[JIMIN] PLAYFUL HEARTS {under hiatus}

Chapter 24

O_o

HINDI inakalang gagawin talaga ni Jimin ang paghahalik sa kanya. Pagkagat-kagat siya sa ibabang labi ni Hana dahil nakatulala pa rin ito. Lumayo si Jimin ng kaunti at tinignan ang ekspresyon nito.

Mukhang gulat at sa publikong lugar pa niya itong hinalikan. Jimin wasn't expecting this but the other people around them, well you know. They expected the unexpected.

Nakatulala pa rin hanggang sa hahalikan pa sana siya nito ng nakita niyang si Hana na nakapikit.

Itutuloy ko pa ba yata to? Na-miss ko ang mga halik niya e. - Jimin

Natawa si Jimin ng ngumu-nguso si Hana na parang hahalikan na. He quickly give her a peck on her lips. She opened her eyes now and she looked so shocked. She looked around and theor each others eyes had stuck in.

Nanlaki ang mata ni Hana ng papalapit na naman ng papapit si Jimin sa kanya.

No! Not again! Nakakahiya!!!!!! - Hana

"Kapag sinubukan mo na naman ang halikan uupakan na talaga kita!" Pagbabanta niya ito sa binata. Hiyang-hiya siya na lumayo sa kanya at tumakbo. Hindi niya alam kung saan siya madadala ng paa niya basta tumakbo nalang siya.

She can feel Jimin running behind her too.
What was that? I felt like I was going to like his kisses---

"Mag-antay ka naman!" Rinig niyang sigaw ni Jimin sa likuran. Pabilis ng pabilis ang takbo niya. Andito na yung manyak!!!!!!

"Hana!!!!! Kang Hana!! Huminto ka na sa kakatakbo! Para kang unggoy na mabilis tumakbo!!!" Sigaw ulit ng binata. Tumigil sa pagtakbo si Hana at humarap ito sa kanya. Nakita niya g malayo si Jimin sa kanya. Parang nasa pelikula sila na nag-fi-filming nagtitigan kahit malayo.

"ANO ULIT SINABI MO?!!" Medyo may pagkairita niyang sigaw.

"ANG SABI KO HUMINTO KA NA MUNA SA PAGTATAKBO!!!" Sigaw nito pabalik kay Hana. May kulang pa!

"Hindi yun e! Ano nga ulit yun?!"

"HA?! PARA KANG UNGGOY NA---"

"SIGE UULITIN MO PA! HINDI AKO IBON! BAKOT NAKAKITA KA NA BA NG IBON NA WALANG--"

"TUMIGIL KA DIYAN! MANAHIMIK KA! ANTAYIN MO AKO!" Pagputol ni Jimin kay Hana kahit nagsisigawan sila. Parang sila nga lang ang tao rito e.

Tumingin si Hana sa paligid at napansing may napakalaking bridge sa dagat. Sakalang na realize ni Hana na nasa Han River sila. Napangiti ng kaunti si Hana dahil sa simoy ng hangin.

Tumingin uli siya kung saan nanggaling si Jimin kanina pero hindi niya na ito makita.
Umikot ang paningin nuya at tumingin sa likuran. She saw Jimin was smiling like a kid. Cute. She stared at him as if she can remember something about him. Chim. She thought that was cutest nickname.

You are the prettiest woman that I know Hana.

I lo---

*clap*

She came back to reality. Pinalakpak ni Jimin ang kamay niya dahil napansin niyang nakatitig kang sa kanya si Hana. Hindi niya alam kung anong iniisip nito pero nababasa niya ang mata niya. Malungkot ang mata niya. He thought.

"You okay?" Napatango-tango si Hana.

"Alam mo, bipolar ka kahit hindi pa kita nakikitang nagagalit heh!" Ani nito.

"Hindi ako bipolar, liit." Seryosong sabi nito.

"Ayan ka na naman sa pagseseryoso mo! Alam mo mababatukan na talaga kita!" Tinaas niya yung kanang kamay niya ng nagsalita ulit si Jimin.

"Hep! Hep! Bawal batukan! Sayang ang pogi kong batok!" Depensa nito. Masakit kaya mabatukan, try ko sa inyo.

