The Wars' Legacy (On-Hold)

Chapter 11

Wariana’s POV

Even I realized that the girl in the picture is holding a gun, I just ignore it. Nah, I just hold a gun and point it to a stupid creature.

I continue walking to the School Clinic. When the time I reached and open the Clinic's Door. I think I'll have a Heart Attack!

I form my hand into fist and place it in my chest.

"WHAT THE F*CK LEA!" I shouted at her. At mukhang s'ya naman ang napahawak sa dibdib niya.

"Don't shout Rae!" she said "I was shocked" she added. I bit my lower lip, potek! Gusto kong konyatan ng malutong tong si Lea eh! Shocked sya? Loko ba siya? Pagbukas ko nung pinto lumabas ba naman sa isang sulok, sabay bato sakin ng tatlong balisong,at tinutukan ako ng baril. Tapos siya pa yung shocked?!

"Hmm...Okay, wala na ako sa State Of Shock, na sa state of fear na ako" 'di ko namalayan na binigyan ko na pala siya ng matinding masamang tingin.

I sighed "Hahanapin ko lang si Nur—"

"Di mo man lang ako tanongin kong okay na ba ako? Maayos na ba pakiramdam ko? Wala na bang masakit sakin? Kung kumain na ba ako?" sabi niya sabay pout. 'Di ko na napigilan ang sarili ko at binatukan ko siya.

"A-aray naman! Ang brutal nito! Pasyente ako hoy!" sigaw niya sakin.

"After mo kong bulagain ng sigaw tapos hagis ng balisong at tutukan ako ng baril, gusto mo pa akong tanungin kong okay ka na? Tss, sayang laway ko, mukha ka naring kumain kasi may lakas ka ng makipagtutukan ng baril eh. So tawagin ko na si Nurse Choi, whenever I am back, you need to be ready" mahabang sabi ko at 'yun na. Hinanap ko na si Nurse Choi. Ilang Clinic ba meron dito? Sa pagkakaalala ko kasi tatlo. 'Yung isa pang mild-mild lang yung dalawa para sa mga natuluyan ng baril.Yung mga nakikipagriot na hindi pwede malaman ng magulang, 'yun 'yon!

Nakita ko si Nurse Choi sa isa sa mga Clinic. 'Yung pang-malapit na sa morgue ang bagsak, dun!

"Why are you here Ms. Fuentez?" tanong niya sakin nung makita niya ako.

"Lea is awake at wala na siyang problema kasi kaya nya ng mag-attemt na patayin ako" pagkasabi ko nun ay tumawa siya at tumango dahil alam niya na kung ano ang sasabihin ko. Umalis na ako dun at binalikan si Lea at sinamahan sa dorm.

After naman ng three weeks ay medyo nakarecover na si Lea. Ewan ko ba dito. 'Yung lakas nya parang walang nangyari pero pagtinignan mo naman yung sugat niya fresh pa. Kaya excuse sya sa mga teacher hanggang sa mawala na yung sugat niya. At si Lea, sa loob ng three weeks puro computer ang inatupag. Sabi niya kapag may sinasabi akong assignment.

"Sasabihin ko sumasakit yung sugat ko sa medyo hirap akong magsulat at mag-isip"

At dahil ngayon ay Lunes na, It's her time to be BACK TO REALITY.

*KRIING* *KRIIINGG*

Tapos na ang last subject namin sa umaga. Its Lunch na,minsan naeexcite ako sa lunch,kasi bukod sa pagkain baka may masakal na ako. Minsan naiisip ko if I am going to be an assassin.

Who's going to be on the Number 1 in my hunting's list?

Nakaupo na ako at hinihintay si Lea. Fortunately walang naging abala, pero si Cathy makatingin sakin, wagas. No, no, no, Cathy, wag mong gawin yan, naakit ako.

Naakit akong dakmain ka at dukutin yang eyeballs mo!

I rolled my eyes at her.

Akala ko makakagawa na ako ng history sa buong pag-aaral ko sa Academy na to, buong akala ko may isang araw na magdadaan na makakakain ako ng maayos. But all my hopes fall nung nagsi tayuan ang mga estudyante at may tunog ng baril ako narinig. I think its a pistol, i guess its hmm..Its familliar! Aha! Its Dessert Eagle..

Lahat ng estudyante ay nakatingin samin ni Lea na awalang pakielam. Ano ngayon kung may Baril? Pake ko ba? Atsaka di sila mukhang nakikiusyoso o nakikisilip,more like naghihintay sila na nakatayo na para bang dadating ang Anak ng Presidente.

Itinuloy ko lang ang pagkain ko at naramdaman ko lang ang isanv malamig na bagay sa aking sentido. Lea looked up at para bang hindi ito natatakot. More like nalulugod siya sa nakikita niya.

"Put your gun away creature"sabi ko ng seryoso.Tinanggal naman yung baril,still,hindi ko nililingon kung sino iyon.I dont even know kung babae o lalaki ba siya eh..

"Asia"sambit ni Lea na nagpakunot ng aking noo..

Asia? Continente?

"Europe"sabi kong walang pakielam at napahagalpak si Lea sa tawa.

"Not that!"sabi niya at tumawa ulit.I just rolled my eyes at her.At napansin kong ang lahat ng mga estudyante ay nakayuko.Even the Staffs at the Cafeteria.

"Youre the new girl! Your attitude is really like her! I wonder about your face,take a look at me"sabi nung nasa likod ko so Confirmed! Babae..Kapatid kaya ito ni Lea? Pinsan?? Hindi ko sinunod yung sinabi nung nasa likod ko. I continue eating my food.At si Lea tatawa-tawa sa inasal ko at rinig kong napa-buntong hininga yung nasa likod ko.

"Okay,take your time girl"sabay nilang sabi.Wala akong balak lingunin siya dahil una sa lahat,gutom ako,pangalawa,wala akong pakielam sa kanya, pangatlo naman wala rin akong pakirlam sa kung sino siya at pang-apat hindi ako na kuryos sa kanya. Sayang ang time,Time is Gold even it was a freaky numbers...

When I finished the food,Tatayo na sana ako ng hawakan ni Lea ang kamay ko.

"Face her"yeah! Face her your face!

"Why would I?" I asked in a sarcastic tone.

"Because I say so!" she said..

"Your words is not my command"sabi ko at tinabig ang kamay niya...

Tumayo na ako pero isang tawag ang nagpalingon sakin sa taong ayaw kong lingunin. Hindi niya ako tinawag sa pangalan kong talaga.Tinawag niya ako sa di ko pangalan. Pero pangalang pamilyar at malapit sakin.

"Rhaine"

----

Dedicated to: Cruz_lexy
Kahit na haggard na ako sa mga requirements at review na yan.Nakareview pa din ako. Phew!!

-SakamakiYuii