[JIMIN] PLAYFUL HEARTS {under hiatus}

Chapter 17

[a/n: i'm sorry. i'm always making hana's point of view. pero antayin niyo ang bongang kabanata ng storyang ito. salamat sa pagaantay mehns! okay back to story tayo! ]

||

Author's POV

Four weeks,

Hindi siya gising.

Monday 9:45 am,

Wala pa rin.

Tuesday 3:00 pm,

Walang news.

TODAY 6:00 AM,

||

"Gising na ba si tita?" Tanong ni Amber kay Hana.

"Hindi pa. Actually, day by day, humihinto yung heartbeat niya. And I really don't know what's happening to my mom." Hana said. She just looked at Amber. Umiling pa ito.

Tumango si Amber at inexcuse niya ang sarili niya para mag-CR.

Hana was just staring at her food. Wala siyang ganang kumain. Since lagi naman siyang ganito, napapansin ng mga students na pumapayat siya.

"Eat." Rinig ni Hana. She looked up. She saw Jimin staring at her. Jimin grinned and he sat up in front of her.

"Ginagawa mo dito? Akala ko ba may seat work ka pang gagawin?" Tanong ni Hana.

"Tapos na. Bakit miss mo ako?" Pang-asar na tanong ni Jimin kay Hana.

Halatang namumula na si Hana sa banat na sinabi ni Jimin. Hindi manguya ang kanyang kinakain. Tulala at inaantay ni Jimin ang kanyang sagot. Samantalang si Jimin ay natawa sa naging reaksyon ni Hana.

" Bat ka namumula? Totoo nga-- Arayy! " Nang sasabihin pa sana ni Jimin ay biglaan siyang pinalo ni Hana sa noo gamit ang chopsticks. Napatingin lahat ang estudyante sa kanilang kinauupuan.

"Umayos-ayos ka. Baka masakal na kita dyan." Seryosong sabi ni Hana. Tumango si Jimin at ipinagpatuloy naman ni Hana ang pagkain.

"Kamusta nanay mo?" Tanong ni Jimin kay Hana. Napahinto si Hana at tyaka tumingin sa kanya.

"Okay lang? Ewan ko." Tipid na sagot ni Hana.

"E. Ikaw? Okay ka lang?" Tanong uli nito at tumango si Hana. Napangisi si Jimin ng makita niyang ganitong side ni Hana. Hindi masyadong nagsasalita, pero may kaweirdohan. Simplebg babae na hindi mo kayang ikumpara sa iba.

||

Jimin's POV

Naglalakad ako sa hallway para kausapain si Michael sa classroom niya. I heard the news, na nilapatan niya si Miles.

What's wrong with them? Bakit niya kailangan idamay si Hana at si Ate Jenny? Dahil si Ate Jenny ang ex niya?

Iss. Basta. Tatanungin na nga siya diba?

Nang makarating ako sa tapat ng classroom nila ay agad naman akong napahinto.

He's talking to Hana. What?

"Hey!" Tawag sakin ni Hana. B-but--

"H-Hana? Ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya. Halata namang nacu-curious ako. Ngumisi siya sakin at lumingon siya ulit kay Michael.

I glared at Michael. He's already starting it.

Hindi mo makukuha ang loob niya Michael.

"Yeah. As I was saying Hana. I want to meet your sister, Jenny." Sabi ng mokong at lumingon siya sakin.

"Why so sudden? I just met you here then you want me to---" Hindi ko man maintidihan ang pinagsasabi nila. Hinila ko na papalapit sa akin si Hana. Ayokong madamay siya sa kalokohan ni Michael. Baka kung ano pang mangyari sa kanya.

"Ako na kakausap. Kilala ko naman ate mo." Sabi ko kay Hana habang gawak hawak ko pa rin ang braso niya.

Tumango ito at halatang nasasaktan na ata sa paghawak ko sa kanya. Bumitaw ako sa kanya at humarap uli kay Michael.

"Kung ano man yang binabalak mo Michael, wag mo ng ituloy."

TO BE CONTINUED

[a/n: spread love, no hate! 💜]