H20.

244 17 1
                                    

Pov puk

'Mevrouw, hij schaamt zich voor zn naam' zegt oscar voordat de jonge zn naam kan zeggen. 'is dat waar?' vraagd ze. 'uhn nou...' 'ja hij schaamt zich egt heel erg mevrouw' je hoord dat oscar het als een grapje bedoeld en daarom moet iedereen grinniken. de jonge doet net alsof hij moet huilen. 'oscar, w-wil jij mn naam zeggen?' vraagd de jonge nep huilend. weer moet iedereen grinniken. 'ja jongens, hij heet TEDDY!!' oscar schreewd expres zn naam hard en iedereen miet lachen. zelf onze mentor. teddy grinnikt ook. 'ga maar naast puk zitten' zegd ze. wacht wat?! nee nee nee, ik wil niet naast een jongen zitten. hij loopt naar het tafeltje naast me. ik kijk hulpeloos naar luke en michael die naar me grinniken.

onze mentor begind de les. echt zo saai!! 'jij vroeg vorige week aan mn vriend een sigaret' fluisterd teddy. 'dat kan kloppen' fluister ik terug. 'dus je rookt' zegd hij terug. 'ja dat is wel logisch he' zeg ik terug. 'hoe oud ben je?' '14' antwoord ik. 'hoe kom je dan aan een pakje sigaretten?' vraagd hij. 'mn vader haald ook voor mij' zeg ik terug. hij knikt en we lettem weer op de les.

we zijn uit en ik loop naar mn kluisje. net als ik hem geopend heb doet calum mn kluisje dicht maar niet opslot. 'hey' zegd hij met een grijns. 'h-hey' zeg ik verbaasd. 'heb je zin om van middag wat te gaan doen, wij met zn 2tjes?' zegd hij en gaat met zn vingers over mn tas. 'uhm, k weet ni ' zeg ik en duw het een klein stukje weg, zodat ik bij mn kluisje kan. ik prop mn boeken in mn tas en pak mn jas uit mn kluisje. 'nou wil je of niet?' vraagd hij en hij doet nu wel mn kluisje opslot. 'als je mn sleutels terug geeft ga ik mee' zeg ik. gelijk gooid hij mn sleutels naar me en ik vang ze. ik trek mn jas aan en samen lopen we naar onze fietsen. 'wat gaan we doen dan?' vraag ik rerwijl we weg fietsen. 'uhm naar mn huis en dan zien we wel' zegd hij en we rijden richting zijn huis. het is de andere kant op als ik et goed heb. ik knik en we fietsen verder.

We hebben wat tegenwind maar dat boeid niet. we rijden een paatje op en ik denk dat we nu in de middle of nowhere zijn. 'ja ik woon een beetje afgelegen' zegd calum en in als we de hoek omgaan zie ik een mooi huis staan. mooi groot, grote tuin erom heen en een groot land erachter. we zetten inze fietsen tegen het schuurtje en we looen blijkbaar via achter naar binnen. 'dames voor' zegd hij en houd de deur voor me open. ik knik bedankend en loop naar binnen. 'kom maar met je jas en tas' zegd hij en houd zn handen naar voor om mn jas en tas aan te pakken. ' ik han mn tas om zn arm en mn jas hang ik over zn hoofd. 'uhm ik bedoelde dat ik het aan zou pakken met mn handen' grinnikt hij. 'oh ja sorry' zeg ik grinnikend terug. ik hang mn jas over zn andere arm en hij loopd naar een deur. daar zal wel een kapstok zijn ofso. hij komt weer terug lopen. 'wat drinken?' vraagd en wenk me mee. 'jahoor' zeg ik en loop achter hem aan.

the BF || ft. michael clifford ||Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu