Gözlerimi açtığımda başım şiddetli bir baş ağrısı hissettim. En son yolda yürüyordum ve yanımda siyah bir araba durmuştu. Tabi ya! Yine kaçırılmıştım. Daha önceden 2 defa kaçırıldığım için olaya hakimdim. Babam doktor olduğu için daha önce beni kaçırıp babamı "Ya o hasta iyi olacak ya da kızın ölür." diye tehdit etmişlerdi. Babamda bu durumlara karşı kendimi koruyabilmem için bana 13 yaşımda profesyonellerden savunma eğitimi aldırmıştı. Ama artık ne babam ne yapması gereken bir işi ne de kurtarması gereken hastaları vardı. O zaman beni neden kaçırdılar? Bu durum tırsmama neden olsa da bunu belli etmeye niyetim yoktu. Bu sırada içeri 40 yaşlarında biri girdi. "Bak kızım sana zarar vermeyeceğim. Sadece vermiş gibi fotoğrafını çekip o Aral denen şerefsize göndereceğim." deyince ben bir şaşırdım bir şaşırdım. Hatta içimden keşke her kaçıran sizin gibi olsa bile dedim amcaya. Amcayı başımla onayladım. Bana " Şimdi benim kızım gelecek ve sana o yüzüne sürdüğü boyalarla morluklar falan yapacak. Tamam mı?" dedi. "Tamam." diye cevap verdim ve amca odadan çıktı. Bende bu sırada etrafı inceliyordum. Amca bana artık nasıl güvenmişse ellerimi bağlamamış bile. Mavi duvarları olan bir odadaydım ve gri renginde bir koltukta oturuyordum.
Odanın kapısı açıldı ve içeri benim yaşlarımda bir kız girdi. Bana gülümsedi ve yanıma oturdu ardından "Ben Seda. " diyerek kendini tanıttı. Tebessüm ettim ve bende kendimi tanıttım. Ardından Seda yanında getirdiği çantadan Ece'nin evinde gördüğüm makyaj malzemeleri olduğunu bildiğim ama adlarını bilmediğim şeyleri çıkardı ve yüzüme bir şeyler yaptı. Yaklaşık 15 dakika sonra "Bitti." dedi ve çantadan bir ayna çıkararak bana uzattı. Aynaya baktığımda şok olmuştum. Dışarıdan biri bu halimi görse gerçekten dövüldüğümü düşünebilirdi. Seda verdiğim tepkiye güldü ve birkaç dakika önce korumalardan birinin getirdiği kırmızı yenilebilir boya ile dudağımın ve sol kaşımın kenarlarına kan izleri bıraktı. Eşyalarını topladı ve çıkmadan önce "Benim işim bitti sıra sende. Görüşürüz." dedi ve çıktı. 5 dakika sonra adının Hasan olduğunu öğrendiğim amca girdi. Bana ne yapacağımı anlattı.
Koltuğa bayılmışım gibi uzanacaktım ve Hasan Amca fotoğrafımı çekip Aral'a gönderecekti. Bunu neden yaptığımı bilmiyorum. Belki de Aral'ın bana söyledikleri için canının yanmasını istiyordum. Ama daha 1 haftadır tanıdığı ve sürtük muamelesi yaptığı bir kız kaçırılınca canı yanmaz herhalde. Aklıma bana söyledikleri gelince gözlerim doldu. Başımı iki yana salladım ve Hasan Amca'nın dediklerini yaptım. İşimiz bitince Hasan Amca bana bir telefon verip ailemi arayıp birkaç gün eve gelemeyeceğimi söylememi istedi. Hasan Amca'dan yakın bir arkadaşıma olanları anlatmak için izin aldım -ki izin vermese bile ben bir şekilde anlatırdım- Hasan Amca izin verince Önce Ece'yi aradım çünkü sadece ezberlediğim üç numara vardı ve bunlar Ece'nin, annemin ve babamın numaralarıydı. Artık arayabileceğim iki numara kalmıştı. Ece telefonu açınca tüm olanları anlattım ve sadece Su ve Aslı'ya anlatabileceğini Ateş'e asla anlatmamalarını söyledim. Yoksa Ateş Aral'ı gebertirdi. Tabi kim kimi gebertirdi orası ayrı ama... Sonra ise annemi arayıp birkaç gün Ece ile kalacağımı söyledim ve telefonu Hasan Amca'ya verdim. Tüm gün Seda ile sohbet ettik akşam hizmetli biri gelip bize yemeğin hazır olduğunu söyledi. Ben bu kaçırılma işini baya baya sevmiştim. Gün boyu otur, yemek ye, uyu. Başka bir şey yok. Yemek yedikten sonra Seda bana misafir odasını hazırlattı. Tam uyumaya gidiyordum ki korumalardan biri gelip Aral'ın aradığını ve Hasan Amca'nın konuşmamı istediğini söyledi. İsteksiz bir şekilde telefonu aldım ve soğuk sesimle "Ne var?" dedim. Aral "Hilal iyi misin?" diye sorunca alaylı bir şekilde "Her sürtüğe sorar mısın bunu?" dedim. Aral derin bir nefes aldı ve " Hilal şimdi sırası değil! " dedi. Bu sırada Seda ve Hasan Amca beni dinliyorlardı. "Bence de şimdi sırası değil Aral." dedim ve telefonu kapattım. Seda'nın bana hazırlattığı odaya girdim ve verdiği pijamaları giydim. Hava birkaç hafta önceye göre daha sıcak olduğu için ince bir şeyler vermişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASTALIK
Roman pour AdolescentsBu hikaye hayatında en önem verdiği varlıkları bir hastalık yüzünden kaybedecek olduğunu öğrenen umutları, hayalleri olan bir genç kızın hikayesi... Bu hikaye Aral ve Hilal'in hikayesi...