"Asan ang pogi? Batok lang yan ulol! Buti sana kung yang mukha mo ang tamaan ko eh!" Depensa rin ng dalaga. Wag ang mukha, gwapo naman siya-- eyyy! Scratch that! Oo na pogi na siya. Happy?

"Kuhanan mo nalang ako ng litrato para titigan mo ng matagal..."

Linayuan siya ng kaunti ni Hana at umiwas ng tingin. Hiyang-hiya siya sa sarili niya at maraming tanong na pumapasok sa isip niya. Eto na naman, mabilis na naman tibok ng puso ko.

Tumingin uli siya kay Jimin at nakangiti lang ito. Malapad na ngiti. Tinaasan niya lang ng kilay at tumingin din siya sa langit.

Tahimik at nakatingala lang sila. Walang kusang umiimik pero napaka-peaceful ng paligid nila. Ang mga naririnig lang nila ang pag-ayos ng dagat at mga sasakyan sa tulay.

"Do you know me?" Pagbasag ni Hana ng katahimakan. Napatingin sa kanya si Jimin at kumono't ang noo niya.

"Oo, Ikaw si Kang Hana" Pasimpleng sagot niya.
"Hindi yun ang ibig kong sabihin," Huminto siya "Gaano ko ako kakilala noon? You back then, I can't remember...." Natigilan siya ng magring ang cellphone niya. Tumingin siya kay Jimin at tumango lang ang binata.

Si Kuya Johnny niya ang tumatawag. Sinagot niya ito agad at inilapat ang cellphone sa kanang bahagi ng tainga niya.

On phone :

" Oh Kuya napatawag ka? "
"Asan ka? Pinuntahan kita sa room niyo pero wala ka. Saan ka ba at susunduin na kita." Rinih niya pagaalala sa kanya si Johnny kahit hindi niya ito tunay na kapatid.

"Kuya, pauwi na rin lang ako tyaka malapit lang naman yung bahay dito sa pinuntahan ko." Paninigurado niya at pinatay ang tawag. Tinignan niya sa likuran si Jimin at nakaupo parin ito. Ang layo ng tingin.

"Hey! Tumayo kana diyan!" Tawag nito sa binata at tumayo ito. Lumapit soya sa kanya. Magtatanong pa sana si Hana kaso pinigilan niyang magsalita.

Tumingin si Jimin sa orasan niya.

"Ihahatid nalang kita sa inyo. Ilang blocks lang naman ang pagitan natin sa bahay niyo, ano tara?" Tumango lang ang dalaga at sabay silang naglakad.

Medyo malayo-layo na rin ang nilakad nila pauwi. Malapit na sila sa bahay nila Hana ng magsalita si Hana.

" Thank you" Ani ni Hana.

"Ano?" Pakipot na tanong ni Jimin.

"Sabi ko, Thank you. Kasi ngayon ko lang naranasan na mag-cutting class. Hindi mo ba napansin yun. Apat na subjects ang hindi natin pinuntahan." And she giggled.

Napatawa rin si Jimin ng makita niyang nakangiti ang dalaga. He sighed. Sana lagi kang nakangiti.

" Dito na tayo. Pumasok kana at magpahinga ka. Salamat din" Ani niya.

Muling ngumiti si Hana and Jimin smiled back. He waved his hand and left Hana sa harap ng gate nila. She waved back. Napabuntong hininga siya sa nakikitang paalis na bulto ni Jimin.

A day with him, time passed so fast. I can't believe that. Take care, Mr. Bipolar.

*pakkkk*

O_O

HANA

PAGKAPASOK ko ng bahay naramdaman kong may lumapat sa akin na kamay. Umiinit na ang pisngi ko. Namumuo na ang mga tubig sa aking mata.

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. I can't move, I can't. Tumingin ako sa harap ko at nakita kong si....

MOMMY?!!!!

TO BE CONTINUED

[a/n: wassup? hope you enjoy this chapter. sorry for the late update. is hana okay or nah? sinampal ba siya talaga ng nanay niya?wait for the next one.... aaaaaaaa. btw, the bbamas last week is a bop. our boys received two awards! congrats bangtan and also halsey! i'm so happy and proud. once again, spread love, no hate💜]