Rengarenk yepyeni bir dünyayı keşfetmeye hazır mısın ?
Mevsimlerden yaz.. Ezarasha ve arkadaşları kamp yapmayı çok severlerdi.
Kamp zamanı birlikte şarkılar söyler , mangal yapar ve aralarında yarışmalar yaparlardı.
Her yaz belirli günlerde kamp ya...
Freddy : ''Nasıl yani ?? Nereden anladın deşifre olduğunu ?''
Theo : ''Ezarasha söylediklerinde gerçekten haklıysa , benim bildiğim bilgi sadece bana atılmış bir yem demektir. Twistor çoktan beri benim Elenora için çalıştığımı anlamış olmalı. Bu yüzden bana yanlış yeri söyledi çünkü bunu öğrenince gidip Elenoraya söyleyeceğimi biliyordu. Aklınca hedef saptırmaya çalıştı.''
Freddy : ''Peki ya şimdi ne yapacaksın ?
Theo : ''Henüz ne yapacağımı bende bilmiyorum ama öncelikle sizden istediğim bunu Elenora bilmesin. Ben bir yolunu bulacağım.''
Freddy : ''Bende sana bunu söyleyecektim Theo. Elenora Ezarashaya inanmıyor. Bende ilk başlarda ona inanmıyordum ta ki bana gerçekleri anlatana kadar. Bu yüzden bu üçümüzün arasında sır olarak kalmalı.''
Theo : ''Katılıyorum. Bu arada Ezarasha teşekkür ederim büyük bir tehlikeye engel olmuş oldun.''
Freddy : ''Theo haklı. Gitmeden bizi bir kez daha bir beladan kurtardın Ezarasha. Sana minnettarız.''
Theo : '' Evet , çok tuhaf sanki daha önceden beri hep bizden biriymiş gibi her işin üstesinden rahatlıkla gelebiliyor , bunu farkında olarak da yapsa olmayarak da yapsa sonuçta kolayca halledebiliyor. Bu gerçekten ilginç. Bir ışık muhafızını andırmıyor değil.''
Freddy : ''Öhöm öhöm. Ehm, pekala bunu tekrar daha sonra konuşacağız. Daha fazla dikkat çekmeden sen gitsen iyi olacak Theo.''
Theo : ''Haklısın. Gitmeliyim görüşürüz . ''
Freddy hızlıca şatoya doğru çoktan yol almış giderken bende hala Theo 'nun arkasından ona bakıyordum.
Tam Theo arkasını dönmüş gidiyorken tekrar döndü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bana doğru yaklaştı ve kulağıma fısıldadı. Nefesi yüzümle buluştuğunda yanaklarım al rengini çoktan almıştı bile...
Theo : ''O gün boğazını sıktığım için çok pişmanım , lütfen beni affet Ezarasha... Sana teşekkür borçluyum. Birde unutmadan o acemi casus benim gözümde artık büyük bir casus.''
Cümlesini tamamladıktan sonra göz kırpıp hızlıca oradan uzaklaştı.
Söylediklerinden sonra çok şaşırmıştım çünkü onu ilk defa böyle görmüştüm. Benden özür dileyeceği aklımın ucundan bile geçmezdi. Hareketleri de tuhaf gelmişti açıkcası. Düşüncelerime dalmışken arkamı dönmemle kızgın bir suratla karşılaşmam bir olmuştu.
''Ro-roddy... Sen ne zamandır buradasın ?''
Kollarını birbirine kavuşturduktan sonra kızgın ifadesinden hiç ödün vermeden sorumu yanıtladı.
