My Gay Husband

Chapter 66

George's POV

“Anong trap? Tss, ang sabihin mo wala ka lang talagang tiwala kay Matthew, magtiwala ka naman oh kahit ngayon lang” wala akong ibang nararamdamang mali sa mga nangyayare at baka coincidence lang ang lahat na tanga talaga ang tauhan nila.

“Tust? From who? From you who broke my heart and trust? I trusted you but what did you do? Your broke it! And now what? You want me to trust him? Can’t you see?! He’s one of them!” napakuyom ang kamao ko sa sudden break out niya, kaya tumalikod na lang ako at dumistansiya sa kaniya.

Halos kagatin ko na ang dila ko, ayokong umiyak at humagolgol sa harap niya. Not now, I need to be strong kasi baka hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Huminga na lang ako nang malalim bago liningon siya pero paglingon ko wala na siya sa harap ko. T-Teka! Asan na siya?

“Psst!” lingon ako nang lingon pero wala pa rin, saan na siya.

“Psst! Down here” pagtingin ko sa baba ay nakita ko siyang nakatago sa makapal na damuhan.

At kelan pa siya nakababa? Without saying or making a sound? Bababa na sana ako nang bigla siyang lumabas sa pinagtataguan. W-What the hell?!

“D-Drake! S-Saan ka pupunta?” Wala sa isip ko na tumalon ako papunta sa pinagtaguan niya.

Ano bang kaibangan ito? Gusto niya bang mahuli?!

“Drake bumalik ka dito!” mahinag sigaw ko habang siya ay patuloy lang sa paglalakad.

Patuloy lang siya sa paglalakad hanggang sa tuluyan na siyang makapasok sa small forest nila. Medyo nagtataka lang ako, kung bakit ni walang isang tauhan nila ang nakapansin sa kaniya. What the? Walang ka-ano-anong sumunod ako sa kaniya. Nagmamatyag ako sa paligid kung may makakapansin ba pero talagang wala, patuloy lang sa sila sa business nila kaya tinakbo ko na lang.

“Hmmp…” shit! Mahuhuli na ba ako?

Pinagsisipa ko siya sa likuran pero mas hinigpitan niya lang ang kapit bago ako itulak nang buong lakas. What the hell!

“Wear this, yan ang condition ko sa’yo” hinagis ni Drake ang mga vines sa mukha ko.

Nakakunot noo namang tiningnan ko iyon at siya na halos di na maaninag ang mukha kasi puno na siya ng vines sa katawan. Talaga bang iniisip niya na trap to?

“Pare! Anong oras na ba?” agad kaming nagtago nang may magsalita sa paligid.

“10:40 PM” sagot naman nung isa.

“Ano ba yan! May inaabangan pa akong palabas! Ang tagal naman ata ng oras” at wala na kaming narinig na kasunod kasi papalayo na rin sila sa pwesto naming.

Agad akong tumingin kay Drake, “Bakit kailangan nating magpanggap? I mean, gabi ngayon and planado na ang lahat bakit hindi na lang kasi tayo humayo ayun sa usapan?” para siyang walang narinig at dahan-dahang naglakad.

Bakit hindi na lang kami dumiritso sa dulo ng isla at kunin ang bangka? Yun ang plano naming kaya bakit hindi na lang siya makisama? Dahil bas a galit pa rin siya? Oo  na! Nagkasala na ako! Pero gumagawa naman din ako ng paraan para maka-alis ah!

“Hindi tayo pwedeg umali ngayong gabi, lets stay here for a while” yun lang ang narinig ko kaya agad akong tumakbo.

“Ano? Gusto mo bang madanasan natin yung nangyari sa’kin sa Korea? Ano ba—“

“Lets just wait for the right time, after midnight, pwede na tayong umalis” tas paika-ikang naglakad siya ulit.

“Bakit kailangang patagalin pa? Can’twe just go samantalang wala pa, masiyadong nagbabantay?” at tumigil na siya sa paglalakad kaya tumigil na rin ako.