Battle [20] who is baba?
When I was still 6 years old lagi nalang si kuya, babae ako at hindi ako pinapayagan makipag laro sa mga bata. Lagi akong nakakulong sa kwarto ko o kaya naman sa bahay namin. Sabi ng parents namin. Ang babae lagi lang sa bahay. Lagi nalang pinapaintindi sakin ni kuya na hindi sya favorite.
“Lalaki kasi ako”
“eh ano naman kung lalaki ka? kaya ko naman protektahan ang sarili ko. kahit may mang away pa sakin dyan isang sapak ko lang tataob yun” sabay taas ko pa ng braso ko na kunyari nagpapakita ng muscle
“let your kuya protect you okay? Let us protect you scar. And someday, somewhere you’ll find someone who’ll protect you more than I can do”
“huh?” naguguluhang tanong ko. hindi ko maintindihan yung sinasabi nya. ngumiti lang sya at ginulo ang buhok ko.
“someday you’ll understand”
Same routine, same old habbits. Sa loob lang ako ng bahay, habang ang kuya ko malayang nakikipag kaibigan at nakikipag halubilo sa ibang tao. Kapag pinapapunta nya ang mga kaibigan nya dito sa bahay lagi akong nakakulong sa kwarto. Nahihiya kasi ako. isa pa laging nakatanim sa utak ko ang sinabi ng kuya ko. na pinoprotektahan nya lang ako.
Maingay sa labas ng kwarto ko. dinig na dinig kong yung mga tawanan at lokohan nila. Ni minsan hindi ko pa nakikita ang mga kaibigan ng kuya ko. basta ang alam ko, marami syang kaibigan. Ako? nag iisa lang ang kaibigan ko. si mary. Classmate ko simula pre school.
Tahimik lang akong naglalaro ng Barbie, lutulutuan, at bahay bahayan. Ganito lang ang buhay ko.
“lalalala” pag hu-hum ko habang naglalakad si Barbie at ken papalapit sa isa’t isa.
“lalalala—creeeek” napatigil ako sa pag hum ng marinig kong bumukas ang pintuan ng kwarto ko.
“kuya?” tanong ko habang nakatalikod padin sa pinto.
“bakit po?” (don’t mind that po. Bata pa ko nyan kaya magalang ako wag kayong ano!) pagtutuloy ko sa sinabi ko kanina dahil hindi sya nagsasalita. Tumalikod ako at humarap sa pinto
And there I saw a guy.
A very handsome guy.
Red lips
White skin
Brown eyes.
*****
Brown eyes
Brown eyes
Brown eyes
Oh my god. Hindi ako pwedeng magkamali sa matang nakikita ko ngayon. Napailing ako sign of disbelief. No way! Someone please tell me that I’m just dreaming. Panaganip lang to.
“hey. Scar. Okay ka lang?”
“stay away” I took a step backwards.
“hey did I do something wrong?” this is too much. Napapailing nalang ako because of too much frustration
“you can’t be him”
“sasa ako to”
“p-pano? B-bakit hindi mo sinabi agad?”
“hindi ko alam na kapatid ka ni gun okay? Please chill”
“I can’t chill” I can feel my eyes burning. I know I am about to cry. Pigilan mo scar. Pigilan mo.
“please”
“please? Wow. Did you just said’please’? huh?” he stayed quiet . nababalot ng katahimikan ang cafeteria. I looked at him from head to toe. Pano ko nga ba sya makilala? Eh iba na sya. ibang iba ka na baba.
“I’m sorry” the moment I heard his voice I felt tears running down my eyes.
This guy never failed to make me cry.
“it’s been so long. 11 years” I wiped my tears and smiled at him.
“yea. It’s been 11 years since the day you left me”
And just after I wiped my tears. Another starts to fall down.
xxxxxxxxxxxx
to be continued . .
A/N- #TeamSaBa haha Sasa and Baba
BINABASA MO ANG
Battle Of Love
ספרות נוער"If loving him will cause me pain then i'll be willing to die not just physically but also mentally and emotionally" -scar
