien. Naast dat ik 3 broertjes en zusje heb, komen mijn ouders ook van grote gezinnen. Mijn moeder heeft 3 broers en een zus en mijn vader 2 broers en een zus. Iedereen met hun eigen gezinnen en dan hebben we nog hun vrienden die als familie zijn" zegt Charlotte. "Nou je hebt drie kwart van mijn familie al ontmoet dus je weet hoe klein hij is" zegt Dylan tegen Charlotte. "Nou eentje van mijn grote familie ken je al. Kayden mijn neef, hij zit in het zelfde jaar maar andere klas" zegt Charlotte. "Kayden Besson bedoel je? Ja ik ken hem al, hij zit in de zelfde vriendengroep als mijn broer, de meeste jongens hebben daar geen beste reputatie op school of bij de politie" zegt Dylan waarna hij verschuldigd naar ons kijkt. "Ja die, en rustig maar we weten allemaal van zijn reputatie. Geen zorgen dat je ons beledigd" zegt Daniel. "Dus Dylan, wat zijn je hobby's" vraagt Eleanor. "Met mijn vrienden afspreken, een beetje gamen. Niet veel interessants" zegt Dylan. "En hij kan heel goed tekenen, hij wil het alleen niet toegeven" zegt Charlotte. Hij prikt haar zij want ze schiet opzij. "Dat is niet waar, ik wil kunstdocent worden dus het is nu misschien een hobby maar het is als voorbereiding voor mijn werk" zegt hij.
"Hoe kom je naar huis, het is al donker dus ik zou je niet laten lopen" vraagt Daniel als Dylan zegt dat hij naar huis moet. "Ik zou de bus nemen, en mijn moeder haalt mij op bij de halte" zegt hij. "De bushalte is nog best ver, zal ik je anders brengen, het maakt mij niet uit" zegt Daniel. "Het hoeft niet hoor, ik kan best met de bus" zegt hij. "Onzin, ik breng je wel, ik pak even mijn spullen, dan kunnen we zo gaan" zegt Daniel en staat op om zijn sleutels en schoenen te pakken. Dylan zet Louis die op zijn schoot zat op de bank. Het verbaasd mij niks dat Louis Dylan aardig vind. Louis is erg gehecht aan Charlotte waardoor hij ook zich hecht aan het beste vrienden die vaak over de vloer zijn. Als Dylan en Daniel klaar zijn om te gaan geeft Dylan mij een hand. "Bedankt voor het eten" zegt hij. "Niet zo netjes, kom hier" zeg ik lachend en open mijn armen. Hij glimlacht en laat mij hem een moederlijke knuffel geven. Hij geeft erna nog Charlotte een korte kus op haar wang en gaat met Daniel naar de auto. De twins gaan naar boven en ik zeg tegen Louis dat hij zich klaar moet maken voor bed en Charlotte gaat met mij naar de woonkamer. Ik ga zitten en Charlotte komt met haar hoofd op zijn schoot te liggen. Ik haal langzaam met mijn vinger de kleine knopen uit haar haar. "Dus Dyl is goed gekeurd" vraagt ze. "Natuurlijk, hij is netjes en aardig. En hij is ook nog eens knap. Ik snap dat je blij bent met hem als vriendje" zeg ik. "Dankje mama, het betekend veel dat jullie hem mogen want jullie zijn allemaal belangrijk voor mij" zegt ze. "Ik moet zeggen dat ik vanochtend even bang was, omdat ik dacht dat ik mijn kleine meisje, mijn eerste dochter kwijt ging raken. Maar nu weet ik dat ik het niet hoef te zijn" zeg ik. "Waarom zou je dat denken, ik blijf altijd jouw kleine meisje hoe je het noemt. Geen jongen of iemand kan dat veranderen" zegt ze.
A/N dit is hoe ik Dylan zie (Yep het is Dylan Sprayberry, and i totally love him)
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
