H34

59 0 0
                                    

pov Michael

we zitten op mijn kamer een beetje in de mobiele eenheid. ik hoor wat gestommel van beneden en hoor bekende stemmen. ''ik denk dat de boys eraan komen'' mompel ik tegen Puk. ze kijkt op van haar mobiel en knikt. ''leuk!'' zegt ze en ze stormt mijn kamer uit. ik hoor ze allemaal praten en dan komen ze mijn kamer binnen. ''waarom zijn jullie hier?'' ''nou lekker aardig michael!'' zegt Calum die aanstalten maakt om weg te lopen. ''nee nee, jullie mogen blijven maar ik vroeg het me alleen maar af'' zeg ik snel. ''we kwamen gewoon even chillen niks aan de hand'' mompelt Ashton. ze ploffen neer op mijn en Puk haar bed.

---

er zijn twee weken voorbij en Puk haar vader is weer thuis. dus puk ook. stiekem vond ik het wel jammer dat ze weer naar huis ging. ik begon haar steeds leuker te vinden maar stopte die gevoelens weg door mezelf te snijden. ik weet dat dat niet goed is maar ik wist even niks anders.

we hebben een boomhut gebouwd, heel kinderachtig maar hij word wel heel mooi. we zijn er nog niet klaar mee maar we weten wel dat er een slot op komt. Ashton, Luke en Calum werken ook mee anders duurd het nog langer. de boom is wel heel erg groot dus we kunnen uitgebrijd doen. we hebben ook veel hout gevonden aan de rand van de stad bij de bouw plaats. dat hout hadden ze niet meer nodig en wij mochten het hebben. ook kregen we een paar golfplaten en een grote oude ladder.

''Micheal!'' roept Puk. ik kijk achter me en ze komt aan gefietst. haar haren in een losse knot en een ronde zwarte bril op.  ''hay!'' roep ik terug. ze gooit haar fiets in de hoop met bladeren naast de boom en komt naar mij toe gelopen. ''die bril staat je leuk'' zeg ik en ik wijs naar haar bril. ''niet door vertellen maar hij is nep'' sist ze. ik lach en knik. ''ik was langs de bouwplaats gegaan en ze hebben nog wat van dat isolatie spul over. dat kunnen we tussen twee houtenplaten doen en dan als muur en dak gebruiken'' ze krijgt een glimlach op haar gezicht, wat ik graag zie natuurlijk. ''ja goed idee! dan doen we dat isolatie spul op het dak en daarover de golfplaten. en dan natuurlijk als muren'' zeg ik. de glimlacht en we pakken onze fietsen. ''Calum! wij zijn naar de bouwplaats!'' roep ik naar boven. we horen een oke en we gaan weg. zo snel als we kunnen fietsen we naar de bouwplaats en gelijk als we daar zijn rent Puk naar de grote container met isolatie plakken. ''hoe gaan we dit mee nemen?'' vraag ik aan haar terwijl we er allebij bedenkelijk naar kijken. vanuit mijn ooghoek zie ik een karretje staan. ''we kunnen het daarin doen?'' ze krijgt een grijns op haar gezicht en rent er naar toe. ze komt weer terug gerent en we leggen de plakken isolatie spul erin. ''zal ik het aan je fiets vast maken?'' vraagt ze. ik knik en ze pakt een touw en knoopt het achter mijn bagage drager.  

-

de boomhut is bijna af. we hebben er letterlijk dag en nacht aan gewerkt. we hebben er zelfs een deur in gemaakt met een slot. alleen ik en Puk hebben daar de sleutel van. er zitten ook 'ramen' in. het ik gewoon een soort luik aan de zijkant. het dak is doorzichtig door de golfplaten. we hebben het zo goed mogelijk waterdicht gemaakt. we zijn er best blij mee.

''eigenlijk moeten er ook stoelen in enzo'' begint Puk. ''en een bank, dat zit lekker'' ''hoe wil jij daarboven ooit een bank krijgen?'' roept Ashton bijna. ''ja gewoon. eigenlijk weet ik het niet, laat maar'' lacht ze. ''ik heb nog wel een oude soort van bank'' zegt Luke. ''het is voor 2 personen'' ''cool! gaan we halen? nee wacht we gaan hem gewoon nú halen'' zegt Puk en ze staat op. ''hoe wil jij dat daarboven krijgen?!'' roept Ashton opnieuw. ''uhm...''

-

een week later staat er een 2-persoons bankje en zitten ik en Puk erop. de wind waait hard en het is een beetje fris. ik heb ondertussen mijn haar zwart en Puk haar haar, is weer terug naar naturel. ze heeft nieuwe kleren gekocht, wat haar goed staat. op dit moment heeft ze een zwart leren jasje aan. daaronder heeft ze een zwarte trui met een grote hals. en haar ketting, die ze altijd om heeft. haar haren zijn een beetje gekruld van zichzelf. ze is zo mooi. wacht wat? ook zijn er meer streepjes bij, op mijn arm. ''weetje Michael, eigenlijk moeten we deze sleutels echt goed bewaren. niet gewoon aan je sleutelbos, maar echt bewaren dat niemand hem af kan pakken'' ik knik. ''je kan hem aan je ketting den?'' stel ik voor. ze krijgt een mooie glimlach op haar gezicht. ''dat is een geweldig idee Mickey!'' ik hou ervan als ze me zo noemt. ze pakt har sleutel en doet haar ketting af. ze hangt de sleutel eraan. ''is hij niet te groot?'' ik schud mijn hoofd. ''nee, het past wel bij je'' zeg ik. ze grinnikt en draait haar rug naar me toe. ''wil jij mijn ketting even vast maken?'' ik knik, ook al kan ze dat niet zien. ik schuif haar haren opzij en sluit haar kettinkje. ze doet haar haar goed en draait zich weer naar mij. ''waar moet jij hem dan doen?'' ik kijk even om me heen en weet het dan. ''ik doe hem in de binnenzak van mijn jas, niemand weet dat daar een vakje zit'' ze knik twijfelend. ''dan moet je niet vergeten die jas elke keer aan de doen'' zegt ze. ''ik hoop dat ik dat niet zal vergeten'' lach ik. Puk lacht ook waardoor er kriebels in mijn buik komen.

de vakantie kwam eraan en Puk zou met haar vader weg gaan. ik zou het niet vol kunnen houden die anderhalve week dat ze weg is. het snijden is niet minder geworden na de eerste keer dus als Puk weg is komt het echt niet goed. 

''ik ga je echt missen'' ik gaf haar een kus op haar wang voordat ze de auto in stapte. ''ik ga maar een weekje weg hoor Mickey'' ze gaf me een wangkus terug en stapte de auto in. ''nou en'' bloosde ik. ''Puk, we moeten gaan'' hoorde ik haar vader zeggen. ze deed de deur dicht en zwaaide uit het raam terwijl ze weg reed. ik zwaaide terug en liep naar huis.



Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Apr 21, 2016 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

the BF || ft. michael clifford ||Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu