Battle [17]
5:45 am palang pero nakauniform na ko. after what happened last Saturday hindi ko nakitang lumabas si gun nang condo nya kahapon, kumuha ako ng gatas sa ref at umupo sa couch.
I can still remember those brown eyes filled with tears. Isang anghel na umiiyak sa harap ko. hindi ko na din sya inistorbo kahapon, thinking that he needs time to realize what he wanted. Na marealize nyang kahihiyan ang umiyak sa harap ko.
Iba si gun, matapang sya pero sa nakikita ko sya yung taong kailangan kong protekahan. Kumbaga sa bagay, fragile sya. hindi sya basta tao lang. wala akong alam sa kung anong meron o kung ano ba talaga sya. pero alam ko kailangan ko syang tulungan.
Sabihin mo gun, pano ko pipigilang mahulog kung ganyan ka?
“haaay scarlette, do something productive today”
bulong ko sa sarili ko bago tumayo at pumunta sa unit ni gun. Eto na yun. magdo-doorbell ba ko? o papasok nalang ako? bahala na. inumpisahan kong itype yung passcode nya at sa pagbukas ng pinto pabilis ng pabilis yung tibok ng puso ko. nakita ko syang mahimbing na natutulog sa couch. Aish! Lalaking to. hinagis ko yung unan sakanya.
“aray puta! Ano ba!”
“gumising ka na may pasok pa!”
“gising naman ako”
“gising?! Gising ba yung humihilik ka?!”
“halikan kita dyan eh”
“eto gusto mong halikan?!” sabay taas ko ng kamao ko
“dare me, jealous girlfriend”
“dare me my ass! Tumayo ka dyan” tumayo sya atsaka pumasok sa kwarto nya. lumabas syang hawak lang isang longsleeve at slacks.
“asan yung coat at necktie?”
“don’t expect me to wear those”
“ofcourse you will” pumasok ako sa kwarto nya. at nagulat sa nakita ko. malinis. As in! mas malinis pa sa kwarto ko!
“lalaki ka ba talaga?”
BINABASA MO ANG
Battle Of Love
Teen Fiction"If loving him will cause me pain then i'll be willing to die not just physically but also mentally and emotionally" -scar
