My Gay Husband

Chapter 68

Drake's POV

She smiled and nodded at me bago siya mawalan ng malay at tangayin ng gagong Matthew nay un. I knew it! Damn! I’m such a coward! I should have helped her but instead, I hid underwater and letting her fight alone for us, for me. Damn!

Pinagpatuloy ko na lang ang pagsasagwan, I don’t know where am I but I have to cross this sea para makahingi ng tulong sa kabilang island.

There’s a part of me wanted to come back and get her pero di na kaya ng katawan ko.

You can call me a coward, pero gusto ko ring makalabas sa island na yun so that I can go back and get her safely. And to that bastard Matthew, I will make sure that he will regret this.

---------------------------------

George’s POV

“You’re awake, great! Food is serve milady” napatingin ako kay Matthew na hinihila ang isang seat.

Nakakunot noong tiningnan ko siya bago kumilos pero di ko magaw2ang kumilos kasi may nakatali sa kamay at paa ko.

Mas ipwe-pwersa ko pa sana itong nasa kamay ko pero napadaing na lang ako. Ito yung malakas na paghampas niya sa kamay ko, parang may nabaling buto o namamaga ito dahil masiyadong masakit kung ipwersa ko pa ito.

“YOU!---“

“Ow! I forgot, kailangan mo yan para di ka na makalabas pa I should have kept you from the very beginning, the time na greatest enemy mo pa ang baklang, duwag na Drake na yun” bumibilis ang heart rate ko sa galit habang siya ay hinarap na nga ako.

“Tell me, what’s with him na wala sa’kin? I tried my best na magpaka-boy next door, and it turns out! Nafriend zone lang pala ako, what do you want huh?” lumapit siya at hinawakan ang mukha ko pero iniwas ko lang ito kaya nasampal niya ako dahilan ng pagkasobsob ng mukha ko sa kama.

“What do you want? Me acting a bad boy? Tutal ganun naman talaga ang uso sa mga girls diba? Be a bad boy tas magpakitang gilas ka, and yes I am doing it pero in disguise nga lang but you just hate me at nakikita mo lang ako bilang demonyo, right” hinubad niya ang shirt niya na may marka pa ng dugo at inawang nakasando na lang.

“Or you want me to be gay? Anong nakaka-attract sa mga bakla George? Well as you can see, Drake is nothing compared to me so answer me!” nabigla ako nang hawakan niya ang leeg ko at hinigpitan ang pagkakahawak nun.

I smiled at him, “You are nothing compared to him, he has brain habang ikaw wala! He’s more handsome, gentle, and true compared to you, In short you are nothing---ahhh!” halos mapasobsob ulit ang mukha ko nang buong lakas akong sampalin at hilain ang buhok ko para iharap sa mukha niya.

“But where is he now?! He can’t save you bitch! Umalis siya mag-isa! Yes maybe I am nothing compared to him but damn! He is selfish! Insensitive and most of all a coward!” hinawakan niya ng mahigpit ang magkabilang pisngi ko gamit ang isang kamay habang nandidilat ang mga mata niyang nakatingin sa’kin.

“A-And what do you think you are? You’re also a selfish man and insensitive! You’re a demon! Demonyo ka1 Demonyo---ahhh!” muli na niya naman akong sinampal and this time ay kumuha siya ng pairing at tinakpan ang bibig ko.

“Yes, I’m a demon and I will show you how a demon should act like” tsaka niya sinuntok ulit ang tyan ko at batok ko kaya napahiga na ako kasi nanghihina na rin ako.

Nilalamon na ako ng takot, kasi yung akala kong may puso ay kabaliktaran pala sa inakala ko. Never trust easily, pero di ko yun sinunod kaya ako napunta sa ganitong sitwasyon.

Pumapatak na rin ang mga luha ko habang nanghihinang tiningnan si Matthew na nakangiting demonyo at dahan-dahang hinuhubad ang shirt.

No, ayoko! Please! Drake, asan ka na? Drake tulungan mo ako! Ilabas mo na ako dito! Lumingo-lingo ako at nagmamaka-awang wag niyang ituloy pero mas ngumiti lang siya lalo bago niya ako daganan.

Naramdaman ko ang maduming kamay niya sa hita ko paitaas habang ang free hand niya ay hinahaplos ang mukha ko.

“Shhh, I promise I’ll be gentle”

Iyak lang ako nang iyak hanggang sa kainin na ako ng kadiliman. Naiwan ang puso ko at katawang nanginginig at natatakot sa kababoyan niya.

  Lord, please no matter what happen, sana matapos lang din ito kaagad at sana muli ko na ding masilayan ang liwanag. I believe in you God, I hope you’ll help me survive this challenge in life.

--------------------------------

Drake’s POV

“Hijo? Hijo ayos ka lang ba? May masakit ba sa’yo? Ay heto tubig, uminom ka na muna” nakakunot ang noo akong tumingin sa dalawang matanda.

“W-Where am i?” napatingin ako sa buong kwarto, maliit lang ang kwarto and seems like ito na talaga ang bahay nila, isang kubo I guess.

“Hijo andito ka sa Mindoro, naabutan ka kasi ng apo kong walang malay sa tabing dagat kaya dinala ka na naming dito, eh pasensya na at mukhang mayaman ka pa naman tas dinala ka naming sa maliit na kubo naming” nabalikwas ako ng higaan at kaagad na tumayo kaya lang naramdaman ko ang pananakit ng katawan at sugat ko kaya napaupo ako pabalik.

“I-I don’t have money and I’m no rich, s-salamat na lang po sa pagpapatuloy” tatayo na sana ako ulit kaya lang nahilo naman ako kaya kaagad akong tinulungan ng dalawang matanda.

“Hijo, hindi naman kami nanghihingi ng kapalit, tinutulungan ka lang namin” tumikhim naman ako at tumingin sa kanila.

“You know, I trusted someone that I really love but she broke it and put me into a mess where my life is at risk, sa tingin niyo po dapat pa ba ako magtiwala?” parang nalungkot naman sila at nagtinginan sila sa isa’t isa.

“Hijo, nasa sa iyo yan kung magtitiwala ka ba o hindi basta dapat mong malaman sa puso mo’t isipan kung kelan magtitiwala at kung kelan hindi” kita ko na seryoso sila pero mahirap na magtiwala.

“I see your point but—“ napangiti ang matandang babae at lumapit sa’kin.

“Magpahinga ka na muna hijo” at iginiya niya ako sa higaan kaya humiga na lang din ako.

“Thanks for kindness, po” ngumiti ang matanda bago iniwan ako sa loob ng kubo.

Pipikit na sana ako nang Makita ko sa isipan ko si George. Nahihirapan siya pero ngumiti pa rin siya kahit hindi na niya makaya.

Yung nangyari kani-kanina lang, how is she? Okay lang ba siya? Hindi dapat ako nagpapahinga, mapapatay ko talaga ang gagong yun if he does something to my girl.

Agad napabangon nang may masulyapan akong bangkang naglalayag at papunta siya sa direction na to. I walk closer since nakaharap naman ang pinto sa seashore.

I look at it clearly until sa maaninag ko ang isang bangka na dahan-dahang naging apat, and alam ko na kung kanino galing yan.