My Gay Husband

Chapter 48

George's POV

*December 30, 2017*

2 days na lang at new year na pero andito pa rin ako at di magawang makatakas dahil gabi-gabi akong nawawala sa sarili pero ngayong gabi ay alam kong gagaling ako paghindi ako magpatalo.

Kahapon pa lang ako nagplaplano para tumakas at ngayon ko to gagawin, ngayong gabi.

"George kumain ka na" saad ni Matthew na kapapasok pa lang sa kwarto ko.

Si Matthew, yung lalaking nagbigay sa'kin ng glow in the dark na necklace na tracking device pala para ma hunt ako, nung una ko lang napag-alaman kasi habang nawawala ako sa sarili ko ay naririnig ko ang mahinang tunog ng tracking device na to.

Kaagad kong hinablot ang necklace ko at ibinato sa kaniya na feeling ko lang na shoot sa soup na ginawa niya.

"Ang bobo ko para maniwala na welcome gift yan!" napahinto siya at tiningnan ang soup na gawa niya at dahan-dahang kinuyom ang kamao niya but in the end he sighed.

"Fine, i'll go and make a new one George" lumakad siya palabas kaya naiwan na ako.

Kaagad kong hinanda ang mga kakailanganin, pinagbuhol-buhol ko ang mga blankets na makikita ko at itinago sa cabinet.

They knew that i will never come closer to any cabinets because of trauma pero ang hindi nila alam ay may motto na pala akong 'Face your Fears' and 'Never Give Up'.

Ang una kong move is pumunta sa baba para i-check kung wala bang tao. And here i am, watching Matthew how mess he made just for cooking something for me, hindi siya marunong magluto.

Since distracted siya ngayon ay gagawin ko na sana ang plano ko nang mapadaan ako sa isang lumang door with a note 'No Entry'. At dahil sa mabait ako ay pumasok ako ng dahan-dahan, expecting someone will be inside here but all i can see is darkness and the thickness of the dust.

Its like an abandoned stuck room or basement. May isang room na pinalilibutan ng ilaw, i can go in there kasi wala namang nagbabantay but i'm scared if they catch me sneaking around. Instead, nilibot ko na lang ang buong sulok hanggang sa maka-abot ako sa isang old door na kay kunting butas kaya nakikita ang nasa labas.

So it means, this is the main door?

Siguro ito ang main door kasi wala akong nakikitang door papuntang labas sa itaas and yung mga window ay puro hindi mabubukas, buti na lang ay may basag d'on sa window ng kwarto ko pero maliit lang siya na hindi ako kakasiya.

Sinubukan kong pihitin ang pinto ng bigla akong makarinig ng mga footsteps mula sa malayo na di gaano kalayo. Before pa mahuli ang lahat ay tumakbo na ako pabalik. Sana hindi nila mapansin na bigla-biglaang sumasayaw ang mga alikabok kahit walang tao.

Paglabas ko ay kaagad akong pumunta sa kusina para magpanggap na parang wala lang. Natatakot ako sa kanila, si Matthew lang ang hindi nakakatakot but i can't tell. I still haven't seen the bad side of him, pero bad side na niya to. Ang hindi ako patakasin kasi ewan ko sa kaniya.

"G-George? K-Kanina ka pa diyan?!" pilit niyang itinago ang sunog na bacon sa likuran niya pero naamoy ko na.

"T-Tutulong sana ako...since wala akong magawa sa buhay" lumapit ako sa kaniya.

I can feel that he feels nervous whenever i'm around. Crush niya ata ako, well ganiyan naman talaga ang mga boys.

"Let me teach you how to cook, and kindly clean the mess" i said softly and he nodded with a smile.

"Sorry about this mess, hehe" masasabi kong gwapo siya and cute siya but i have to stop being in a cool side and start thinking a plan to get out of this hell!