ÖĞRETMEN HANIM

31.Bölüm "VAZGEÇMEK"

Keyifli okumalar❤

Gece yeryüzünü örtmüş tüm ışıklar kapanmıştı. Gecenin örttüğü tek yeryüzü değildi elbette. Duyguların,hislerin de üzerini örtmüştü. Ama bazı gerçekler apaçık ortadaydı elbette. İki yürek dağılmış,hayaller suya düşmüştü. Bu şehir bu seferde iki yüreğin dağılımına şahit olmuştu. Gece hamza için uzundu, elinde bilmediği kaçıncı sigarasını içiyordu meçhuldü. İnci dedikçe içi parçalanıyordu bu işi hala ne aklı ne kalbi kabullenemiyordu. Geleceği toz bulutu olmuş dağılmıştı elinden ise gelen hiçbirşey yoktu.

Burçin gelen seslerle uyandı. Berjere oturmuş bir şekilde sigara içen kocasını görünce doğruldu. Kocası dalgındı ve burçin bunu kolayca anlayabiliyordu. Kalkıp yanına gitti. Arkasından sarılıp yanındaki bir diğer berjere oturdu.

"Hoşgeldin" dedi. Şivan ise sadece kafasını salladı. Burçin biraz daha yanaşıp ellerini tuttu.

"Sende birşey var Şivan ne oldu?"

"Kardeşim eriyor önümde elimden gelen tek birşey dahi yok,ben ne yapayım kadın?"

Burçin şivanın gözlerinde o çaresizliği görüyordu. Kocasının ellerini daha sıkı tuttu.

"Ben hep yanındayım anlat bana bir çaresini buluruz belki"

Şivan derin nefes alıp karısına döndü.

"Mardine gittiğimizde iş için birkaç yere gittik, sonra haber geldi haşmet ağa oğlu için inci'yi istemiş babası da kızı vermiş. Hamza da bunu duyunca delirdi ne yapacağını bilemedi, benimde elimden gelen bişey yok söz verilmiş,kız verilmiş"

Burçin hamza için üzülmüştü sevdiği kız bir başkasıyla mi evlenecekti şimdi?

"Peki gidip konuşamaz misin ailesiyle? Yanı sonuçta hamza inci'yi seviyor, e inci de hamza'yı seviyor. Bi konuşsan?"

Şivan çokça kez denemişti ama haşmet ağa bu konuya karışmaması gerektiği konusunda uyarmıştı. Ortada kan yoktu dava yoktu neye karışacaktı ki?

"Ben bi hamzaya bakayım sende uyu" deyip karısının alnını öptü. Burçin giden kocasının ardından baktı. Hamza da Şivan da çok çaresizdi.

Şivan kardeşinin yanına gelmişti ama ne O ne de hamza konuşmuyordu.

"Elimden birşey gelse inan yapardım,sen benim kardeşimsin,ama elimden birşey gelmiyor hamza ne yapayım sen söyle?"

"Senin problemin değil ki bu abi. Elinden helen birşey olsa yapardın sen ben bilmez miyim? Ama canım acıyor be abi,nasıl vazgeçerim ki ben şimdi o kızdan? "

Şivan oturduğu yerde kafasını arkaya yasladı.

"Yarın gidip son kez inciyle konuşacağım,sen git uyu abi birşey olursa sana haber veririm ben"

Şivan kardeşinin omuzunu sıvazlayıp çıktı. Odaya döndüğünde karısı hala bıraktığı yerdeydi.

"Sen neden hâlâ uyumadın?"

"Seni beklemek istedim."

Şivan beşikteki kızını hafifçe öpüp karısının yanına gitti.
Sıkıca sarılıp başının üzerine öpücük kondurdu.

"Uyuyalım şimdi sabah ola hayrola sende çok yorgunsun zaten saat 4 olmuş"

Karısının söyledikleriyle gülümsedi Şivan. Onu düşünen biri olması çok güzeldi,hele ki bu kişinin karısı olması daha güzeldi.

Gün ışıklarının yeryüzüne ilk vurduğu saatlerde burçin hâlâ kocasını izliyordu. Bu adamın merhametini o denli seviyordu ki. Sinirli,asabi olabilirdi ama ne kendisine ne çocuklarına asla öyle davranmıyor aksine hep merhametli davranıyordu. Bu adam ailesine karşı hep merhametliydi.