Forever With The Vampire

Chapter 24: Founding anniversary 3

Harold's POV

Pagkatapos kong mag speech sa mini stage na ginawa sa sala ay bumaba na kami doon. Sa totoo lang hindi naman talaga sya speech, pinasimunuan ko lang yung party. Iilan pa lang ang mga bampira dito pero alam kong nababagot sila kaya naman sinabi na na lang na 'let the party begin!'. Party na party na din ako kanina pa.

Nakita ko si Chandy sa baba ng mini stage. Agad nyang pinulupot ang kamay nya sa braso ni Ashron.

Ops... Wrong move darling...

"Ako ang partner mo ngayong gabi." sabay ngiti kay Ashron. Hindi sya smile... But I guess... A seducing smile.

Oppss... Very, very wrong move darling... Tsk... Tsk... Tsk...

Hinila ko ang braso nya at pinalayo kay Ashron. Nag pupumiglas sya pero lalaki ako. Mas malakas ang pwersa ko kaysa sa kanya.

Hinahampas nya ako pero bale wala yun sa akin.

Bakit? Bakit kailangan mong gawin sa harapan ko ang bagay na iyon?

At dahil ayaw nyang tumahimik. Hinalikan ko sya.

.

.

.

Naiwan syang tulala sa ginawa ko ganun din ang mga nakakita sa amin. Nag teleport ako papunta sa kung saan ko sya pwedeng dalhin. At dinala kami ng power ko sa park----kung ikukumpara sa lugar ng mga tao----may mga puno at may isang bench doon.

"What the heck Harold?!" sabi nya ng ma-realize nya ang ginawa ko kanina sa kanya.

"What?" pag mamaang-maangan ko.

"What?! Baliw ka ba?! Bakit mo ako hinalikan sa harap ng mga pinsan mo?!" nang-gagalaiting tanong nya sa akin.

"Wala namang masama dun ah." sabi ko at nakapamulsang umupo sa bench na nasa likuran ko.

"Anong wala?! Baliw kana ba talaga?!"

"Tss."

"Huwag mo akong ma 'tss' 'tss' dyan masasaktan kita tamo." sabi nya sa akin.

"Masasaktan? Ulit? Sasaktan mo na naman ako?" tanong ko sa kanya at tumingin ng diretso sa mata nya.

"....." at umiwas sya ng tingin sa akin.

"Ganyan ka naman palagi. Lagi mo akong sinasaktan, iniiwan. Wala na bang iba? Paulit-ulit na lang Chandy."

"Harold..."

Silence.

.

.

.

.

.

"Hindi ko naman intensyon na saktan ka noon." sabi nya. "Ginawa ko lang yun kasi ayaw kitang masaktan ng sobra----" pagpapatuloy nya.

"Sa tingin mo ba hindi mo ako nasaktan ng sobra noong umalis ka ng walang pasabi?" naka yungo akong sumagot sa kanya.

"Harold... Kung hindi ko ginawa yun, lalo kang masasaktan. Kung ikaw rin ang nasa kalagayan ko mas pipiliin mo din ang ginawa ko."

"Sa tingin mo ba nakakasigurado ka?"

"Oo."

"Mali ka. Dahil kung ako ang nasa kalagayan mo mas pipiliin ko ang taong mahal ko kaysa sa walang kwentang utos ng magulang ko. Para saan pa ang pangako ko kung hindi ko rin naman matutupad? Ipaglalaban ko sya kahit anong mangyari. Pero bakit ikaw? Hindi mo ipinag laban ang relasyon natin?----" pagputol nya sa mga sinasabi ko. Tumingin ako sa kanya at nakita ko ang namumuong luha sa mga mata nya.

"Huwag kang mag salita na parang ikaw lang ang nasaktan sa ating dalawa." sabi nya sa akin. "Dahil hindi mo alam lahat ng sakit na naramdaman ko noong iniwan kita. Paulit-ulit akong nagtatanong sa sarili ko kung bakit ko ginawa iyon. Kung bakit hindi ko nakayang ipaglaban ang mahal ko. Kung bakit mas pinili ko ang utos ng mga magulang ko kaysa sa taong mahal ko..." tuluyan ng pumatak ang mga luha nya.

Tumayo ako at mahigpit ko syang niyakap.

"Sorry..." tanging nasabi ko. Patuloy syang umiiyak habang yakap yakap ko sya. "Hushh... Sorry na... Sorry wala akong alam sa lahat ng pag hihirap mo. Sorry dahil mas inisip ko ang nararamdaman ko kaysa sayo. Sorry..." sabi ko sa kanya habang yakap-yakap ko sya.

Hindi sya sumasagot at patuloy parin sa pag iyak na para bang bata na umiiyak dahil sa sakit ng sugat nya gauling sa pag kadapa.

"Hush.. Sorry na... Please wag ka ng umiyak..." dahan-dahan syang tumigil sa pag iyak.

Inilayo ko sya sa aking dibdib at marahan ko syang hinalikan.

(a/n: woi sa mga batang readers dyan! Huwag gagayahin ah! Bawal pa yan sa inyo! Wag muna! Sheeezzzzzzz wag nyo na lang pansinin itong part na ito dahil ayun na nga kahit kiss lang yun big deal sya sa akin... Hehezzz..)

"Ayaw ko na ulit makitang umiiyak ka. Alam mo naman na weakness ko ang pag iyak mo." sabi ko sa kanya matapos ko syang halikan.
"Alam mo naman na mahal ma mahal kita." sabi ko pa sa kanya. Tumingin sya sa akin at bahagyang ngumiti sa akin.

"Alam ko. Mahal din kita." sabi nya sa akin at matamis na ngumiti.

"Paanong????"

"Secret!"

And with that masaya kaming bumalik sa party. Sayang naman ang outfit namin kung hindi kami babalik doon.

Masaya kaming nag lalakad with matching holding hands pa.

Pero may nakita akong hindi ko inaasahang makita sa party...

Si Cindy...

Bakit sya nandito? At bakit kasama nya ang mga Villaroel?

Fuck! Sabi na eh! Kaya hindi namin makita si Cindy dahil hawak sya nina Chase!

Shit! Paano kapag nakita ito ni Ashron?! Shit talaga!

Oh hi! Yiieee salamat sa suporta ninyo sa story kong ito. Sorry sa napaka tagal na update guys! Bakasyon na naman hahahah kaya alam nyo na! Sa inyo lang ako! De joke may bebe pa ako noh dun lang ako HAHAHAHAHAHA

PLEASEEEEEE VOTE, COMMENT AND SHARE!

Guyssss plleeeeaassseeee!!
Makakatulong ito upang lalo akong ganahan mag sulat.

Salamat!