(COMPLETED)MR. SERIES 10: Mr. Rockstar

35

It has been 3 months nang makauwi siya ng Pilipinas. Sa loob ng tatlong buwan ay nag self rehab siya. She stayed in one of their resorts sa Boracay at nag isolate siya ng sarili. Nalaman ng pamilya niya ang buong nangyari sa kanya and her family made sure to give her the peace that she needed. 

Hindi parin nag hilom ang sugat niya, pero at least man lang ay naibsan na ito. Unti-unti na niyang natatanggap na hindi sila para sa isat-isa. Na may mga bagay talagang sadyang hindi para sa iyo. 

Galit na galit ang mga kapatid niya. Sisiguraduhin daw nilang kung pweding kahit anino ni Marco ay hindi makakatungtong ng pilipinas at lalong lalo nang hindi makakalapit sa kanya.

Ngayong araw ay napagdesisyunan niyang bumalik na sa normal na mundo. It's time she have to regain life. The life she had completely lost.

"Manang Deling... Ipahanda nyo ho ang chopper at babalik na akong maynila. Paki handa narin po ang lahat ng bagahi ko."

"Ayyyy aba hija, masaya ako na sa wakas ay babalik ka na. Miss na miss ka na nilang lahat doon."

"Opo manang.... its about time to face the world again."

"Ay syempre ang ganda kaya ng alaga ko..."

Si manang Deling ang kasambahay nilang naatasan para maging kasa-kasama niya sa resort, her personal alalay for 3 months. 

Pasado alas 10 na ng umaga ng sumampa siya sa chopper. Una niyang bibisitahin ang kuya Tyron niya at ate Mica na ngayun ay nasa opisina ng kuya niya. Excited siyang makita ang mga ito... lalo na ang ate Mica niya na siyang naging confidante niya. She never judged her, ito ang talagang nakakaintindi sa damdamin niya... May gusto sana itong sabihin sa kanya tungkol kay Marco ngunit pinili nitong huwag nang ipaalam sa kanya. 

HIndi na rin niya ito pinilit, she also thinks that its probably better that way.  Mas mabuti na rin na wala na siyang marinigtungkol dito. It is sure easier to move on by totally removing all his prints in her life... all she got left are memories and those memories she even tried so hard to condemn. 

HUminga siya ng malalim looking at the clouds who seem to near...the horizon is perfect. Its a cloudy day. Ang sarap ng pakiramdam na sa wakas, she is about to face life again. Isa-isa niyang iniisip kung ano ang mga gagawin niya ngayung natapos na siya sa pag mumukmok. 

She feels like she wanted to work completely again, and it's one of those things that she wanted to dicuss with her kuya and of course her entire family. 

Pagkapasok palang niya ng elevator from the helipad ng building ay shock na agad ang mga empleyadong makita siya. Samot saring good morning ang natanggap niya. 

She held her chin high and greeted everyone all the same. Wala namang ideya ang mga ito sa napagdaanan niya. They all know her as the mighty hunica hija ng mga Zapanta...

Nang bumukas ang elevator sa 13th floor because a few employees were going out of the floor ay may nakita siyang isang bulto ng lalaki. Definitely the janitor dahil nag lilinis ito ng sahig na pawis na pawis kahit hindi naman masyadong mainit. Of course the whole building is centralized. 

Hindi nakakurap si Trina. It is impossible. Bakit parang pamilyar sa kanya ang bulto ng lalaki...those tattoos.... shit lang! 

"This can't be...." 

Akmang titingala ang lalaki ng saktong sumara na rin uli ang elevator. 

She shook her head and closed her eyes....

"Punyetang buhay...hanggang ngayun namamalikmata parin ako....this is bad. But just keep on gurl... he's totally gone out of your life...." nasabi nalang niya sa sarili at dalidaling iwinaksi ang tagpong iyon. It isnt healthy na kahit sa janitor ay nakikita na niya si Marco. She hopes she isnt getting paranoid.