ÖĞRETMEN HANIM

30.Bölüm "ZEYNEP NİSA"

Burçin uykusunun en tatlı yerinde gelen sesle gözlerini açtı. Ayağa kalkıp beşiğe doğru yürüdü. Minicik bedeninden bu kadar yüksek ses nasıl çıkıyordu hayretti doğrusu.

Kızını kucağına alıp doyurdu. Ama kızı bir türlü uyumuyordu. Kızının başı omuzuna gelecek şekilde kucağına alıp odada turladı. Şivan bey uyanmazdı tabii. Dememiş miydi "Paşa gönlüm isterse" diye. Kızı uyuyunca yatağına yatırdı. Saat 06:35'ti ezan okunuyordu. Namazını kılıp yatağa geçti. Şivan uyandığında ilk işi karısına bakmak olurken şimdi kalkmış kızını izliyordu. Melek gibiydi. Mışıl mışıl uyuyordu. Kızını uyandırmadan öptü. Ardından üzerini değiştirip karısının yanına geldi.

"Burçin" diye seslendi. Birkaç seslenmenin ardından burçin gözlerini açtı. Zorla aralayabildi gözlerini.

"Şivan kızım uyanana kadar biraz daha uyusam olmaz mı? Lütfen"

"Kahvaltı yapman lazım güzelim sonra istersen yine uyu"

Burçin kalkıp hazırlandı. Sofraya oturdu. Oğluyla birlikte kahvaltısında başladı. O sırada asiye hanım gelinine dönüp.

"Kızım isim belirlediniz mi?" Burçin şivana bakıp tekrar kayınvalidesine döndü.

"Belirledik aslında. Zeynep Nisa diye düşünüyoruz ama sizin düşündüğünüz ve istediğiniz bir isim varsa o da kabulümüzdür."

"Olur mu öyle şey kızım. Sizin bulduğunuz isim de çok güzelmiş adıyla yaşasın"

Burçin şivana yaklaşıp

"Bugün imamı çağırsak kulağına ismini okusa olur mu?"

"Tamam ben hallederim sonra da kimlik işlerine bakarım"

Burçin oğlunu odasına çıkarıp dinlenmesi konusunda tembihledi. tekrar kızının yanına çıktı. Kızı yeni yeni uyanıyordu. Kapı açılınca Şivan gelmiş kızını öpüp kucağına almıştı.

"İmam gelmek üzere hazırlanıp aşağıya inin de kızımın kulağına ismi okunsun"

Burçin kızının üzerini değiştirip aşağıya indi. Kızını şivana verdi. Şivan imam gelince kızını imama verdi. Ardından dualarla kızının ismi okunmuştu. İmam gittikten sonra. Burçin kızını alıp Alinin yanına gitti. Ali kardeşiyle bir süre oynayıp kardeşi ağlayınca annesine döndü.

"Anne zeynep ağlıyo ama ben bişey yapmadım gerçekten"

"Biliyorum anneciğim o küçük olduğu için ağlıyor. Ben onu uyutup tekrar yanına gelsem olur mu?"

"Gelmene gerek yok anneciğim hem ben uyumak istiyorum"

Oğlunun başına öpücük kondurup odadan çıktı.

Burçin kızını beşiğine yatırıp salladı bir süre. Kızı uyuyunca aşağıya inip temizliğe yardim etti. Ardından Alinin ilaç saati gelince tepsi hazırlayıp oğlunun yanına gitti. yemeğini yedirip ilacını içirdi. Yavaş yavaş toparlanıyordu.

"Anneciğim başka bişey ister misin?"

"Hayır anne istemiyorum ama kardeşim uyandı mı?"

"Daha uyuyor uyanınca oynarsınız olur mu?"

"Olur"

Alinin çizim yapmasına yardim etti 5 yaşındaki oğlu çizim yapmayı seviyordu. Ali babaannesinin yanına gidince burçin de kızına bakmak için odaya gitti. Kızı hala uyuyordu. Gece boyu sık sık kalktigi için uyuyordu ama daha da uyumaya devam ederse gece yine annesini uyutmayacak gibiydi.

Yavaş yavaş sesi çıkmaya başlayan kızını beşiğinde biraz salladı. Kızı daha çok huysuzlanınca kucağına aldı. Bebeğinin üzerini sıkıca giydirip avluya indi. Kapının sesiyle o yöne döndü. Şivan kızını kucağına alıp öptü. Kokusu çok başkaydı. İlk çocuğu değildi,ama ilk kızıydı. Burçin imayla kocasına bakıp