YANGIN ( Töre )

Bölüm 15

Bölüm Şarkısı: Bengü - Unut Beni
Keyifli okumalar dilerim..🙏
Bölüm ithafı; cicektemiz Bak sen istedin diye hemen yazdım💟🤣
Not: Yazım hataları olabilir kontrol edemedim🙏

Eyşan
2 Hafta Sonra

Şu geçen süre boyunca yaşadıklarıma nasıl katlanmıştım hala anlam verebilmiş değildim açıkçası. Demir o kadını anne babasının karşısına çıkarmış ve ' Evleneceğim kadın' diye tanıtmıştı. Aynı odada kalıyorlardı gözümün önünde aynı odada kalmaları canımı çok yakıyordu ama ben hiçbir şey yapamıyordum. Sabah akşam aynı masada yemek yiyorduk bu yüzden sürekli yüz yüze bakmak zorunda kalıyordum. Onun dışında odadan çıkmıyordum daha az karşılaşmak için. Zühre anne evlenmeden aynı odada kalmalarına pek sıcak bakmasa da bir şey söylememişti ama hoş karşılamadığı belli bir şeydi. Akşam yemeğine az bir saat kalmıştı iki haftadır olduğu gibi yine karşılacaktım o kadınla. Demir bunu yapacak kadar nasıl kötü olurdu aklım almıyordu. Beni öpmesinden pişman olduğunu anlamıştım. Ağabeyine ihanet ettiğini düşünüyordu muhtemelen ama yinede bu kadar ileri gitmesi gerekir miydi. Odadan çıkma vaktim geldiğinde isteksizce kalktım uzandığım yataktan. Aynada kendime baktığımda berbat bir görüntü ile karşı karşıya kalmıştım. Göz altlarım şişmiş ve kötü görünüyordu. Çok hafif kapatıcı kullandım saçlarımı da elimle düzledikten sonra kapıdan dışarı çıktım. Salona doğru yürüdüm yemek masası hazırlanıyordu mutfağa giderek hazırlığa yardım etmeye başladım. Zühre anne ve Metin baba geldiğinde Baran da gelmişti şirketten. Geçip masaya oturdular. Sadece Demir ile müstakbel karısı eksikti masada. Metin baba sinirlenmişti bu duruma.

' Sofrada beklemekten hoşlanmadığımı bilmez mi bu oğlan. Niye hala gelmediler.

Zühre anne cevap verdi

' Gelirler şimdi bey. Sakin ol sen. '

' Kimse beklemek zorunda değil. Biz başlıyoruz gelen gelir gelmeyen gelmez. '

Metin babanın bu kadar sinirlendiğine hiç şahit olmamıştım daha önce. Onun emriyle masadaki herkes bende dahil olmak üzere kahvaltıya başlamıştık. Beş dakika sonra da merdivenlerden Demir ile o kadın el ele inmeye başladı. Sinirlerim tepeme çıkmıştı içimdeki kıskançlık duygusuna dur diyemiyordum bir türlü. Masaya geçip oturdular Metin baba Demir'e bakarak konuştu.

' Sofrada beklemekten hoşlanmadığımı bilmez misin sen Demir. Bu ilk ve son olsun.'

Demir babasına cevap verdi

' Özür dileriz. Bir daha olmaz. '

' Olmasın. Afiyet olsun. '

Ceyda denilen kadın benim yanımda bulunan sandalyeye oturmuştu. İçimdeki kıskanç kadın onun bir etek giyerek kapatmaya çalıştığı bacağına çatalı saplamamı istiyordu benden ama yapamazdım. Kimseye açıklayamazdım. Kendime hakim olmaya çalışarak kahvaltıma devam ettim.

***

Her şey aynıydı yaşadığım her gün bir öncekinin aynısıydı ama başka şeyler vardı. Mesela Demir yüzünden çektiğim acı günden güne artıyordu. Anlatacak kimsem yoktu herkes yabancıydı bana Baran bile.. Tek bir arkadaşım olsa yanımda içimi rahat rahat dökebilseydim acım biraz olsun hafifleseydi ne güzel olurdu. Berfinden sonra en yakın arkadaşım Eslem'di ama o da bana çok uzaktaydı. Eslem Giresun'da yaşıyordu daha doğrusu oraya taşınmak zorunda kalmıştı. Anne babası gidince o da mecburen gitmişti. Diş hekimiydi kendisi olmak istediği mesleği yapıyordu. Küçükken de hep Dış hekimi olacağım derdi. Benim aksime hayalindeki mesleğe kavuşmuştu. Bende Veteriner olmak istemiştim olmuştum da ama mesleğimi yapamıyordum. Bekarken babam izin vermemişti şimdi ise evliydim muhtemelen kimse müsaade etmezdi.