Thutos Numeros: UNO Zyx Scrievher

Tres ✔

"You're getting married!" He said without hesitation.

Agad akong napaupo ng maayos sa couch nang marinig ko iyon.

"What?" I ask with wide eyes. "Anong pinag sasasabi mo Dad? Seryoso ka ba dyan? Married? Ni wala nga kong jowa tapos married?" I ask in disbelief.

"I'm serious Niña! You'll get married, baby!"

"Ano dad? Gaya ba'to nung mga nababasa ko? Naghihirap na ba ang company natin? J-Just tell me gagawa ako ng paraan, ibang paraan kahit ano wag lang magpakasal sa hindi ko kilala dad!" Sunod - sunod kong tanong.

"No.. No.. No.. baby! Just listen to dad, It is a promise to my friend and I can't break it. Tinulungan nya ko, kaya gusto kong ibalik yung tulong nya anak, makinig ka kay daddy this will make me happy. Mapupunta ka sa better man for you, I'll promise okay? I have no choice it's either you or lucas will take the sacrifices, wala syang hinihiling na iba kung hindi ang mapakasal ang isa sa mga anak nya sa mga anak ko." Sabi nya habang niyayakap ako.

"That will make you happy, but what about me? It's just you again dad, your own decision yet your own benefits. Wala naman akong mapakikinabangan dyan dad. Wala." Sabi ko habang nakatingin sa kanya ng malungkot.

"You have, you'll thank me someday. Please baby, this is the last time that I will ask you a favor, This is the last time and you can now disobey me after this. You can do everything you want, everything. I won't stop you, even if you hurt me. Please baby, help me. I don't want to lose you, your siblings and your mom." He suddenly cried when he mention us. I froze when I saw his tears. This is the first time that I saw my dad fell a tears. This is the first time that dad cry in front of me.

It made me think, konsensya ang nararamdaman ko habang nakikita ko syang ganito. Hindi ko alam ang dapat kong gawin, susundin ko ba sya para sumaya sya ngunit ang kapalit nito ay walang katiyakan para sa akin o susuwayin ko sya alang-alang sa kapakanan ko. Ngunit sa huli gaya ng inang hindi kayang tiisin ang kanyang anak ay bilang isang anak hindi ko din kayang tiisin ang kahilingan ng magulang ko. Mag titiwala ako sa salitang binitawan nya na ikasasaya ko din ito pag dating ng panahon, na sa tamang kamay ako mapupunta. Sana nga.

"Fine everything dad, everything. Do something that can make Lucas out to that prison tommorow and I will accept that freaking marriage." I said then turn my back and walk to my room.

I gulp after I close the door, I thought my family is different to others.

I can't think clearly, the face of my father while he was crying is giving me Uneasiness, what the hell is happening?

"NIÑA!" someone called me, agad nagpintig ang tenga ko ng mahimigan ang boses na iyon.

May naramdaman akong dumamba ng yakap sakin mula sa likod. Oh god I miss his scent, I miss his arms hugging me, I miss this bastard. Humarap ako sa kanya and gaze on him. I can't believe this, nasa harap ko na sya.

"Oh God lucas, you're back, buhay kapa my God." Sabi ko sabay yakap sa kanya.

"A-Aray ano ba Niña, bitawan mo nga ko! Parang dalawang taon lang akong nawala ah." Sabi nya na parang wala lang ang dalawang taon.  Agad ko syang hinampas sa ulo. "Aray ano bang--"

"Dalawang taon lang? Gago ka ba, ni dulo ng buhok mo hindi ko nakita sa loob ng dalawang taon tapos sasabihin mo dalawang taon lang?" Singhal ko.

"Oo sige na.. sige na.. pakain nalang nagugutom na ko!" Angal nya.

Agad ko naman syang binigyan ng bagong lutong sugpo, alimango't alimasag, adobong pusit at butter shrimp. Agad naman nyang nilantakan yung mga nakahaing pagkain.