YANGIN ( Töre )

Bölüm 24

Bölüm Şarkısı : Mersin'li İsmail - Kızım oldu
Keyifli okumalar dilerim 🙏
Bu bölüm senin için lorinogras5600 Umarım beğenirsin cnm ❤️😘

Eyşan

Konuşmadım. Konuşacak bir şey bulamadım. Zaten korkuyordum hatta ölesiye korkuyordum bunun olmasından. Onun yüzüne bakıyordum sadece. Belki de bakışlarımla anlatmaya çalışıyordum ona olan kırgınlığımı. Sarhoş olmama rağmen duygularımı açık açık gösterebiliyordum şuan ona. Benden bir cevap veya tepki beklediği belli bir şeydi.

' Git.'

' Eyşan ben.'

' Demir git. Yalnız bırak beni lütfen.'

Demir kendisini geri çekip yataktan kalktı ama hala odadan çıkmamıştı. Öylece dikilmiş bana bakıyordu. Gözlerim yanmaya başladığında ağlayacağımı anlamıştım. Tutmaya çalışmayarak saldım kendimi. Göz yaşlarım dökülmeye başladı. Ağladığımı gören Demir konuşmaya başladı.

' Seni bu halde bırakamam şuan. Bari şurada bekleyeyim. Söz veriyorum sesimi bile çıkarmam istersen. Yeter ki yanında olmama izin ver.'

Gitmesini istediğimden emin değildim. Yarayı açan o iken yanımda olmasının bana faydası olur muydu peki. Bir yandan da korkuyordum o giderse diye. Beni bırakıp gitmezdi değil mi. En azından bunu yapmazdı. Bu nasıl bir şeydi böyle aklım almıyordu. Hem onun yanımdan gitmesini istiyordum hemde gitmesin istiyordum. O giderse korkum yine baş gösterecekti. Gök gürültüsü hafif hafif başlamıştı yine. Şuan çekip gitse gitme diyemezdim ona git diyende bendim çünkü. Bugün buradaydık bu saatten sonra dönemezdik zaten. Bu kadar yağış varken dönmemiz epey zor olurdu.

' Tamam. Yarın götüreceksin beni buradan. Seninle aynı ortamda kalmayı istemiyorum. Salonda kal burada bana yakın olmanı da istemiyorum.'

' Ama sen korkarsan. Baksana yine başladı gürültü. Yalnız başına nasıl olacak.'

' Şimdiye kadar sen mi vardın yanımda. '

' Ama. '

' Demir. Ya şimdi buradan çıkıp beni yalnız bırakırsın ya da gece oldu yağmur var falan demem çeker giderim buradan haberin olsun. '

' Ta-tamam. Gidiyorum. '

Diyerek arkasını dönüp çıktı odadan. İlk defa onun kekeleyerek cevap vermesine şahit olmuştum. Korkuyor olabilir miydi. Ben giderim diyince kekelemişti. Belki de öyleydi. Yataktan kalkıp cama doğru ilerledim hava epey soğumuştu üşüyordum. Camdan bir süre izledim dışarıda yağan yağmuru. Birazdan gök gürlemesi artabilirdi o zaman ne yapacaktım ben. Onun karşısında cesurca konuşmuştum ama korkup onun yanına gitmekten korkuyordum. Camdan dışarı baktığımda Demir'in orada olmasını beklemiyordum. Ne işi vardı bu yağmurda dışarıda. Hasta olacaktı daha fazla kalırsa. Bir an ona seslenmeyi düşünsem de hemen vaz geçtim bu düşünceden. Bu saatten sonra umrumda bile olmamalıydı.. Sarhoşluğumun etkisi yavaş yavaş kaybolurken baş ağrım olmaya başladı. Demir eline balta almış odun kesiyordu. Demek bu yüzden çıkmıştı dışarıya. Bir süre kestikten sonra tekrar eve doğru ilerledi hemen camdan uzaklaşıp yatağın ucuna oturdum. Eve girmiş olacak ki kapının kapanma sesini duymuştum. Bir kaç dakika sonra odanın kapısını tıklayarak içeriye girdi.

' Şey ben üşümüşsündür diye odun getirdim sana.'

Düşünceli olmasını seviyordum. Bana karşı bu kadar yumuşak davranmasını. ama şimdi herşey değişmişti. 'yapmasaydın ne olurdu' diye geçirdim içimden. Yapmamış olsaydı bize bunu. Kendimi kollarına atıp gönül rahatlığıyla sarılsaydım şimdi ona. Buz gibi bakışımla cevap verdim