Burnuma gelen keskin bir kokuyla gözümü yavaşça Açtım. Babam doktor olduğu için yani eskiden... Bu kokuyu biliyorum. Bu iğrenç ve itici koku, hastanenin kokusuydu bu yüzden neredeydim ben gibi saçmalıklarla ortalığı ayağı kaldırıp zaman kaybedemezdim. Dün olanlar aklıma gelince gözümü yine kapattım. Belki bir umut olanlar gerçek değildir diye, ama gözümü açtığımda yine hastanenin o iğrenç tavanıyla karşılaştım. O sırada içeriye annem geldi. "İyi misin kızım?" dedi. Her ne kadar belli etmese de babamı ilk günkü aşkla sevdiği belliydi. Yaşadığı şeylerin üzerine bir de ben yük olmak istemesem de "İyiyim... Yani babasını kaybetmiş biri nasıl olabilirse..." diyerek gerçekleri söyledim.
*************************
6 gün. Tam 6 gün. Babamsız geçen 6 gün... Evet.Umutla akşamları eve gelmesini beklediğim babam öleli 6 gün oldu ve ben şuan ruhsuz bir şekilde üstümü giyiniyorum ve birazdan okula gideceğim. Üstümü değiştirdikten sonra babamın her gün evden çıkmadan yanına bir not yazarak para bıraktığı komidinin üstüne baktım. Belki yine o güzel yazısıyla bana beni sevdiğini söyleyen bir not bulmak umuduyla koridordaki komidine giderken aniden başıma çok büyük bir acı saplandı ve başım döndü ve çok garip bir şekilde yere kapaklandım. Garip olmasının nedeni ayaklarım hiç yokmuş gibi bedenimin kendini yere atmış olmasıydı. Benim düşerken çıkardığım ses yüzünden annem hızla merdivenlerden inerek yanıma geldi ve "Hilal iyi misin?" dedi. Anneme olanları anlattım ve garip gelen şeyi annemle paylaştım. O an annem sanki bir şey biliyormuş fakat benden bir şey saklıyormuş gibi gözlerini kaçırıp "Kaç gündür doğru dürüst bir şeyler yemiyorsun ondandır" dedi. Pek üstelemedim o an açıkçası.
Ama keşke üstelesydim...Hilal'den:...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASTALIK
Fiksi RemajaBu hikaye hayatında en önem verdiği varlıkları bir hastalık yüzünden kaybedecek olduğunu öğrenen umutları, hayalleri olan bir genç kızın hikayesi... Bu hikaye Aral ve Hilal'in hikayesi...