Aybar süvarilerin de en az atlar kadar ürktüğünü görebiliyordu. Çoğu yayını kurmuş, hatta birkaç Huranlı bu koca ejdere nişan almışlardı. Kejdan Huranlıların çaresizliği karşısında içini çekti.
"Aybar Beyim, böyle bir ejdere ok fırlatmak en fazla...
Endil kralı Upakumpa'nın sessizce geçitte kaybolmasının ardından Aybar bir süre odada yalnız kaldı. Gözleri halen Endil'in kaybolduğu geçitte olan Balay Beyin oğlu neden sonra düşünceli bir şekilde odadan çıktı. Yüksek tavanlı geniş alanda toplanmış olan süvariler merakla hükümdarlarına bakıyorlardı. Aybar artık düşünmedi, Upakumpa'nın söylediğine bakılırsa zamanları daralmıştı. O vakit daralan zamanın tezliğinde davranmak gerekecekti.
"Tancar, adamları düzene sok, süvariler tek sıra halinde buraya gelsin yolumuz uzundur."
Kejdan yedeğinde Asar ve Mija ile Aybar'a ulaşmıştı. Medanlının hemen arkasında ise Dinazar vardı. Aybar Genç Lonca Ustasına dönüp heyecanla kendisine bakan adamın omzunu tuttu.
"Seni hiç ummadığın bir yere götüreceğim Dinazar, ama orada kalmayacaksın geriye, doğruca Üstat Anaka'ya dönüp olanları ona anlatacaksın"
Dinazar gözle görülür heyecanının yanında şimdi Aybar'ın sözlerinin şaşkınlığındaydı. Belli ki lonca ustası bu umulmadık yeri ve bu yerden hemen geri dönme gereğini ölçüp biçip kafasında bir yere koymaya çalışıyordu. Buna rağmen Asar'ı yedekleyip az önce girdiği küçük odaya dönen Aybar'ı takip etti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Geçit kapısının su misali dalgalanan yüzeyi Aybar'ı takip edip odaya giren her bir Huranlıyı şaşkına çevirmekteydi Aybar geçidin önünde durmuş sanki bir şeye karar vermeye çalışıyordu. Her ne düşündüyse yedeğindeki Asar'ın sırtına binen Aybar atının dizginlerini çekip geriye döndü.
"Tancar Bey en son sen geçide gireceksin, nereye çıkacağımızı bilmiyorum, ola ki çıktığımız yer uygun değildir, herkes hazırlıklı olsun. Her bir süvari atının üzerinde geçsin, dizginleri sıkı tutun. Selametle geçitten geçen çıktığı yerde beklemesin, ilerlemeye devam etsin, gelenlerin düzenini Kejdan sağlayacak, benim arkamdan da ilk Dinazar, sonrasında Kejdan girecek."
Sözlerini tamamlayan Aybar Han kimsenin itiraz etmesine fırsat vermeden Asar'ı bir kere daha geçide çevirip hafifçe atın karnına dokundu. Huysuz bir homurtu çıkaran Asar yarım baş silkmesinde siyah kaküllerini savurduktan sonra binicisinin buyruğuna uydu. Sakin adımlarla geçide giren Asar suya benzer geçide ilkin sağ ayağını soktu. Sanki kısa bir an tereddüt eden cins aygır bir kez daha homurdandı. Ancak Aybar Asar'ın diznlerini sıkı sıkıya tutmaya devam etti ve cins Aygır bu dizginlerin sıkılığında geçide girdi.
Aybar yüzü ilk defa geçide temas ettiğinde ıslanacağını düşünmüştü lakin ne kadar suya benzese de geçidi tutan şey su değildi. Asar'ın sakin adımlarında girdiği bu garip yolda sanki boğulacağını hisseden Aybar andan da kısa bir an sonra nemli mağaranın ıslaklığından taze bir bahar sabahının serinliğine çıkmıştı. Elinde olmadan arkasına bakan Aybar açık havada, düz bir kaya üzerinde oluşan geçide baktı. Kalın gövdeli, iri bir kestane ağacı geniş dallarıyla kayanın çevresini tutmuştu ve taze bahar sabahı ağaçtan hasıl olan koyu gölgenin yumuşaklığındaydı. Arkasından gelenleri hesap eden Aybar Asar'ın dizginlerini sağa çekip birkaç adım öteye, korkmuş gözlerle ona bakan genç bir oğlanla kıza doğru sürdü. Gelen atlılar ağacın gölgesinden ötedeki bir çeşmeye uzanan yol boyunca ilerleyebilirdi. Aybar'ın arkasından Kejdan ve Dinazar sanki birlikte çıktılar. Sonrasında diğerleri geçitten çıkmaya devam etti. Aybar ise gizemli geçidin açıldığı bu bilinmeyen yerin şaşkın sakinlerine döndü. Ağacın altındaki gençlerden erkek olanı belli ki korumak niyetiyle kızın önüne geçmişti. Aybar daha ilk görüşte uzun dalgalı saçları olan bu temiz yüzlü köy çocuğuna ısınmıştı. Şaşkın ama meraklı gözlerle oğlanın omzundan bakan kız ise delikanlının aksine, bir köylü olmamalıydı. Altın sarısı saçları, zarif yüz hatları ve narin bedeniyle bu kız altın hanımların soyundan geliyordu. Asar'ı oğlanın üç-dört adım önüne kadar süren Aybar yumuşak bir şekilde dizginleri çekti. Asar Aybar'ın gençlere güven vermek istediğini anlamış gibi çekilen dizginlerin yumuşaklığında durdu.
