25. Bölüm "ALIŞVERİŞ"

8.7K 474 69
                                    

Selamun aleykum. Keyifli okumalar🌙

Nefret ettiği o koridorda canı burnunda bir sağa bir sola dolanıp durdu. Karısı içeride belkide acıdan ne haldeydi. Ya ona bir şey olursa? O zaman ne yapardı bu adam? Karısının o acılı yüzü gözlerinin önündeydi hala. Ne karısına ne bebebğine bir şey olmasına  katlanamazdı. İçeriden çıkan doktorun karşısına geçti.

Ömer karımın neyi var?"

"Gel burçinin yanına gidelim orada onu da bilgilendireyim
Koridorun sonundaki ilk odaya girdiğinde karısını yatakta oturur pozisyonda gördü. Yanına yaklaşıp alnını öptü

"İyisiniz değil mi?"

Burçin bir elini karnına koyup kocasına baktı.

"İyiyiz babası merak etme" dedi
Ömer boğazını temizleyip konuşmaya başladı.

"Korkulacak bir şey yok. Bebek anne karnında yerini hazırlıyor ara ara bu şekilde sancılar olabilir. Şancı esnasında dinlenmeye dikkat edin. Ama yine gelmek isterseniz gelin. Her ihtimale karşı önlem almış oluruz "

Karısının yani başına oturup başını karnına yasladı.

"Öyle korktum ki. Ya birşey olsaydı size! O zaman ben ne yapardım?"

Burçin kocasının saçlarını okşadı.

"Merak etme. Biz iyiyiz. Bebeğimiz yerini hazırlıyormuş sadece."

"Cinsiyetini öğrenmemize ne kadar var?"

"2 ayımız kaldı 2 ay sonra bebeğimizin cinsiyeti belli olacak"

Şivan hastaneden çıkarken karısını kucakladı. Artık onun ne yorulmasına nede üzülmesine izin veremezdi.

"Şivan indir beni,göğsün daha tam iyileşmedi ki"

Şivan cevap vermedi. Eve geldiklerinde hızla odalarına götürüp yatağa yatırdı.

"Rahat misin?"

"Rahatım  merak etme hayatım"

Şivan mutfağa inip bulaşık yıkayan zehra'ya döndü.

"Zehra,bi meyve tabağı hazırla hanımağana  götüreyim"

"Ağam ben hazırlayıp götürürüm. Siz zahmet etmeyin"

"Sen hazırla ben götürürüm"

Zehra ellerini hızlı tutup hazırlamaya koyuldu. 5 dakikanın ardından  tabağı uzattı.

"Sağolasın zehra"

Odanın kapısı çalınca burçin oturuşunu düzeltip kapıya doğru 'gel' diye seslendi.

Gelen kocasıyla kalbi pır pır atmaya başlamıştı bile. Önüne koyulan tabakla şaşırdı.

"Şivan canım hiç istemiyor. Teşekkür ederim."

"Beni sinirlendirmeden ye. Sonrada uyu geç oldu saat dinlenmem lazım"

Sinirine denk gelmek istemediği için yemeye başladı.

"Yarın alısverise çıkacağız.Olan olaylar yüzünden ben alışverişe çıkamadım. Ben iyiyim çıksak olmaz mı? Hem sen ve Aliye de kıyafet almamız lazım."

"Burçin başlatma alışverişine. İyileşmeye bak önce!"

"Neden hemen sinirleniyorsun. Iyiyim diyorum. Sen gelmiyorsan ben oğlumla giderim"

"Gitme desem gideceksin yani öyle mi?"

"Sende gitmeme izin ver o zaman"

"Yarın çıkar alırız."  Tek gitmesine izin veremezdi. Yorulur söylemezdi kimseye biliyordu.

ÖĞRETMEN HANIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin