Sendora

17 ~ İkilem

Söz verdiğim gibi bir boşluk bulur bulmaz hemen bölümü derleyip yayınladım arkadaşlar. Güzel bir bölüm olduğuna ve seveceğinize inanıyorum. İyi okumalar. ♥

Roddy : '' Hadi ama Ezarasha! Daha ne kadar kafana yastık atmamı bekliyorsun , yetmedi mi ?''

''Sana beni yastıkla diyen mi oldu acaba ? Rahat bıraksana beni ya! Kalkmayacağım işte sende bunu anla.''

Tam tekrardan arkamı dönmüş rüyalarıma doğru gidecekken aklıma gelen şeyle aniden ona döndüm.

''Bir dakika ! Sen benim özel alanımı nasıl işgal edersin! Kapım kilitliydi benim nasıl girdin sen benim odama ?''

Yatağımın karşısında ki koltukta rahat bir şekilde ayak bileğini diğer ayağının üstüne koymuş , bir kolunu koltuğun arka kenarına uzatmış oturur vaziyette bana sırıtarak cevap verdi.

''Dün seni haydutların elinden kurtarmış birisine gerçekten bu soruyu mu soruyorsun ?''

Haklıydı özel güçleri olan perilerdi bunlar. Bir kapıyı mı açamayacaktı ? Ciddi ciddi bu soruyu mu sormuştum ben ona ? Ne aptalım! Uykumu alamadığım ne kadar da belliydi. Hava aydınlanmak üzereydi ama etraf daha karanlıktı. Beni bu saatte uyandırmasının sebebini biliyordum ama uykum daha ağır basıyordu. Beni Wilma'nın yanına götürecekti . Dün Kero'nun üzerinde uçarken bana bir sürü kurallar zırvalamıştı. Yok işte Wilma'nın sözünden çıkmayacakmışım , o beni almaya gelmeden bir yere kaybolmayacakmışım falan filan...

Roddy : ''Sen bu odayı çok sevdin galiba ? En son bildiğim kadarıyla en kısa zamanda kurtulmak istiyordun , kararını mı değiştirdin ?''

'' Saçmalama! Hala bu odadan kurtulmak istiyorum yatakta çok rahatsız zaten ama uykum daha önemli kusura bakma. Sanırım ben gelmeyeceğim. Wilma'nın yanına gittiğinde ona çok üzgün olduğumu söylersin.''

Roddy : '' Eğer şimdi hemen kalkar ve benimle gelirsen , sana yeni oda tahsis ettirebilirim böylece son 2 gecende rahat uyku çekmiş olursun.''

Hızla kalktım ve elimi yüzümü yıkamaya gittim. Ardımda bıraktığım Roddy'nin kahkahalarını duyabiliyordum. Sonuçta yepyeni , güzel  ve bana ait bir odam olacaktı... Onun yanına döndüğümde gülümsüyordu. Onu ilk kez gülümserken görüyordum. Daha önce hiç görmemiştim. Genel olarak hep sinirli birisiydi. Bu beni şaşırtmıştı.

''Hadi ben hazırım çıkalım o halde ama döndüğümüzde odam hazır olmazsa kötü olur!''

Birden ayağa kalkıp başıyla onaylayarak gözlerini yumdu ve omuzlarımdan tutarak beni kapıya doğru yöneltti  ve odadan çıkardı.

***

Wilma : ''Size erken gelin dediğimi hatırlıyorum Roddy.''

Roddy : ''Kusura bakma Wilma Ezarasha güzellik uykusundan anca uyanab... Ah! Ne yapıyorsun sen!''

Lafını tamamlamasına izin vermeden ayağına tekme attım. Bana baktığında ona şirince sırıttıktan sonra Wilma'ya döndüm.

''Wilma artık başlayalım mı ? Ben hazırım.''

Wilma : '' Tamam ilk olarak Hector'a kendini sevdirmelisin. İlk olarak bunu başarman şart.''

''Ha ? Hector ?''

Roddy , Wilma ile bakışıp bana sinsice sırıttıktan sonra ıslık çaldı ve çaldığı ıslıkla daha önce Wilma'nın yanında gördüğümüz büyük kaplana benzeyen o hayvan çıkagelmişti. Gözlerim irileşince adımlarım istemsizce geriledi. Bunun küçüğü beni kovalarken yaşadığım ufak çaplı kalp krizlerim aklıma gelmişti yeniden.