Forever With The Vampire

Chapter 4

Chandrea's POV

I'm still into him but he love someone else. Hindi ako katulad ng ibang babae na ipagpipilitan pa ang sarili kahit hindi naman gusto. Mayaman ako, oo maganda ako, oo pero hindi 'yun ang gusto 'nya. Mas gusto 'nya ng simpleng babae.

-----FLASHBACK-----

Mag-kasama kami ni mama dito sa room ko. May sasabihin daw 'sya sa akin. And excited ako dahil tungkol daw kay Ashron. Yeah he's my one and only first love.

"Okay listen Chandrea, don't shout okay?" sabi 'nya sa akin. Okay inhale, exhale...

"In-arraged marriage namin kayo ni Ashron." sabi 'nya sa akin sabay yakap.

"Realy mama? For real??" natutuwa kong tanong sa kanya.

Omayghad!

"Yes, for real. Para na din sa ikabubuti ng negosyo natin. Kapag naging mag-asawa kayo malaki ang tyansang lalaki din ang kita ng kompanya." natutuwang sabi sa akin ni mama. Ow sa company ulit? Pero okay lang yiieee!! I'm getting married to my love!

Umalis na si mama sa kwarto ko dahil pupunta daw ang nga Villacerlyn dito sa bahay. Para pag-usapan ang kasal namin ni Ashron.

-----FAST FORWARD-----

Nasa sala kami ngayon at ang mga matatanda ay nag-uusap samantalang kami ni Ashron at mga pinsan 'nya ay nakikinig lamang. Hinahawakan ko ng pasimple ang kamay 'nya pero iniiwas 'nya. What's wrong with him? Tsk.

Sinubukan ko ulit pero tiningnan na 'nya ako na parang naiinis na 'sya sa akin. Bakit? Masama ba na hawakan ko ang kamay 'nya? Eh magiging mag-asawa na naman kami ah.

"So Ashron payag ka naman na makasal kay Ms. Chandrea, hindi ba?" tanong sa kanya ng papa 'nya.

"No." maiksing sagot 'nya at awtomatiko naman kaming napatingin sa kanya. W-What? N-No? I heard him right??

"Ashron." may halong pag-babanta ng papa 'nya sa kanya.

"No. I don't want to marry her." sabi pa ni Ashron. Halos manigas na ako dito sa kinauupuan ko.

"Ano bang sinasabi mo Ashron?" tanong ko sa kanya ng kalmang tono. Tumingin 'sya sa akin. Maybe hindi nya alam kung ano ang mga sinasabi 'nya.

"Hindi mo ba ako naintindihan? Sabi ko I don't want to marry you." sabi 'nya sa akin. Ang sakit, ang sakit-sakit. Grabe. Ano ba ang kulang sa akin?

"Ashron! Tumingil ka nga!" sabi sa kanya ni Tito. Pero hindi 'nya manlang tiningnan si tito. Napatingin ako sa mga pinsan 'nya at bakas rin sa mga mukha nila ang pag-kagulat.

"Bakit? Bakit ayaw mo sa akin? May kulang pa ba sa akin? Tell me. May mali ba sa akin? Sabihin mo aayusin ko. Pero wag namang ganito. Alam mo naman sa simula pa lang ikaw na ang gusto ko. Ikaw lang. Wala nang iba. Kaya please naman Ashron oh..." pag mamakaawa ko sa kanya. Pero tiningnan 'nya lang ako ng malamig. Malamig na tingin.

"Walang kulang sayo, walang mali sayo. Sadyang kaibigan lang talaga ang maibibigay ko sayo. Isa pa nakita ko na ang babaeng mamahalin ko habang buhay at hindi ikaw 'yon." sabi 'nya sa akin sabay alis.

Sumunod sa kanya ang mga pinsan 'nya. Napaluhod na lang ako sa malamig naming sahig. Lumapit sa akin si tito.

"I'm very sorry hija, kakausapin ko lang 'sya. I'm sorry." sabi 'nya sa akin. Tumango na lamang ako.

Tumayo ako mula sa pag kakaupo ko. Pumunta ako sa kwarto ko. Nang papunta na ako sa kawarto ko bahagya akong ngumiti sa mga magulang ko. Ngiting hindi ko inakalang maipapakita ko. Ngiting-peke.

Nang makapunta na ako sa kwarto ko ay doon ako sumigaw at umiyak.

Ano ba? Ano ba ang kulang sa akin? At sino ang babaeng sinasabi 'nya?

-----END OF FLASHBACK-----

Alam kong kinakausap lang ako ni Ashron dahil wala na 'syang maka-usap maliban sa mga pinsan 'nya.

Kaya naman kahit alam kong panandalian lang ang sayang ito, susugal ako. Kahit papaano ay mararamdaman kong sumaya. Sumaya sa piling 'nya.

Kahit masakit, ayos lang, basta masaya 'sya. Okay na ako.

A/N:

Waaahhhhh!! Maraming salamat sa 37 reads at 20 votesssss!! Yiiiieeeee salamat sa inyo!!!

Chandrea Villadomini...
Isang kalaban o isang kakampi?

(may paganon na si author HAHA)

So ayun kung sino si Chandrea?? Hindi ko pa alam. Haha.

+++VOTE, COMMENT AND SHARE++

Lablottttsssss! Godbless!

-DARLINGBABE_22