Chapter 52

2.3K 74 3
                                    

Drake's POV

"George kumain ka na" - Tiffa

"I said i'm not hungry! Can't you understand?!" - George

"Bakit ka ba nagkakaganiyan George? Okay ka lang ba talaga?" - Tiffa

"GET OUT! GET THE HELL OUT OF MY LIFE! GET OUTT!!!" At dahil dun dali-daling lumabas si Tiffa na takot na takot.

"What the hell? What happened to her? She's acting really weird" Aina exclaimed as she approached Tiffa with a hug.

"Let me talk to her" tumayo na ako at nangangambang pumasok sa kwarto ni George.

Pag-open ko sa door ay nakita ko si George na nanginginig at tulala lang sa salamin.

"G-George" tawag ko at nagswitch naman ang tingin niya sa'kin..and then humarap ulit sa salamin.

Pumasok na lang ako ng tuluyan sa loob at tiningnan ko kung gaano kakalat ang kwarto niya. Ganito na siya simula nung magising siya. Sa una ay hindi namin siya maka-usap hanggang sa naging ganito na siya.

"What do you want?" cold na salita niya kaya napalunok na lang ako ng di oras.

"J-Just wanna ask you if your okay" she's acting really weird lately kaya naco-confuse ako kung may problema ba o wala.

"Can't you just leave me alone?" Tumayo siya at humarap sa'kin na naka-poker face.

I've noticed her wounds na  parang pini-pinch niya kaya bumabakat ang mga dugo nito. I feel sorry for her.

"W-Why are you acting like this George?" lumapit ako sa kaniya pero lumakad lang siya at nilampasan ako.

"Like what?"

"Like this! This mess!" hinarap ko siya habang siya ay nakatalikod pa rin.

"Leave" matigas na sabi niya kaya wala akong ibang nagawa kundi hatakin siya paharap sa'kin.

"George please! Lets talk!" alam kong nagsuffer siya ng trauma and hirap, base on her appearance right now.

She's pale, hindi na parehas noon na lively as heck ang itsura niya. Naging cold na siya and she already has this dark aura that i can't explain where the hell she get that.

"And why? Do you even care? Huh!" napakunot ang noo ko at napasuklay na lang sa buhok ko.

"Of cours---"

*PAKK!*

"LIES! ALL LIES! NOW LEAVE! LEAVE ME ALONE!" pinagtutulak niya ako papunta sa pinto pero nahawakan ko ang kamay niya and i hug her tightly kahit nagpupumiglas pa rin siya.

"George please! I'm not lying, we were not lying, please talk to us, lets talk about this" sinubukan niyang itulak ako pero bigla siyang nawalan ng lakas kaya hindi na siya nagpumiglas pa.

"George, what happened to you?" umangat ang ulo niya kaya niloose ko ang kapit ko.

"This...is all because of you!" i was caught off guard nang bigla niya ako itulak, kaya lumabas na lang ako.

I look at my George's friends, who's looking at me worriedly.

"I'll try to talk to her, maybe to me she'll listen" pagpresenta ni Carl.

All of us are worried to her health. Umakyat siya at pinat ang shoulder ko. Hindi pa rin kami magkasundo but its not the right time for us to fight.

My Gay HusbandTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon